Сань

Сань — мужчынскае імя.

Sanno
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Вытворныя формы	Суна
Зьвязаныя імёны	Санель, Сангушка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сань»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Сана, пазьней Сэнэ (Sanno, Senne) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова сан- (сен-), магчыма, паходзіць ад гоцкага *swans 'лебедзь'^[2]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Санель (Сяніла), адзначалася германскае імя Sanilo (Senilo).

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Sanna (Sanne)^[3].

У Прусіі бытавалі імёны: Sanna (1408 год)^[4], Sangal^[a], Sangawe / Sangaw (1355 і 1385 гады), Sangite / Sangede / Sangit / Sengede (1297 і 1378 гады), Sangaude / Sangawde^[b] (1394, 1396 і 1401 гады), Sangot^[c], Sangunde^[d] (1388, 1391 і 1399 гады), Saneythe (1333 год)^[10]. Апроч таго, у Прусіі адзначалася прозьвішча Sengutta^[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: подданный господарьский сорока Демидского Величко Саневичъ (22 сьнежня 1540 году)^[12][e].

Носьбіты

Саневічы — літоўскі шляхецкі род^[17].

Заўвагі

1. Адзначалася старажытнае германскае імя Sangallo^[5]
2. Адзначалася старажытнае германскае імя *Sunigaut^[6][7][8]
3. Адзначалася старажытнае германскае імя Sunegod^[6]
4. Адзначалася старажытнае германскае імя Senegundis^[9]
5. Таксама:

   • Сангін: бояр ейшышских… Санкгиновичи (1494 год, 19 студзеня 1526 году)^[13];
   • Санкант (адзначалася старажытнае германскае імя Senegundis^[9], Senegondis^[14], Sanegond^[15]): Павел Санькантовичъ (1528 год)^[16]