Сілічы (Менская вобласьць)

Сі́лічы^[1] — вёска ў Лагойскім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Лагойскага сельсавету.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Сілічы (неадназначнасьць).

Сілічы
трансьліт. Siličy
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Лагойскі
Сельсавет:	Лагойскі
Насельніцтва:	61 чал. (2019)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1774
Паштовы індэкс:	223127
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°9′45″ пн. ш. 27°49′14″ у. д.
Сілічы на мапе Беларусі ± Сілічы Сілічы

Гісторыя

Згадваецца ў 1704 годзе як вёска ў складзе маёнтка Лагойск у Менскім ваяводзтве ВКЛ^[2]. З 1800 году вядомы маёнтак Сілічы Лагойскай воласьці Барысаўскага павету, які належаў С. Тышкевічу і складаўся з адной аднайменнай вёскі. Станам на 1816 год прынамсі частка Сіліч ужо ва ўласнасьці Д. Паўлікоўскага. У 1846 годзе невялікая частка Сіліч належала таксама І. і А. Жалязоўскім. Тым часам Сілічы адносіліся да праваслаўнага прыходу лагойскай Праабражэнскай царквы.^[3]

У 1860 годзе частку (140 дзес.) маёнтка Сілічы атрымала ў спадчыну Іазэфа Ігнатаўна Ўзлоўская і валодала ім прынамсі да 1888 году^[4]. Гэтым жа часам, іншай часткай маёнтку (40 дзес.) валодаў Станіслаў Венядзіктавіч Узлоўскі^[4]. Станам на 1870 год у вёсцы разьмяшчалася карчма («піцейны дом») і хлебазапасны магазін^[3]. Да канца XIX ст., напэўна, пасьля разьдзелу памешчыка з сялянамі, побач з вёскай зьявіўся аднайменны фальварак (або засьценак)^[3]. На пачатку XX ст. 6 гаспадарак (74,8 дзес.) з Сіліч уваходзілі ў Старынскае сялянскае таварыства, куды ўваходзілі астатнія, і ці уваходзілі наогул, невядома. У 1915 годзе ў вёсцы ў найманым памяшканьні адкрылася земская школа, пасьля рэвалюцыі на яе базе створана пачатковая школа, якую наведвалі дзеці з 4 навакольных вёсак і фальварка.^[3]

Падчас 1-й сусьветнай вайны, у лютым-сьнежні 1918 года Сілічы былі акупаваныя кайзераўскімі войскамі. Потым тэрыторыя была занятая бальшавікамі, а з жніўня 1919 па ліпень 1920 году — польскімі войскамі. Затым у БССР, з 20.8.1924 па 26.7.1930 — у Падонкаўскім сельсавеце Лагойскага раёну Менскай акругі, з 20.2.1938 — у Менскай вобласьці. У Сілічах створаны калгас імя Молата, працавала кузьня. Падчас 2-й сусьветнай вайны, з пачатку ліпеня 1941 да пачатку ліпеня 1944, вёска на тэрыторыі акупаванай нямецкімі войскамі. Сілічы былі спалены, акупанты забілі 8 жыхароў, а яшчэ 8 вывезьлі ў нямеччыну, 14 жыхароў загінула на фронце. Пасьля вайны паселішча адноўлена.^[3]

Да 30 кастрычніка 2009 году вёска ўваходзіла ў склад Знаменкаўскага сельсавету^[5].

Насельніцтва

• 1800 год — 12 двароў, 80 чалавек
• 1816 год — (рэвізія часткі Д. Паўлікоўскага) — 37 «душ» мужчынскага полу
• 1846 год — (інвентар часткі Жалязоўскіх) — 2 двары, 29 чалавек
• 1870 год — (рэвізія часткі І. І. Узлоўскай) — 27 «душ» мужчынскага полу
• 1897 год — вёска: 19 двароў, 126 чалавек; фальварак: 4 двары, 35 чалавек
• 1909 год — вёска: 10 двароў, 64 чалавекі; фальварак: 1 двор, 15 чалавек
• 1917 год — вёска: 23 двары, 131 чалавек; фальварак: 1 двор, 10 чалавек
• 1941 год — 45 двароў, 220 чалавек
• 1969 год — 38 двароў, 136 чалавек
• 2009 год — 61 чалавек^[6]

Інфармацыя для турыстаў

• У 2010 годзе ў вёсцы пачала працаваць аграсядзіба.
• Паблізу Сіліч разьмяшчаецца гарналыжны цэнтар «Сілічы».