Відавы эпітэт назвы — urticae, паходзіць ад слова urtica (крапіва) і тлумачыцца тым, што крапіва — адна з кармавых раслін вусеняў гэтага віду.
Даўжыня пярэдняга крыла 22-24 мм[2]. Знешні зубчасты край крылаў, кожнае крыло з адным рэзкім выступам. Самцы па афарбоўцы мала адрозніваюцца ад самак. Крылы зверху цагляна-чырвоныя, з шэрагам буйных чорных плям, ля кастальнага краю падзеленых жоўтымі прамежкамі; у вяршыні пярэдняга крыла невялікая белая пляма. Прыкаранёвая палова задняга крыла карычнева-бурая, знешняя — цагляна-чырвоная, паміж гэтымі ўчасткамі рэзкая мяжа. Па вонкавым краі крылаў размешчаны шэраг блакітных плям полулунной формы. Ніжняя паверхня крылаў карычнева-бурая, папярок пярэдняга крыла ідзе шырокая жоўтая паласа.
Вусень цёмны, аж да чорнага, з жаўтлявымі падоўжнымі палосамі не толькі збоку, але і на спіне. Колер яек жоўты. Кукалка ставіцца да віду пакрытых. Рухомасць кукалкі абумоўліваецца рухамі яе брушка.
Сустракаецца ў парках, на лугах, узлесках лясоў, прычым не толькі ў далінах, але і высока ў гарах. У Альпах была знойдзена на вышыні каля 3000 м, а ў Гімалаях — на вышыні вышэй 5000 м над узроўнем мора[4].
Вусень на лісце крапівы
На поўдні развіваецца 2-3 пакалення. Зімуюць матылькі, якія вясной адкладаюць яйкі. Першых перазімавалых матылькоў у сярэдняй паласе Расіі можна сустрэць ужо ў красавіку. Матылёк зімуе ў пячорах, падвалах і на паддашках жылых дамоў. Яйкі крапіўніца адкладае групамі па 100—200 штук на ніжні бок ліста крапівы двухдомнай або Urtica urens. Першае пакаленне вусеняў развіваецца з мая па чэрвень, другі — з ліпеня па жнівень. На кармавых раслінах яны жывуць вывадкамі, не распаўзаючыся далёка адзін ад аднаго. Для акуклення вусень шукае зацішныя месцы або окукливается прама на сцеблах раслін, часта вісіць на пабудовах, платах. Куколка свабодная, прымацоўваецца галавой ўніз. Стадыя лялячкі працягваецца каля двух тыдняў. Матылі лётаюць з чэрвеня да восені і пасля зімоўкі вясной. Зімуюць у дуплах і пад карой дрэў, гарышчах дамоў, радзей балконах.
Львовский А. Л.23. Сем. Nimphalidae — Нимфалиды//Насекомые и клещи ― вредители сельскохозяйственных культур. Том III. Чешуекрылые. Часть 2/Под ред. Кузнецова В. И..— СПб: Наука, 1999.— 216с.(Праверана 13 сакавіка 2010)