Іосіф Іванавіч Рыжыкаў

Іо́сіф Іва́навіч Ры́жыкаў (2 верасня 1893, в. Рацава, Аршанскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя — 10 снежня 1979) — беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Другую сусветную вайну.

Іосіф Іванавіч Рыжыкаў
1-ы міністр жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва БССР 26 сакавіка 1946 — 1953
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка Аляксей Кляшчоў
Папярэднік	ён сам, як наркам
Пераемнік	Уладзімір Каменскі
1-ы наркам жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва БССР 23 верасня 1944 — 26 сакавіка 1946
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	ён сам, як міністр
1-ы Сакратар па лясной прамысловасці Цэнтральнага камітэта КП Беларусі 26 сакавіка 1941 — 26 жніўня 1943
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	пасада скасаваная
1-ы наркам прамысловасці будаўнічых матэрыялаў БССР 26 красавіка 1940 — 26 сакавіка 1941
Кіраўнік урада	Кузьма Кісялёў Іван Былінскі
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	Ісаак Кунін
1-ы наркам лясной прамысловасці БССР 1937 — ліпень 1938
Кіраўнік урада	Кузьма Кісялёў
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	Вульф Гайсін
Нараджэнне	2 верасня 1893(1893-09-02) Рацава, Аршанскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	10 снежня 1979(1979-12-10) (86 гадоў)
Партыя	УКП(б) (1917)
Гады службы	1942—1944
Род войскаў	партызаны
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 2 верасня 1893 года ў в. Рацава (цяпер — Талачынскі раён, Віцебская вобласць).

У 1904—1914 гадах працаваў па найму, быў батраком, рабочым^[1].

З 1914 года ў арміі, з 1918 года у НК, асобым аддзеле Чырвонай Арміі, начальнік пагранучастка.

З 1923 года на гаспадарчай і партыйнай рабоце, з 1934 года ў Камісіі партыйнага кантролю пры ЦК УКП(б) па БССР, наркам лясной прамысловасці БССР, з 1939 года 1-ы сакратар Гродзенскага райкама КП(б)Б, наркам прамысловасці будматэрыялаў БССР.

У Другую сусветную вайну сакратар ЦК КП(б)Б, узначальваў Заходнюю аператыўную групу ЦК КП(б)Б, упаўнаважаны ЦШПР на Сталінградскім фронце, намеснік начальніка БШПР, прадстаўнік ЦШПР і член ваенсавета Калінінскага і 1-га Прыбалтыйскага франтоў.

З 1944 года — наркам, міністр, а з 1953 года — першы намеснік міністра жыллёва-грамадзянскага будаўніцтва БССР, гарадскога і сельскага будаўніцтва БССР, у 1958—1959 гадах — намеснік міністра будаўніцтва БССР.

Член ЦК КПБ у 1929—1930, 1934—1938, 1952—1954 гадах. Член Рэвізійнай камісіі КП(б)Б у 1949—1952 гадах. Член ЦВК БССР у 1931—1935 гадах. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1947—1959 гадах.

Узнагароды

Узнагароджаны шасцю ордэнамі, у тым ліку двума ордэнамі Леніна, ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі і ордэнам Чырвонага Сцяга, шматлікімі медалямі.

Зноскі

1. Высшее партизанское командование Белоруссии. С. 51