Алена Андрэеўна Сцяпанава

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сцяпанава.

Алена Андрэеўна Сцяпа́нава^[4] (руск.: Елена Андреевна Степа́нова; 5 (17) мая 1891^[5] — 26 мая 1978) — руская, савецкая оперная і камерная спявачка (каларатурнае сапрана). Народная артыстка РСФСР (1934)^[6]. Народная артыстка СССР (1937).

Алена Андрэеўна Сцяпанава
руск.: Елена Андреевна Степанова
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	17 мая 1891(1891-05-17)[1]
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	26 мая 1978(1978-05-26) (87 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Ваганькаўскія могілкі
Краіна	СССР
Муж	Сяргей Іванавіч Мігай[3]
Месца працы	Вялікі тэатр Маскоўскі акадэмічны музычны тэатр імя К. С. Станіслаўскага і У. І. Неміровіча-Данчанкі[d] Марыінскі тэатр
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперная спявачка
Пеўчы голас	сапрана
Інструменты	вакал
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася ў Маскве у сям’і настаўніка спеваў. У дзяцінстве спявала ў царкоўным хоры. Вукчылася ў Маскоўскай народнай кансерваторыі, брала прыватныя ўрокі спеваў ў М. Полі. У 1908—1912 гадах артыстка хору, у 1912—1924 і 1927—1944 гадах салістка Вялікага тэатра ў Маскве. У 1924—1926 гадах выступала на сцэне Дзяржаўнага акадэмічнага тэатра оперы і балета ў Ленінградзе. У 1926—1927 гадах выступала ў Маскоўскім оперным тэатры імя К. С. Станіслаўскага. Сцэнічную дзейнасць спыніла ў 1944 годзе. Гастралявала ў Кіеве, Харкаве, Адэсе, Баку, Ерэване, Тбілісі, Свярдлоўску, Рызе, Ташкенце і іншых гарадах.

Памерла А. А. Сцяпанава 26 мая 1978 года ў Маскве. Пахавана на Ваганькаўскіх могілках.

Творчасць і грамадская дзейнасць

Алена Сцяпанава валодала моцным голасам своеасаблівага крышталёвага тэмбру, філіграннай вакальнай тэхнікай, віртуознай каларатурай, сцэнічным тэмпераментам, высокай культурай выканання. Яе рпертуар налічваў звыш 30 оперных партый (з іх 24 — у Вялікім тэатры).

Часта выступала з сольнымі канцэртамі, у якіх выконвала рамансы і песні М. І. Глінкі, П. І. Чайкоўскага, С. В. Рахманінава, М. А. Рымскага-Корсакава, А. Ц. Грачанінава, В. А. Моцарта, Э. Грыга, К. Дэбюсі, Р. Штрауса, камерныя творы савецкіх кампазітараў — Р. М. Гліэра, М. Я. Мяскоўскага, Дз. І. Аракішвілі, М. К. Чамберджы, А. Хачатурана і інш. Выконвала сольныя партыі ў буйных вакальна-сімфанічных творах. Запісвалася на грампласцінкі ў Маскве («Метраполь», 1912; «Музтрэст», 1929—1932; «Грампласттрэст», 1934—1937).

Займалася грамадскай дзейнасцю. Дапамагала ўдзельнікам мастацкай самадзейнасці, была адным з арганізатараў Маскоўскай гарадской пеўчай школы. З 1934 года абіралася дэпутатам Массавета.