Аляксандр Канстанцінавіч Мардвілка

Аляксандр Канстанцінавіч Мардві́лка (15 лютага 1867(1867-02-15)^[1], Сталовічы, Мінская губерня^[2] — 12 ліпеня 1938(1938-07-12)^[3][2], Ленінград) — расійскі, беларускі^[5] і савецкі заолаг.

Аляксандр Канстанцінавіч Мардвілка
Дата нараджэння	15 лютага 1867(1867-02-15)[1]
Месца нараджэння	Сталовічы, Навагрудскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	12 ліпеня 1938(1938-07-12)[3][2] (71 год)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Смаленскія праваслаўныя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	батанік, энтамолаг
Навуковая сфера	энтамалогія
Месца працы	Імператарскі Варшаўскі ўніверсітэт[d] Вышэйшыя жаночыя медыцынскія курсы[d] Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт Заалагічны музей Заалагічнага інстытута РАН Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d] Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар заалогіі (1934)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Імператарскі Варшаўскі ўніверсітэт[d] (1893)[4] Мінская духоўная семінарыя
Вядомы як	спецыяліст па сістэматыцы тлей

Сістэматык жывой прыроды
Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Mordvilko».

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мардвілка.

Біяграфія

Нарадзіўся Аляксандр Мардвілка 15 лютага 1867 года ў мястэчку Сталовічы (цяпер — тэрыторыя Беларусі). Бацька служыў псаломшчыкам. Скончыў у 1889 годзе Мінскую духоўную семінарыю і ў той жа год паступіў у Варшаўскі ўніверсітэт. У 1893 годзе скончыў курс з залатым медалём за сачыненне пра тлей. Пасля заканчэння ўніверсітэта быў асістэнтам Мікалая Віктаравіча Насонава. З 1896 па 1898 год знаходзіўся ў навуковых камандзіроўках у Неапалі, Марселі і Вілафранцы, затым вярнуўся ў Варшаўскі ўніверсітэт. У 1901 годзе абараніў магістарскую дысертацыю ў Кіеўскім універсітэце. У 1906—1908 гадах вывучаў паразітаў зубра і інш. млекакормячых у Белавежскай пушчы. У 1908—1909 гадах выкладаў у Маскве на Вышэйшых жаночых медыцынскіх курсах і ў МДУ. У 1909 годзе жыў у Пецярбургу, затым у Маскве, і 1911 годзе зноў вярнуўся ў Пецярбург; працаваў у Заалагічным музеі Імператарскай акадэміі навук (пазней — Заалагічным інстытуце АН СССР) у Санкт-Пецярбургскім універсітэце і Агранамічным інстытуце.

У 1918 годзе па чарзе з іншымі заолагамі выконваў абавязкі дырэктара і старшыні Савета Заалагічнага музея Акадэміі навук^[6].

У 1925 годзе атрымаў прэмію імя П. П. Сямёнава-Цяншанскага. У 1934 годзе атрымаў ступень доктара заалогіі^[7][8].

Пахаваны на Смаленскіх праваслаўных могілках.

Асабістае жыццё

Жонка (у дзявоцтве Аўсянкіна) Марыя Іванаўна — дачка святара, да замужжа была школьнай настаўніцай у сяле Дубкі Астроўскага павета Пскоўскай губерні. Меў чацвёра дзяцей, з іх Таццяна Мардвілка (1905—1985) стала буйным палеантолагам, стратыграфам, кандыдатам геолага-мінералагічных навук^[9].

Навуковыя дасягненні

Аўтар 85 навуковых публікацый^[10]. Апісаў мноства таксонаў тлей. Зрабіў першую фаўністычную зводку па складзе тлей Савецкага Саюза. Абагульніў палеанталагічныя звесткі па тлях і зрабіў здагадку пра іх з’яўленне ў ніжняй юры. Распрацаваў тэорыю эвалюцыі жыццёвых цыклаў тлей. Высветліў ролю каляанальных валаскоў тлей у прыстасаванні да сімбіёзу з мурашкамі^[7][8].