Амброзій Кастравіцкі

Амброзій Самуэль Кастравіцкі (1871—1937) — лекар, беларускі грамадскі дзеяч, брат Казіміра Кастравіцкага (Каруся Каганца).

Амброзій Кастравіцкі
Род дзейнасці	урач
Дата нараджэння	1871
Месца нараджэння	Цывільск, Цывільскі павет[d], Казанская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	1937
Месца смерці	Белагруда, Лідскі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Месца пахавання	Белагруда
Бацька	Караль Самуэлевіч Кастравіцкі[d]
Маці	Гелена са Свентаржэцкіх[d]
Жонка	Марыя (1875 г.н.)
Дзеці	Самуэль (1902 г.н.), Марыя (1904 г.н.), Хрысціна (1906 г.н.), Даніэль (1908 г.н.)
Альма-матар	медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d] (1897)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кастравіцкі.

Біяграфія

Належаў да каталіцкага сярэднезаможнага шляхецкага роду Кастравіцкіх гербу «Байбуза», прадстаўнікі якога займалі розныя земскія пасады ў Менскім ваяводстве ВКЛ і Мінскім павеце Мінскай губерні Расійскай імперыі. Менавіта з гэтай галіны роду паходзіць знакаміты французскі паэт Гіём Апалінер.

Нарадзіўся ў 1871 годзе ў сям’і маянткоўца Караля Самуэлевіча Кастравіцкага (1814—1874) і яго жонкі сярэднезаможнай шляхцянкі Гелены Тадэвушаўны Свентаржэцкай. Бацька Караль удзельнічаў у паўстанні 1863—1864, быў сасланы расійскімі ўладамі ў Табольск, а яго маёнтак Малыя Навасёлкі ў Мінскім павеце быў канфіскаваны. Па лініі маці Амброзій Кастравіцкі быў блізкім сваяком іншага паўстанца — Баляслава Свентаржэцкага (1831—1888). Акрамя таго Кастравіцкія мелі блізкія сваяцкія сувязі з іншымі сярэднезаможнымі родамі Міншчыны — Ваньковічамі, Вайніловічамі, Прушынскімі, Оштарпамі, Янішэўскімі і інш. Напрыклад, блізкай сваячкай была Ядвіга Адамаўна Кастравіцкая (з роду Вайніловічаў).

Амброзій Кастравіцкі нарадзіўся ў Цывінску, што ў Сібіры. У 1874 сям’і дазволена вярнуцца на Беларусь. Канфіскацыя сямейнага маёнтка стала прычынай збяднення гэтай галіны роду Кастравіцкіх і пераходу яе з катэгорыі маянткоўцаў у катэгорыю малазаможнай інтэлігенцыі, хоць сям’я Караля Кастравіцкага пасля вяртання з ссылкі атрымала прытулак у блізкіх сваякоў — жылі ў вёсцы Засулле каля Стоўбцаў і вёсцы Прымагілле каля Койданава. Там хутка памер бацька Амброзія.

Скончыў гімназію ў Санкт-Пецярбургу і медыцынскае аддзяленне Маскоўскага ўніверсітэта (1897).

У 1901—1920 Кастравіцкі працаваў лекарам у Лідзе, Свянцянах і Мінску. Ажаніўся з каталічкай Марыяй Багушэўскай (1875 г.н.). Удзельнічаў у беларускім нацыянальна-дэмакратычным руху, сябраваў з Вацлавам Іваноўскім, уваходзіў у «Круг беларускай народнай прасветы і культуры», фінансаваў выданне літаратурных твораў на беларускай мове.

Амброзій Кастравіцкі ў 1916—1917 гадах удзельнічаў у мінскім аддзеле Камітэта дапамогі ахвярам вайны, згадваецца, што ў сакавіку 1917 доктар Кастравіцкі быў старшынём З’езда беларускіх нацыянальных арганізацый у Мінску^[2], але магчыма гаворка ідзе пра яго брата Казіміра^[3].

У кастрычніку 1918 жыў у Лідзе, разам з сынам Самуэлем (1902 г.н.) з’яўляўся сябрам польскай Самаабароны. Удзельнік баявых дзеянняў пад Шчучынам.

З лета 1920 жыў у Варшаве, у 1925 атрымаў гаспадарку ў Белагрудзе, пад Лідай.

Памёр у 1937 годзе, пахаваны ў Белагрудзе. 10 лютага 1940 года ўдава, дочкі Марыя (1904 г.н.) і Хрысціна (1906 г.н.) былі дэпартаваныя ў Азіяцкую частку СССР, рэабілітаваная ў 1996^[4].