Ашмянка

рака ў Беларусі From Wikipedia, the free encyclopedia

Ашмянка
Remove ads

Ашмянка — рака ў Гродзенскай вобласці Беларусі, левы прыток Віліі.

Хуткія факты Ашмянка, Характарыстыка ...

Даўжыня 105 км. Плошча вадазбору 1490 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 13,4 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,8 .

Remove ads

Назва

Назва балцкага паходжання. Адпачатны выгляд назвы Ašmena. Балцкія таксама назвы яе прытокаў Балтупа, Вайгета, Лоша, Кернава, Лэйлупка, Панарка.

Назва Ашмяны (Ашмянкі) значыць «Камяністая (рака)»[1].

Асноўныя прытокі

Справа: Забалаць, Гаружанка, Панарка, Сікуня, Сікунка, Куна, Галянка. Злева: Лоша, Кернава, Гайголка.

На рацэ

Вадасховішча: Рачунскае. Зоны адпачынку: Ашмянка. ГЭС: Рачунская.

Агульнае

Пачынаецца каля вёскі Мураваная Ашмянка Ашмянскага раёна, у вярхоўі працякае па цэнтральнай частцы Ашмянскага ўзвышша, у сярэднім і ніжнім цячэнні па Нарачанска-Вілейскай нізіне. Каля вёскі Харанжышкі сажалка плошчай 0,02 км². У пойме меліярацыйныя каналы. Даліна выразная, яе шырыня 1—1,5 км. Пойма роўная, перасечаная, шырынёй ад 200 да 300 м, у ёй некалькі азёр — найбольшае возера Рыжае. Рэчышча ў межань да вусця ракі Гаружанка мае шырыню 3—5 м, ніжэй 15—20 м; на працягу 6,3 км каналізаванае (ад вёскі Мураваная Ашмянка да вусця ракі Забалаць). Берагі стромкія, абрывістыя, у ніжнім цячэнні параслі хмызняком. Замярзае ў сярэдзіне снежня, крыгалом у канцы сакавіка.

Remove ads

Зноскі

  1. Топоров В. Н. Две заметки из области балтийской топонимии (этимологический аспект) [1959] // В. Н. Топоров. Исследования по этимологии и семантике. Т.4. Кн. 2. М., 2010. С. 74-77.

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads