Віктар Мікалаевіч Дашкевіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дашкевіч.

Ві́ктар Мікала́евіч Дашке́віч (3 студзеня 1945, Вяціцераўка, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць — 31 сакавіка 2020, Віцебск) — беларускі акцёр. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь (2016).

Віктар Мікалаевіч Дашкевіч
Віктар Дашкевіч у 2015 г.
Дата нараджэння	3 студзеня 1945(1945-01-03)
Месца нараджэння	Вяціцераўка, Кругліцкі сельсавет, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	31 сакавіка 2020(2020-03-31)[1] (75 гадоў)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Георгіеўскія могілкі
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1973)
Прафесія	акцёр
Гады актыўнасці	1973 — 2020
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа Беларускі тэатр «Лялька»
Член у	БСТД
Узнагароды	Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (1996) ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2006) Нагрудны знак «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2003)
IMDb	ID 11462306
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З 1969 па 1973 год навучаўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (курс Веры Рэдліх). З 1973 па 1990 год працаваў у Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа. З 1990 па 1991 год працаваў дырэктарам Беларускага тэатра «Лялька» (Віцебск). З 1991 года працаваў у Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа. З 1981 па 1990 год, з 1991 па 2007 год выконваў абавязкі загадчыка трупы тэатра імя Якуба Коласа.

20 сакавіка 2020 года Віктар Дашкевіч і ягоная жонка Святлана, загадчыца тэатральнай трупы, адчулі сябе кепска, паднялася тэмпература. На наступны дзень іх паклалі ў лякарню. У мужчыны, які ўжо меў хранічную абструкцыйную хваробу лёгкіх, пацвердзілі COVID-19. Тыдзень ён быў у рэанімацыі на апараце штучнай вентыляцыі лёгкіх. У ноч на 31 сакавіка памёр. Віктар Дашкевіч стаў першай ахвярай каранавіруса ў Беларусі ў часе пандэміі COVID-19 2019—2020 гадоў^[2]. Пахаваны на праваслаўных Георгіеўскіх могілках каля вёскі Койтава^[3].

Узнагароды

За вялікі ўклад у эстэтычнае і духоўнае выхаванне гледачоў, актыўную асветніцкую дзейнасць на творчых сустрэчах з гледачом, радыё і тэлебачанні Віктар Дашкевіч узнагароджаны Ганаровай граматай Кабінета Міністраў Рэспублікі Беларусь (1996), Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2006), нагрудным знакам Міністэрства культуры «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2003), медалём Францыска Скарыны (2010), дыпломам Беларускага Саюза тэатральных дзеячаў (2011).

Ролі ў тэатры

Віктар Дашкевіч у ролі Дубатоўка, п’еса «Дзікае паляванне караля Стаха» паводле твора Уладзіміра Караткевіча, 2015 г.

• Захар («Шагал… Шагал…» паводле п’есы Уладзіміра Драздова «Прамы вагон да Парыжа з усімі перасадкамі»)
• Мацей («Несцерка» Віталя Вольскага)
• Пётр Адамавіч («Пазычанае шчасце» Фёдара Палачаніна)
• Ураднік («Жарты» паводле п’есы «Прымакі» Янкі Купалы)
• Чыпалонэ («Прыгоды Чыпаліна» Андрэя Бадуліна, Аляксандра Чутко)
• Місена («Дурнічка» Лопэ дэ Вэгі)
• Службовец банка («Смешныя людзі» паводле аднаактовых п’ес Антона Чэхава «Пра шкоду тытуню», «Юбілей», «Прапанова»)
• Капітан Вельмідоўгаяпанчоха («Пэпі» — лібрэта Юлія Кіма паводле твораў Астрыд Ліндгрэн)
• прафесар Райсер («Доктар філасофіі» Браніслава Нушыча)
• Севяр’ян («Яшчэ раз пра каханне» паводле апавяданняў Васіля Шукшына («Сцёпкава каханне»))
• Старшы Касец («Кот у ботах» пераклад Алеся Замкоўскага паводле Шарля Перо)
• Палікар («Званы Віцебска» Уладзіміра Караткевіча)
• Хамутоў («Правінцыйныя анекдоты» Аляксандра Вампілава)
• Ерамееў («Летась у Чулімску» Аляксандра Вампілава)
• Арсен («Чужы» Л. Ніканенкі)
• Добчынскі («Рэвізор» Мікалая Гогаля)
• Мнішак («Чорная нявеста» Аляксея Дударава)
• Мюлер («Тузы» Урса Відмера)
• Скацінін («Недарасць» Дзяніса Фанвізіна)
• Савецкі следчы («От цо да!» Сакрата Яновіча)
• Сорын («Чайка» Антона Чэхава)
• Сцяпан («Памінальная малітва» Рыгора Горына)
• Знакаміты пісьменнік («І смех, і слёзы, і Любоў» паводле п’есы Уладзіміра Набокава «Падзея»)
• Радзівон Мікалаевіч («Старамодная камедыя» Аляксея Арбузава)
• Лука Скарына («Кракаўскі студэнт» Георгія Марчука)
• Пастар («Бацька» Аўгуста Стрындберга)
• Вучань («Апошнія сведкі» паводле аднайменнай мастацка-дакументальнай кнігі Святланы Алексіевіч)
• Мамаеў («Мудрацы…» паводле п’есы Аляксандра Астроўскага «На ўсякага мудраца даволі прастаты»)
• Рэджы («Квартэт» Рональда Харвуда)
• Сьвятар («Візіт дамы» паводле п’есы Фрыдрыха Дзюрэнмата «Візіт старой дамы»)
• Эдуард («Парадоксы пачуццяў» Сяргея Сергіенкі)
• Грынь Дубатоўк («Дзікае паляванне караля Стаха» паводле аднайменнай аповесці Уладзіміра Караткевіча)
• мітрапаліт Балвановіч («Хрыстос прызямліўся ў Гародні» паводле аднайменнага рамана Уладзіміра Караткевіча)
• Эскал, князь Вероны («Рамэа і Джульета» Уільяма Шэкспіра)
• Дзед, Сівы («Песні ваўка» Вячаслава Паніна)

Зноскі

1. https://rg.ru/2020/03/31/umer-zarazivshijsia-koronavirusom-akter-viktor-dashkevich.html
2. Ігар Карней.. svaboda.org Вянок памяці: актор Віктар Дашкевіч, першая ахвяра каранавірусу ў Беларусі  (бел.). Радыё Свабода (31 сакавіка 2020). Праверана 3-4-2020.
3. Сяржук Серабро.. Груша цвіла апошні год. In Memoriam Віктара Дашкевіча  (бел.)(недаступная спасылка). Народныя навіны Віцебска (31 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2020. Праверана 2-4-2020.