Ганна Патоцкая

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Патоцкая.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Тышкевіч.

Графіня Ганна Марыя Ева Апалонія Патоцкая, народжаная графіня Скумін-Тышкевіч (польск.: Anna Maria Ewa Apolonia Potocka, 26 сакавіка 1779, Варшава — 16 жніўня 1867, Парыж) — аўтарка мемуараў пра імператара Напалеона, яго найбліжэйшае атачэнне і пра настроі польскага грамадства напярэдадні і ў час уварвання напалеонаўскіх войскаў у Расійскую імперыю ў 1812 годзе.

Ганна Патоцкая
польск.: Anna Maria Ewa Apolonia Potocka
Нараджэнне	26 сакавіка 1779(1779-03-26) Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць	16 жніўня 1867(1867-08-16) (88 гадоў) Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	могілкі Манмартр
Род	Тышкевічы і Патоцкія
Імя пры нараджэнні	Ганна Скумін-Тышкевіч
Бацька	Людвік Скумін-Тышкевіч
Маці	Канстанцыя Панятоўская
Муж	1) Аляксандр Станіслаў Патоцкі (1805-1821) 2) Станіслаў Дунін-Вансовіч
Дзеці	Аўгуст, Маўрыкій і Наталля Патоцкія (усё ад 1-га шлюбу) Мацільда Дунін-Вансовіч (ад 2-га шлюбу)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Тытульны аркуш кнігі графіні Патоцкай Voyage d'Italie, («Падарожжа ў Італію»), 1899

Паходзіла з магнацкага роду Скумін-Тышкевічаў. Дачка графа Людвіка Скумін-Тышкевіча (пам. 1808) і князёўны Канстанцыі з Панятоўскіх (2.03.1759 — 1830), сястры князя Станіслава Панятоўскага і пляменніцы апошняга караля польскага Станіслава Аўгуста Панятоўскага. 27 мая 1805 года ў Вільні Ганна выйшла замуж за графа Аляксандра Станіслава Патоцкага. У пары нарадзілася трое дзяцей: Аўгуст, Маўрыкій і Наталля, якая выйшла замуж за князя Сангушку. У 1821 годзе пара разышлася.

Другім мужам Ганны стаў палкоўнік Станіслаў Дунін-Вансовіч (1785—1864), які быў у 1812 годзе лейтэнантам 1-га паліца шэвалежэр-пікінёраў Імператарскай гвардыі (быў перакладчыкам пры паходнай канцылярыі Напалеона І). У гэтым шлюбе ў Ганны нарадзілася дачка Мацільда. З 1851 года Дунін-Вансовіч жыла ў Парыжы, яе салон лічыўся адным з самых бліскучых у часы Другой імперыі.

Летняя сядзіба ў Беразіне

Каля 1858 года пабудавала летнюю сядзібу ў Беразіне ў стылі позняга класіцызму.

У 1897 годзе ў Парыжы былі апублікаваны ўспаміны графіні (Memoires de la comtesse Potocka (1794—1820), publies par Casimir Strienski. Paris. 1897). У іх графіня Патоцкая (выдавец вывеў аўтара пад прозвішчам, якое яна насіла ў апісаны ў мемуарах перыяд) расказвае пра Напалеона I і Аляксандра I, а таксама малюе цікавыя партрэты імператрыцы Марыі-Луізы, маршала Мюрата, Паліны Баргезэ, маркізы Суза, Талейрана, герцага Басана, вялікага князя Канстанціна, Навасільцава, князя Юзафа Панятоўскага, графіні Валеўскай і інш.

«Гэта было ў 1812 годзе. Я толькі што прачытала незвычайныя мемуары маркграфіні Байрэйцкай, з’яўленне якіх, паводле слоў Напалеона, азначала сабой другую Іену для Брандэнбургскага дому: столькі паскудства і звадак раскрыла гэта кніга. Я была тады вельмі маладая, і мною авалодала жаданне запісваць свае ўспаміны па меры таго, як я буду старыцца. Мне здавалася, што я, не выхваляючыся, магу сабраць матэрыялы, значна цікавейшыя, чым тыя, якімі добрая маркграфіня абяссмерціла сваё імя. Такім чынам, я прынялася за справу…»

У сваіх мемуарах Ганна Патоцкая расказвае пра платанічнае каханне да нейкага графа Ф., чыё імя было лёгка разгадана каментатарамі мемуараў. Гэтым чалавекам быў граф Шарль Жазеф дэ Флао, якога некаторыя сучаснікі лічылі пазашлюбным сынам Талейрана. Паводле слоў першага выдаўца мемуараў, Казіміра Стрыенскага, рамантычнае сяброўства Шарля дэ Флао і графіні Патоцкай працягвалася ўсё жыццё, і ён нібы нават прысутнічаў пры яе смерці.

Выява ў кіно

• «Марыся і Напалеон» (Польшча, 1966) — актрыса Эва Краснадэмбская

Літаратура

• Мемуары графини Потоцкой (с сокращениями) // Исторический вестник, № 4. 1897
• Мемуары графини Потоцкой (1794—1820): С портр. и указ. собств. имен./ Пер. с фр. А. Н. Кудрявцевой. — СПб.: Изд-во Прометей Н. Н. Михайлова, 1915. — 273 c.
• Потоцкая А. Мемуары графини Потоцкой, 1794—1820. Кучково поле, 2005. ISBN 5-86090-097-X

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ганна Патоцкая
• Anetka Potocka — kolejna pani na Wilanowie (польск.)