Джорджэ Энеску

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Энеску.

Старонка Шаблон:Колер/Кампазітар.css не мае зместу.

Джорджэ Энеску
George Enescu
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	19 жніўня 1881(1881-08-19)[1][2][…]
Месца нараджэння	George Enescu[d], George Enescu[d], Botoșani County[d], Каралеўства Румынія
Дата смерці	4 мая 1955(1955-05-04)[1][2][…] (73 гады)
Месца смерці	VIII акруга Парыжа, Францыя[3]
Месца пахавання	Пер-Лашэз[4]
Краіна	Румынія
Жонка	Marie Cantacuzène[d]
Альма-матар	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d] Венскі ўніверсітэт музыкі і выканальніцкага мастацтва
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d] Нармальная школа музыкі[d] Музычная акадэмія Кіджы[d] George Enescu Philharmonic Orchestra[d] Нью-Ёркскі філарманічны аркестр[d] BBC Symphony Orchestra[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Gabriel Fauré[d], Robert Fuchs[d], Joseph Hellmesberger[d], Жуль Маснэ, André Gedalge[d] і Martin Pierre Marsick[d]
Прафесіі	кампазітар, скрыпач, піяніст, дырыжор, музычны педагог, выкладчык універсітэта, музыказнавец, палітык, дзяржаўны дзеяч
Інструменты	скрыпка
Жанры	акадэмічная музыка
Выхаванцы	Marius Constant[d], Іегудзі Менухін, Christian Ferras[d], Ivry Gitlis[d], Arthur Grumiaux[d], Serge Blanc[d], Ștefan Gheorghiu[d], Sidney Harth[d][5], Arthur Leblanc[d] і Ida Haendel[d]
Грамадская дзейнасць
Партыя	Фронт нацыянальнага адраджэння (1940) People's Democratic Front (Romania)[d] (1948)
Узнагароды
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джорджэ Энеску^[6] (рум.: George Enescu; 19 жніўня 1881, сяло Лівені, герцагства Букавіна, Аўстра-Венгрыя; цяпер сяло Джорджэ Энеску, Баташаны, Румынія — 4 мая 1955, Парыж) — румынскі выканавец, дырыжор, кампазітар , скрыпач і педагог, нацыянальны класік, адзін з найбуйнейшых музыкантаў першай паловы XX стагоддзя.

Біяграфія

Пачаў складаць музыку з пяцігадовага ўзросту. Сямігадовым быў адпраўлены вучыцца ў Венскую кансерваторыю, скончыў яе з сярэбраным медалём. Выступаў у Вене з канцэртамі. У 1895 прыехаў у Парыж, вучыўся ў Жуля Маснэ, Мартэна Марсіка і Габрыэля Фарэ на адным курсе з Гі Рапарцам. У 1923 дэбютаваў у Нью-Ёрку як дырыжор. У 1920-1930-х жыў у Бухарэсце і Парыжы, пасля 1946 — у Парыжы, але актыўна канцэртаваў як скрыпач і дырыжор у Еўропе і ЗША, выступаў у Маскве (1946, ён бываў тут і раней — у 1909 і 1919). Гуляў разам з Б. Бартакам, Э. Ізаі, К. Хаскіл, П. Казальсам, Д. Ойстрахам, Г. Наваіш і іншымі буйнымі выканаўцамі. Вучнямі Энеску былі такія выдатныя скрыпачы, як Егудзі Мянухін, Арцюр Грум'ё, Жынет Невё, Крысціян Фера, Леон Суружон і інш.

Зноскі

1. George Enescu // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
2. George Enescu // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #118684639 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
4. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 314. — ISBN 978-2-914611-48-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413524'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q621'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413419'></a>
5. Grove Music Online — OUP. — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.12470 Праверана 12 сакавіка 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q30532476'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a>
6. Напісанне імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.18., кн.1, Мн., 2004, С.130.