Ерамей Іванавіч Данільянц

Ерамей Іванавіч Данільянц (арм.: Դանիելյանց Երեմ Իվանի, 22 красавіка (5 мая) 1901 — 29 верасня 1943) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (пасмяротна, 1944), гвардыі старшы сяржант, камандзір кулямётнага разліку 4-га эскадрона 60-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай Чарнігаўскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту.

Ерамей Іванавіч Данільянц
Դանիելյանց Երեմ Իվանի
Дата нараджэння	5 мая 1901(1901-05-05)
Месца нараджэння	Аранзамін, Шушынскі павет[d], Елізаветпальская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	29 верасня 1943(1943-09-29) (42 гады)
Месца смерці	Ніўкі, Новаялчанскі сельсавет, Камарынскі раён, Палеская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Асарэвічы
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1943
Званне	Старшы сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Нарадзіўся 5 мая 1901 года ў вёсцы Аранзамін цяпер Аскеранскага раёна (Нагорны Карабах) у армянскай сялянскай сям’і. Пасля заканчэння пачатковай школы стаў будаўніком, прычым малады Ерамей працаваў спачатку падсобнікам у муляраў, а затым і мулярам-каменячосам. Гады практыкі на будоўлях Савецкага Саюза зрабілі з яго сапраўднага прафесіянала сваёй справы, дзякуючы яго працы было пабудавана мноства будынкаў і аб’ектаў у розных кутках некалі вялікай дзяржавы. На адной з такіх будоўляў у 1941 годзе Данільянц сустрэў пачатак Вялікай Айчыннай вайны, і ўжо праз некалькі дзен пасля яе пачатку ён у ліку сотняў тысяч добраахвотнікаў уступае ў шэрагі Чырвонай Арміі.

Прайшоўшы вайскова-падрыхтоўчыя курсы, Ерамей Данільянц з 1942 года на палях бітваў у складзе 4-га эскадрона 60-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі, 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса, 61-й арміі, Цэнтральнага фронту ў званні гвардыі старэйшага сяржанта на пасадзе камандзіра кулямётнага разліку. У барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі праявіў выдатную ваенную і тактычную вывучку. Так, ноччу 28 верасня 1943 года Ерамей Данільянц пад моцным мінамётна-кулямётным агнём першым пераправіўся са сваім разлікам на правы бераг ракі Днепр у раёне вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі і адкрыў шквальны агонь па праціўніку. Гэта дапамагло кавэскадрону паспяхова фарсіраваць раку, заняць выгадную мяжу і забяспечыць пераправу галоўных сіл 60-га гвардзейскага Чарнігаўскага каўпалка. 29 верасня 1943 года, працягваючы наступ на вёску Галкі, пры ўзяцці вышыні, з якой праціўнік веў інтэнсіўны аўтаматны і кулямётны агонь, Данільянц па высокай траве паўзком наблізіўся да вышыні. Выбраўшы зручную пазіцыю для кулямёта, ён адкрыў агонь, прымусіўшы фашысцкіх аўтаматчыкаў схавацца ў акопах. Знішчыў два кулямётныя разлікі і 28 салдат і афіцэраў праціўніка^[2]. У гэтым баі гвардыі старэйшы сяржант Данільянц Е. І. загінуў смерцю храбрых. Але шлях 4-га эскадрона на вёску Галкі быў адкрыты.

Пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Асарэвічы Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне баявога задання камандавання ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм гвардыі старшаму сяржанту Данільянцу Ерамею Іванавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза (пасмяротна)^[3].

Узнагароды

• Герой Савецкага Саюза;
• ордэн Леніна;
• ордэн Чырвонай Зоркі;
• медалі.

Памяць

• У вёсцы Аранзамін усталяваны бюст Героя.
• Імя Е. І. Данільянца высечана залатымі літарамі на мемарыяльных дошках разам з імёнамі ўсіх 78-і Герояў Савецкага Саюза 112-й Башкірскай кавалерыйскай дывізіі.
• Згодна з распараджэннем кіраўніка горада Пяцігорска імя Героя было высечана на памятнай дошцы на Алеі Герояў^[4].
• У музеі гісторыі пяцігорскай міліцыі усталяваны гарэльефны бюст Е. І. Данільянца^[5].

Зноскі

1. Հայկական սովետական հանրագիտարան / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2000.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q164396'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124405912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q6429958'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2657718'></a>
2. Независимый информационно-научный портал «МАШТОЦ»: Армяне Ставропольского края — Герои Советского Союза Архівавана 9 лютага 2010..
3. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
4. Распоряжение Главы города Пятигорска от 14 апреля 2005 г. № 149-р(недаступная спасылка).
5. Открытие 10 ноября 2009 года Архівавана 1 чэрвеня 2016..