Лейла Рызванаўна Ісмаілава

Лейла́ Рызва́наўна Ісмаілава (Лейла́ Рызва́наўна Ісмаіллі́, нар. 28 ліпеня 1989, Мінск) — амерыканская распрацоўшчыца віртуальнай моды, мадэль. Раней — беларуская журналістка, вядучая музычных тэлевізійных праграм. У прыватнасці, вяла дзіцячы конкурс песні «Еўрабачанне» 2010 г., які праходзіў у Мінску (разам з Д. Кур’янам), абвяшчала вынікі галасавання ад Беларусі на «Еўрабачанні» 2011 г., і была вядучай нацыянальнага адбору ў Беларусі для «Еўрабачання» 2012 г.

Лейла Ісмаілава
Лейла Ісмаілава. Фота Радэліа Астудзіла  (англ.).
Імя пры нараджэнні	Лейла Рызванаўна Ісмаілава
Род дзейнасці	журналістка, мадэль, тэлевядучая
Дата нараджэння	28 жніўня 1989(1989-08-28) (35 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Бацька	Рызван Ісламавіч Ісмаілаў
Маці	Галіна Іванаўна Ружанцова
Альма-матар	ліцэй БДУ Універсітэт Арыстоцеля ў Салоніках
Узнагароды і прэміі	Міс Мінск-прэса-2009 Нацыянальная прэмія «Тэлевяршыня» 2011
Сайт	leila.tv
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ісмаілава.

З 2016 года жыве і працуе ў ЗША^[1].

Біяграфія

Нарадзілася 28 ліпеня 1989 года ў Мінску ў сям’і Р. І. Ісмаілава, ураджэнца Азербайджана, і мінчанкі Г. І. Ружанцовай. Праз месяц пасля нараджэння дачкі сям’я пераехала ў г. Баку.

Калі Лейле было тры гады, яе бацька, які працаваў дырэктарам нафтабазы ў Агдаме, загінуў падчас армяна-азербайджанскага ўзброенага канфлікту ў выніку абстрэлу. Маці з трыма дзяцьмі вярнулася ў Мінск.

Лейла пачала публікаваць матэрыялы ў 15 гадоў. У 2006 г. скончыла Ліцэй Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (клас гісторыі), а затым — інстытут журналістыкі БДУ (аўдыявізуальная журналістыка, дыплом з адзнакай, лепшая выпускніца інстытута 2011 г.)^[2].

У 2010 годзе па стыпендыяльнай праграме Еўрапейскага Саюза «Эразмус Мундус» навучалася ва Універсітэце імя Арыстоцеля (г. Салонікі, Грэцыя). Адтуль накіравала заяўку ў Мінск на адбор вядучых для дзіцячага «Еўрабачання». Паспяхова прайшла адбор, што стала пачаткам яе тэлевізійнай працы.

Здымалася таксама ў музычных кліпах, фота- і тэлевізійнай рэкламе. Удзельнічала ў ІІІ з’ездзе азербайджанцаў свету. З 2011 г. навучалася ў адной з акцёрскіх школ у Галівудзе (Лос-Анджэлес, ЗША).

«...Паступова я стала пагружацца ў свет лічбавай моды, якая мне вельмі блізкая. Мы можам выказваць сябе праз віртуальнае адзенне, прыбірацца, выстаўляць фота ў сацсетцы. І разам з тым не купляць матэрыяльныя рэчы, скарачаючы спажыванне і забруджванне навакольнага асяроддзя.»

— Л. Р. Ісмаілава, з інтэрвію^[3].

Сям’я

• Маці — настаўніца рускай мовы і літаратуры ў гімназіі.
• Старэйшая сястра Эсміра — журналіст, эканаміст і літаратар; працавала, у прыватнасці, у Пасольстве Азербайджана ў Беларусі, у прадстаўніцтве Праграмы развіцця ААН у Мінску.
• Малодшы брат — Бахрам.

Асноўныя тэлепраграмы

• Дзіцячы конкурс песні «Еўрабачанне» 2010 г. — вядучая.
• Конкурс песні «Еўрабачанне» 2011 г. — глашатай ад Беларусі.
• Спартыўна-забаўляльная тэлегульня «Бітва тытанаў» (фран. назва «Intervilles»), Францыя, 2011 г. — удзельніца каманды Беларусі.
• «Музычныя вечары ў Мірскім замку» 2011 г. — вядучая.
• Міжнародны фестываль мастацтваў «Славянскі базар у Віцебску» 2011 г. — вядучая.
• «Еўрафэст» (нацыянальны адбор на конкурс песні «Еўрабачанне» 2012 г.) — вядучая.

У музычных кліпах

• «Вінцэнт» — «Восеньскі вальс»^[4]
• «Манекен» — «Зваротны квіток»^[5]

Мадэль

• Калекцыя шалікаў «Кэралайн Монік» 2013 г. (г. Беверлі-Хілз, акруга Лос-Анджэлес, штат Каліфорнія)^[6]

Узнагароды і прэміі

• Тытул «Міс прэса» на конкурсе «Міс Мінск» 2009 г.
• Нацыянальная прэмія «Тэлевяршыня» 2011 г. у намінацыі «Лепшая вядучая музычна-забаўляльнага шоў».

Зноскі

1. 6 Questions for Leila Ismailova: Digital fashion and life after Artisant // Cointelegraph Magazine. 2023. August 29.
2. Лучшие выпускники БГУ — 2011 // БГУ (руск.)
3. Стало известно, куда неожиданно пропала белорусская телеведущая Лейла Исмаилова, которая вела «Евровидение» // Комсомольская правда. 2022. 27 января.
4. Vinsent. Восеньскі вальс // youtube.com.
5. The Maneken. Обратный билет // youtube.com. (руск.)
6. [https://web.archive.org/web/20131102233736/ Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Архівавана 2 лістапада 2013. Caroline Monick Silk Scarves Collection 2013 // Caroline Monick (англ.) (фр.)] (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2013. Праверана 31 кастрычніка 2012.