Людвінова (Літва)

У гэтага тапоніма ёсць і іншыя значэнні, гл. Людвінова.

Людвіно́ва^{[заўв 1]}, таксама Людзвіна́вас (літ.: Liudvinavas) — мястэчка ў Мар’ямпольскім самакіраванні Мар’ямпольскага павета Літвы, на рацэ Шашупа. Адміністрацыйны цэнтр Людвіноўскай сянюніі.

Мястэчка
Людвінова
літ.: Liudvinavas
Сцяг Герб[d]
54°29′00″ пн. ш. 23°21′10″ у. д.HGЯO
Краіна	Літва
Павет	Мар’ямпольскі
Самакіраванне	Мар’ямпольскае
Сянюнія	Людвіноўская
Гісторыя і геаграфія
Вышыня цэнтра	87 м
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Насельніцтва
Насельніцтва	1 055 чал. (2001)
Паказаць/схаваць карты
Людвінова
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Месціцца за 10 км на поўдзень Мар’ямполя. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёну Судовія.

Гісторыя

Гарадскі герб з каралеўскага прывілея (1792)

Першыя пісьмовыя згадкі пра паселішча датуюцца XVIII ст., тады паселішча ўваходзіла ў склад Пунскага староства Ковенскага павета Вялікага Княства Літоўскага^[1]. У 1715 годзе тут збудавалі драўляны касцёл. У 1719 годзе кароль і вялікі князь Аўгуст II надаў паселішчу Магдэбургскае права і статус мястэчка. 10 кастрычніка 1791 года кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Людвінову герб з выявай «Пагоні» і Генія, што трымае ў адной руцэ меч, а ў другой — шалі.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года Людвінова апынулася ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкім мірным дагаворам — у складзе Герцагства Варшаўскага, пазней у Царстве Польскім і па скасаванні аўтаноміі ў Расійскай імперыі.

З 1918 года ў складзе Літвы.

Славутасці

• Касцёл Святога Людвіка (1918)

Вядомыя асобы

• Пятрас Вайціекунас (нар. 1953) — літоўскі палітык і дыпламат

Заўвагі

1. У крыніцах сустракаецца таксама Людві́нава^[1], аднак у сучаснай беларускай тапаніміцы для такіх назваў прынята ставіць націск на апошні склад (гл. Людвінова).