Мікалай Абрамовіч

Мікалай Абрамовіч (польск.: Mikołaj Abramowicz; ? — люты 1651) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Мікалай Абрамовіч
Герб «Ястрабец зменены»
чашнік ВКЛ май 1638 — 1640
Папярэднік	Уладзіслаў Дарагастайскі
Пераемнік	Антоні Ян Тышкевіч
Кашталян мсціслаўскі 1640 — 1643
Папярэднік	Ян Фелікс Агінскі
Пераемнік	Ян Камінскі
Ваявода мсціслаўскі 1643 — 1647
Папярэднік	Язэп Львовіч Корсак
Пераемнік	Фрыдэрык Сапега
Ваявода троцкі 1647 — 1651
Папярэднік	Аляксандр Слушка
Пераемнік	Мікалай Стэфан Пац
староста старадубскі 1636 — 1647
Папярэднік	Павел Пётр Трызна
Пераемнік	Самуэль Андрэй Абрамовіч
Нараджэнне	каля 1590[1]
Смерць	1651(1651) Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Род	Абрамовічы
Бацька	Ян Абрамовіч
Маці	Дарота Валовіч
Жонка	Ева Курцэвіч, Альжбета Гарнастай
Дзеці	Самуэль Андрэй Абрамовіч
Веравызнанне	кальвінізм[1][2]
Званне	генерал

З шляхецкага роду Абрамовічаў, сын Яна.

У 1603 аддадзены на выхаванне на двор біржанскіх Радзівілаў. Каралеўскі палкоўнік, генерал літоўскай артылерыі з 1634, адначасова вялікі чашнік літоўскі ў 1638—1640, кашталян мсціслаўскі ў 1640—1643, ваявода мсціслаўскі ў 1643 — 1647 і троцкі з 1647; стараста старадубскі ў 1636—1647, мядзельскі і курклійскі; неаднаразова выбіраўся паслом на соймы і дэпутатам Літоўскага Трыбунала.

У 1-й палове 1620-х гадоў ваяваў супраць шведаў у Курляндыі і Інфлянтах у войску Крыштафа Радзівіла, дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай. У 1626—1627 ваяваў супраць шведаў на Памор'і і ў Прусіі. У вайну Расіі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 са студзеня 1633 камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, а з 1634 старшы над гарматай (з 1640 называўся генерал літоўскай артылерыі), камандзір калоны ў маршы на горад Белы. Камісар пры заключэнні Палянаўскага міру 1634.

У 1646 прызначаны камісарам на перагаворах з Масквой і па даручэнні караля перадаў Расіі Трубчэўскую воласць, за што трыбунальскім судом прыгавораны да штрафу 60 тыс. злотых і смяротнага пакарання. У 1648 прызначаны камісарам для перагавораў са Швецыяй.

Адзін з кіраўнікоў кальвіністаў Вялікага Княства Літоўскага. У 1631 падараваў Літоўскаму сіноду двор у Слуцку пад канквіт для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыяльнага сінода 1644. Акрамя бацькавых маёнткаў меў Мглін і Дрокаў у Старадубскім павеце, Лебедзева ў Ашмянскім павеце, Холмеч у Рэчыцкім павеце, маёнткі ў Кіеўскім ваяводстве, сярод якіх ад сярэдзіны 1620-х да пачатку 1640-х гадоў — Астраглядавічы і Хвойнікі.

Зноскі

1. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 75. — ISBN 978-83-65880-76-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q121092284'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a>
2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. IV, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 309. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123694190'></a>