Мікалай Пятровіч Авенарыус

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Авенарыус.

Мікалай Пятровіч Авенарыус (12 верасня 1834, Царскае Сяло, цяпер горад Пушкін Ленінградская вобласць — 17 ліпеня 1903) — дзеяч народнай асветы, археолаг, педагог, краязнавец.

Мікалай Пятровіч Авенарыус
Дата нараджэння	12 верасня 1834(1834-09-12)
Месца нараджэння	Царскае Сяло, Царскасельскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	17 ліпеня 1903(1903-07-17) (68 гадоў)
Месца смерці	Коўна, Ковенскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Peter Gustav Avenarius[d]
Род дзейнасці	археолаг, навуковец
Месца працы	Маладзечанская настаўніцкая семінарыя Аляксандра-Марыінскі інстытут[d] Беластоцкі настаўніцкі інстытут[d]
Альма-матар	Галоўны педагагічны інстытут[d]
Узнагароды

Біяграфія

Скончыў Галоўны педагагічны інстытут у Пецярбургу. Адзін з заснавальнікаў Маладзечанскай настаўніцкай семінарыі (1864); у 1864—1885 гг. інспектар Александрынска-Марыінскага інстытута ў Варшаве, потым Беластоцкага настаўніцкага інстытута. У 1885—1890 гг. раскопваў курганы ў Барысаўскім і Навагрудскім паветах, каменныя магілы ў Бельскім і Беластоцкім паветах. Сабраў 125 каменных сякер каля вёскі Эсьмоны на Магілёўшчыне, калекцыю свінцовых пломбаў са знакамі Рурыкавічаў у Драгічыне Надбужскім. Апісаў яцвяжскія старажытныя помнікі Віленскага музея. Аўтар артыкулаў па нумізматыцы, археалогіі, педагогіцы, пытаннях асветы, твораў для дзяцей.

Творы

• Дрогичин Надбужский и его древности // Древности Северо-Западного края / издание Императорской Археологической комиссии. Т. 1. Вып. 1. — СПб., 1890.
• Руководство к воспитанию и элементарному обучению. — Варшава, 1874.

Зноскі