Мікіта Юр’евіч Сцяпанаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сцяпанаў.

Мікіта Сцяпанаў (нар. 6 красавіка 1996, Смалявічы) — беларускі футбаліст, абаронца казахстанскага клуба «Атырау».

Мікіта Сцяпанаў
Поўнае імя	Мікіта Юр’евіч Сцяпанаў
Нарадзіўся	6 красавіка 1996(1996-04-06)[1] (29 гадоў) Смалявічы, Смалявіцкі раён, Мінская вобласць, Беларусь[2]
Грамадзянства	Беларусь
Рост	181 см[3]
Вага	78 кг[2]
Пазіцыя	абаронца, паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Атырау
Нумар	18
Клубная кар’ера[* 1]
2013—2017 Смалявічы-СТІ 88 (3) 2017 →  Прамень (Мінск) 13 (0) 2018 Прамень (Мінск) 27 (0) 2019 Дняпро (Магілёў) 27 (1) 2020 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 10 (0) 2021 Нёман (Гродна) 2 (0) 2021—2022 Іслач (Мінскі раён) 42 (3) 2023— Атырау 25 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2017—2018 Беларусь (да 21) 4 (0) 2020 Беларусь 1 (0)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 15 лютага 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 26 лютага 2020

Старэйшы брат Мікіты, Раман, таксама футбаліст.

Клубная кар’ера

Выхаванец прыватнай футбольнай школы Віктара Дарміна ў Смалявічах, пачынаў дарослую кар’еру ў 2013 годзе ў складзе «Смалявічаў-СТІ» ў Першай лізе. На наступны сезон ужо замацаваўся ў асноўнай камандзе смалявічцаў.

У пачатку 2017 года выконваў функцыі капітана каманды, але ў першай палове сезона 2017 стаў радзей з’яўляцца ў стартавым складзе, і ў ліпені быў аддадзены ў арэнду ў «Прамень»^[4]. Дапамог сталічнаму клубу выйсці ў Вышэйшую лігу і па заканчэнні сезона ў снежні 2017 года перайшоў у «Прамень» на трывалай аснове^[5]. У сезоне 2018 быў трывалым іграком стартавага складу, з паўабаронцы перакваліфікаваўся ў абаронцу.

У пачатку 2019 года ў сувязі з пераездам «Промня» ў Магілёў і аб’яднаннем з мясцовым «Дняпром» стаў іграком аб’яднанай каманды, якая атрымала назву «Дняпро». У складзе заставаўся асноўным абаронцам, часам выконваў функцыі капітана каманды, але не здолеў выратаваць яе ад вылету з Вышэйшай лігі.

У студзені 2020 года знаходзіўся на праглядзе ў беластоцкай «Ягелоніі», аднак польскі клуб вырашыў не падпісваць пагадненне з абаронцам, і неўзабаве той папоўніў склад жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ»^[6]. Пачынаў сезон 2020 у стартавым складзе жодзінцаў, аднак пазней страціў месца ў аснове, са жніўня не гуляў за асноўныю каманду, выступаў за дубль.

У студзені 2021 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Тарпеда-БелАЗ»^[7]. Неўзабаве стаў трэніравацца з гродзенскім «Нёманам» і падпісаў пагадненне з клубам^[8]. Пачынаў сезон 2021 у стартавым складзе гродзенцаў, але хутка трапіў на лаўку запасных. У ліпені 2021 года па пагадненні бакоў пакінуў гродзенскую каманду^[9] і неўзабаве далучыўся да «Іслачы»^[10], дзе замацаваўся ў аснове. У студзені 2022 года падоўжыў пагадненне з «Іслаччу»^[11]. У снежні 2022 года разарваў кантракт з клубам^[12].

Са студзеня 2023 года трэніраваўся з казахстанскім «Атырау» і ў лютым 2023 года афіцыйна стаў іграком клуба^[13]. У лютым 2024 года падоўжыў кантракт з «Атырау»^[14].

Міжнародная кар’ера

25 сакавіка 2017 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, выйшаўшы на замену ў канцы таварыскага матча супраць Літвы (2:1).

26 лютага 2020 года дэбютаваў за нацыянальную зборную Беларусі ў таварыскім матчы супраць Балгарыі (1:0), адгуляўшы ўсе 90 хвілін.

Дасягненні

• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2020
• Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2017

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Краіна	Матчы	Галы
2013	Д2	Смалявічы-СТІ		6	0
2014	Д2	Смалявічы-СТІ		22	0
2015	Д2	Смалявічы-СТІ		27	1
2016	Д2	Смалявічы-СТІ		21	2
2017 (1)	Д2	Смалявічы-СТІ		12	0
2017 (2)	Д2	Прамень		13	0
2018	Д1	Прамень		27	0
2019	Д1	Дняпро		27	1
2020	Д1	Тарпеда-БелАЗ		10	0
2021 (1)	Д1	Нёман		2	0
2021 (2)	Д1	Іслач		13	1
2022	Д1	Іслач		29	2
2023	Д1	Атырау		25	0

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[15].