Павел Нічыпаравіч Гаўрыленка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гаўрыленка.

Павел Нічыпаравіч Гаўрыленка (28 лютага 1902, в. Касцюкоўка, Гомельскі раён — 4 лютага 1961) — беларускі жывапісец^[1].

Павел Нічыпаравіч Гаўрыленка
Дата нараджэння	28 лютага 1902(1902-02-28)
Месца нараджэння	Касцюкоўка, Пакалюбіцкая воласць[d], Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 лютага 1961(1961-02-04) (58 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  Беларуская ССР
Род дзейнасці	мастак, палітык
Жанр	тэматычная карціна, партрэт, пейзаж
Вучоба	Віцебскае народнае мастацкае вучылішча
Мастацкі кірунак	рэалізм
Уплыў	Міхаіл Георгіевіч Эндэ і Фёдар Адольфавіч Фогт
Член у	Беларускі саюз мастакоў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«На прывале», 1943. НММ РБ

Біяграфія

Скончыў Віцебскі мастацкі тэхнікум, дзе вучыўся ў В. Руцая, М. Эндэ, Ф. Фогта, у 1930 годзе. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Адзін з арганізатараў моладзевага аб’яднання Асацыяцыі мастакоў рэвалюцыі ў Віцебску (1928—1930)^[1].

У 1933—1936 гадах старшыня аргкамітэта, у 1956—1961 гадах старшыня Саюза мастакоў БССР^[1].

Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1951—1955 гадах^[1].

Творчасць

«Пераправа», 1945

Аўтар твораў пра гісторыка-рэвалюцыйныя падзеі, працоўныя будні горада і вёскі, подзвігах беларускіх партызан, а таксама партрэтаў і пейзажаў («Калгасная брыгада», 1931; «Прарыў нямецкай абароны», 1942; «Партрэт хлопчыка-партызана», 1943; «Партызаны ў Палессі», 1944; «На партызанскім аэрадроме», 1950; «Ідзе эшалон», 1957; «Вясна», 1958; «На рыштаваннях», 1960)^[1].

Памяць

Белпошта, 2002

У 2002 годзе Белпошта быў выпусціла памятны канверт да 100-годдзя Паўла Гаўрыленкі — яго партрэт на фоне майстэрні. Аўтар канверта — мастак А. Федзін. Тыраж — 100 000 асобнікаў.

Зноскі

1. Гавриленко Павел Никифорович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 132. — 737 с.