Райнальд Пшаздзецкі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Райнальд Францішак Фелікс Пшаздзецкі (пол. Rajnold Franciszek Feliks Przezdziecki, 26 ліпеня 1884 г., Ракішкі - 12 мая 1955 г. у Лазана) — польскі дыпламат і гісторык[2].
Remove ads
Біяграфія
Нарадзіўся ў сям'і Канстанціна і Эльжбеты Ізабэлы, народжанай Плятэр-Зыберк (1844–1907). Быў братам блізнят: Канстанціна і Стэфана, а таксама Юзафа Аляксандра (1872–1956), Марыі Людвікі Станіславы (1874–1949), Гелены Ганны Грацыяны (1875–1966) і Яна Аляксандра Станіслава (1877–1944) . Адукацыю атрымаў дома. На яго выхаванне вялікі ўплыў мела Марыя Пшаздзецкая. У 1911 годзе стаў кавалерам Мальтыйскага ордэна, у 1913 годзе расійскі імператар Мікалай ІІ прызнаў яго графскі тытул.
Пасля смерці бацькі стаў уладальнікам маёнткаў Камаі і Солы, маёнтка Тызенгаўз у Курляндыі, а таксама сямейнай бібліятэкі Пшаздзецкіх, якая змяшчала 60 000 тамоў, і палаца ў Варшаве на вул. Фоксаль. У 1914 годзе перавёз туды архіў Тызенгаўзаў, намагаўся выратаваць бібліятэку з Паставаў эвакуацыяй у Смаленск.
У міжваенны перыяд жыў у Варшаве. З 15 ліпеня 1921 года працаваў аташэ у Міністэрстве замежных спраў, а з 15 верасня 1928 года — намеснікам дырэктара дыпламатычнага пратакола. З-за таго, што ён не з'явіўся на пахаванне маршала Пілсудскага (у той час ён быў у адпачынку ў Рыме), з 1 жніўня 1935 года быў адлічаны на пасаду і 31 студзеня 1936 года выйшаў у адстаўку, захаваўшы свой дыпламатычны пашпарт.
Шмат займаўся бібліятэкай, якая была публічна даступнай. З рукапісу бібліятэкі Пшаздзецкіх быў выдадзены першы том успамінаў Габрыэлі Пузыны. Выдаў апісанні гісторыі і помнікаў Варшавы і Вільні на французскай мове, а таксама гісторыю дыпламатычнага пратаколу польскага двара.
Напачатку Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў Паставах, дзе адведваў свайго брата Юзафа, адкуль перабраўся ў Ракішкі. Праз Каўнас пераехаў у Швецыю, дзе сем гадоў працаваў у Каралеўскай бібліятэцы. Займаўся даследаваннем польска-шведскіх дыпламатычных стасункаў, таксама падрыхтаваў у рукапісе біяграфію Аляксандра Пшаздзецкага.
Бібліятэка Пшаздзецкіх у Варшаве практычна была знішчана ў агні Варшаўскага пытання, з нешматлікіх захаваных каштоўнасцей прадаў рукапіс "Гражыны" Міцкевіча варшаўскаму Музею літаратуры.

У 1947 годзе ён пераехаў у Швейцарыю, каб далучыцца да свайго брата Юзафа ў Лазане. Там ён выдаў кнігу пра прыгоды англійскіх дыпламатаў у Польшчы. У 1950 годзе стаў чальцом амерыканскага Нацыянальнага геаграфічнага таварыства, у 1953 годзе - ганаровым чальцом Польскага гістарычнага інстытута ў Рыме. Апошнія гады свайго жыцця працаваў над гісторыяй Пастаў. Памёр 12 мая 1955 года ў Лазане[2].
Remove ads
Кніжныя публікацыі
- Varsovie, 1924
- Roch czyli Wieża szachowa w herbach polskich i obcych, 1932
- Diplomatie et protocole à la cour de Pologne, 1934
- Wilno, 1938
- Wilno. Ville d'art, 1939
- Varsovie. Avec 170 illustrations en texte et 32 gravures hors texte, 1942
- Ätten Gyllenstierna i Polen, 1946
- Diplomatie et protocole à la cour de Pologne. Ambajadas españolas, 1948
- Diplomatic ventures and adventures. Some experiences of British envoys at the Court of Poland, 1953
- Aleksander Przezdziecki. Historyk, literat z XIX w., 1999
Remove ads
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads