Сафія (каралева Грэцыі)

Сафія Даратэя Ульрыка Аліса з Гогенцолернаў (ням.: Sophie Dorothea Ulrike Alice; 14 чэрвеня 1870(1870-06-14)^[1], Патсдам^[2] — 13 студзеня 1932(1932-01-13)^[1], Франкфурт-на-Майне, правінцыя Гесэн-Насау^[d][3]) — пруская прынцэса, каралева-кансорт Грэцыі (1913—1917).

Сафія
каралева-кансорт Грэцыі[d] з 1913
Нараджэнне	14 чэрвеня 1870(1870-06-14)[1] Патсдам, Патсдам[d], правінцыя Брандэнбург, Каралеўства Прусія[2]
Смерць	13 студзеня 1932(1932-01-13)[1] (61 год) Франкфурт-на-Майне, Адміністрацыйная акруга Вісбадэн[d], правінцыя Гесэн-Насау[d], Вольная дзяржава Прусія, Германскі рэйх[3]
Месца пахавання	Каралеўскія могілкі Татой
Род	Гогенцолерны
Бацька	Фрыдрых III Гогенцолерн
Маці	Вікторыя Саксен-Кобург-Гоцкая[d]
Муж	Канстанцін I, кароль Грэцыі[4]
Дзеці	Георг II, кароль Грэцыі[5], Аляксандр I, кароль Грэцыі, Алена з Глюксбургаў, Павел I, кароль Грэцыі, Ірына Грэчаская і Кацярына з Глюксбургаў[d]
Веравызнанне	праваслаўе
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Дачка прускага прынца Фрыдрыха (будучага імператара Фрыдрыха III) і брытанскай прынцэсы Вялікабрытаніі Вікторыі. Па маці — унучка брытанскай каралевы Вікторыі. Сафія была сёмым дзіцем з васьмі і трэцяй дачкой. Адзін з яе братоў — кайзер Вільгельм II.

27 кастрычніка 1889 года ў Афінах Сафія ўзяла шлюб з грэчаскім прынцам Канстанцінам (1868—1923), які даводзіўся ёй чатырохюрадным братам (абодва былі прапраўнукамі імператара Паўла I). Перад шлюбам прынцэса прыняла праваслаўе і перастала наведваць лютэранскія цэрквы, што прывяло да разладу паміж ёй і яе братам Вільгельмам. Дзеці Канстанціна і Сафіі:

• Георг (1890—1947), кароль Грэцыі (1922—1947),
• Аляксандр (1893—1920), кароль Грэцыі (1917—1920),
• Алена (1896—1982), замужам за каралём Румыніі Каралем II,
• Павел (1901—1964), кароль Грэцыі (1947—1964),
• Ірэна (1904—1974), замужам за Аймонэ, герцагам Аосцкім,
• Кацярына (1913—2007), замужам за маёрам Рычардам Брэндрэмам.

Сафія стала каралевай Грэцыі ў сакавіку 1913 года, калі яе муж змяніў на прастоле свайго бацьку. Падчас Першай сусветнай вайны Канстанцін I быў вымушаны адрачыся на карысць сына Аляксандра па прычыне сваіх германафільскіх сімпатый. У гэтым вінавацілі Сафію, хоць тая больш падтрымлівала прабрытанскія настроі сваёй маці. Мужу з жонкай прыйшлося пакінуць Грэцыю і жыць у Швейцарыі. У 1920 годзе пасля смерці Аляксандра ад укусу малпы яны вярнуліся і Канстанцін ізноў стаў каралём. Аднак праз два гады ён адрокся ў другі раз з-за паражэння ў вайне з Турцыяй. Кароль памёр праз год падчас іх ссылкі на Сіцыліі. У апошнія гады жыцця Сафіі ў яе выявілі рак.

Яе магіла на Татоі.

Памерла ў Франкфурце 13 студзеня 1932 года. У 1936 годзе пасля рэстаўрацыі манархіі ў Грэцыі яе рэшткі перапахавалі ў каралеўскім магільным склепе Татоі.

Тытулы

• 1870—1888: Яе Каралеўская Высокасць Прынцэса Сафія Пруская
• 1888—1913: Яе Каралеўская Высокасць Кронпрынцэса Грэчаская і Дацкая
• 1913—1923: Яе Вялікасць Каралева Грэцыі
• 1923—1932: Яе Вялікасць Каралева-ўдава Сафія