Табарышкі

Табарышкі, часам Та́барышкес^[1] (літ.: Tabariškės) — вёска ў Салечніцкім раёне Віленскага павета Літвы. Уваходзіць у склад Тругельскай сянюніі. Размешчана на рацэ Мерачанцы, на паўночны ўсход ад Салечнікаў, каля беларуска-літоўскай граніцы.

Вёска
Табарышкі
літ.: Tabariškės
Касцёл
54°26′20″ пн. ш. 25°36′30″ у. д.HGЯO
Краіна	Літва
Павет	Віленскі
Раён	Салечніцкі
Сянюнія	Тургельская
Гісторыя і геаграфія
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Насельніцтва
Насельніцтва	275 чал. (2011)
Паказаць/схаваць карты
Табарышкі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Назва

Тапонім Табарышкі, відаць, утварыўся ад прозвішча Табар (Войцех Табар быў віленскім біскупам у 1492—1507 гадах, нарадзіўся ў Табарышках).

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўпамін пра Табарышкі датуецца 1507 годам, калі яны ўваходзілі ў склад Віленскага павета Віленскага ваяводства. Назва старабеларускай мовай: Таборишки, Таборышки^[2]. На 1567 год цэнтр маёнтка, уладанне С. Гамшэя^[2]. Пазней уладанне Скарбкаў-Важынскіх^[3].

У 1770 годзе ў Табарышках быў пабудаваны касцёл, фундатарам быў пісар вялікі літоўскі Міхал Скарбек-Важынскі, каторы таксама збудаваў капліцу на могілках. Каля 1788 года ўласнасць шамбяляна Ігнацыя Скарбек-Важынскага і Барбары з Лапацінскіх^[3].

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Табарышкі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Віленскім павеце Віленскай губерні.

З 1830 года ўласнасць Марціна Скарбека-Важынскага, маршалка ашмянскага^[3].

На 1859 год у Табарышках было 15 будынкаў.

З другой паловы XIX стагоддзя ўласнасць Караля Скарбека-Важынскага.

За часамі Першай сусветнай вайны з 1915 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі.

Найноўшы час

Сядзіба ў Табарышках. Фота Яна Булгака, 1929 г.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі^[4]. У пачатку 1919 года тэрыторыя занята Чырвонай Арміяй^[5]. З 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР, у канцы сакавіка занята польскімі войскамі.

У 1920 годзе Табарышкі апынуліся ў Сярэдняй Літве, з 1922 года ў складзе Польшчы. У беларускай гістарыяграфіі землі вядомыя як Заходняя Беларусь.

У другой палове верасня 1939 года Табарышкі заняты Чырвонай Арміяй, 10 кастрычніка 1939 года паводле дагавора з СССР тэрыторыя Віленскай вобласці перададзена Літве. З 1940 года ў Літоўскай ССР.

У Другую сусветную вайну з чэрвеня 1941 года да ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

• Мястэчка на старых здымках
• 
  Сядзіба, 1913 г.
• 
  Сядзіба. Я. Булгак, 1930 г.
• 
  Сядзіба, да 1939 г.
• 
  Гаспадарчыя пабудовы, да 1939 г.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1859 год — 166 чал.^[6]

Дынаміка насельніцтва з 1885 па 2021
1885*[7]	1905[8]	1931[9]	1959пер.[10]	1970пер.[11]	1979пер.[12]
166	119	156	115	238	224
1982[13]	1987[14]	1989пер.[15]	2001пер.[16]	2011пер.[17]	2021[18]
283	254	316	290	275	256
* pagal enciklopedijos išleidimo metus. Metai, kurių duomenys pateikti enciklopedijoje, nenurodyti.
Гістаграма дынамікі насельніцтва

Славутасці

Капліца прыдарожная

• Гаспадарчы двор Важынскіх
• Капліца прыдарожная
• Касцёл Святога Міхаіла Арханёла (1770), помнік традыцыйнага беларускага драўлянага дойлідства
• Могілкі старыя каталіцкія, капліца

Страчаная спадчына

• Сядзіба Важынскіх (XIX ст.)

Вядомыя асобы

• Войцех Табар (~1453—1507) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, біскуп віленскі