Таўрагіні

Таўрагіні^[1] або Таўрогыні^[2], таксама Таўра́гней^[3] (літ.: Tauragnai) — мястэчка ў Літве, на возеры Таўрагіні. Цэнтр староства Уцянскага раёна Уцянскага павета. Месціцца за 17 км на паўднёвы ўсход ад Уцяны.

Мястэчка Таўрагіні літ.: Tauragnai Герб У цэнтры мястэчка Краіна  Літва Павет Уцянскі Раён Уцянскі Сянюнія Таўрагінеўская Каардынаты 55°26′40″ пн. ш. 25°48′50″ у. д.HGЯO Першая згадка 1373 Вышыня цэнтра 192 м Насельніцтва 602 чал. (2001) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Таўрагіні на карце Літвы

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Таўрагіні датуецца 1373 годам, калі тут існаваў драўляны замак. У 1387 годзе вялікі князь Ягайла перадаў іх Віленскаму біскупству, лацінскай мовай пісаўся як Turogno^[4]. Сустракаюцца таксама назвы Таўрогіні, Таўрогы^[5], Таўрыгіны^[6], Таўрыгіні, Таўрагіны^[7]. У 1433 годзе крыжакі спалілі замак. Пад 1498 годам упамінаецца першы касцёл.

Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў Таўрагіні ўвайшлі ў склад Браслаўскага павета Віленскага ваяводства. На 1669 год тут было 40 двароў, на 1775 год — 28.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Таўрагіні апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Новааляксандраўскім павеце Ковенскай губерні. На 1859 год у мястэчку было 25 будынкаў, дзейнічаў касцёл, працавалі вінакурня і бровар.

У часы Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Таўрагіні занялі войскі Германскай імперыі.

Найноўшы час

Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж міжваеннай Польшчай і Літвой у 1919 годзе Таўрагіні апынуліся ў складзе Літвы. З 1940 года ў складзе Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

Насельніцтва

Дэмаграфія

• XIX стагоддзе: 1859 год — 263 чал.^[6]
• XXI стагоддзе: 2011 год — 473 чал.

Славутасці

Могілкавая капліца

• Капліца могілкавая (XIX ст.)