Юрый Леанідавіч Сівакоў

Юрый Леанідавіч Сівакоў (5 жніўня 1946, в. Аноры Кіраўскага раёна Сахалінскай вобласці) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў (люты 1999 — красавік 2000), міністр спорту і турызму (2003—2005), генерал-лейтэнант.

Юрый Леанідавіч Сівакоў
Міністр унутраных спраў Беларусі 8 лютага 1999 — 21 красавіка 2000
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Валянцін Агалец
Пераемнік	Уладзімір Навумаў
Міністр спорту і турызму Беларусі 23 студзеня 2003 — 6 ліпеня 2005
Папярэднік	Яўген Ворсін
Пераемнік	Аляксандр Грыгараў
Нараджэнне	5 жніўня 1946(1946-08-05) (79 гадоў) Кіраўскі раён[d], Прыморскі край, РСФСР, СССР
Адукацыя	Ваенная акадэмія бранятанкавых войскаў[d] Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь
Ваенная служба
Прыналежнасць	СССР
Званне	Генерал-лейтэнант
Узнагароды	ордэн святога роўнаапостальнага вялікага князя Уладзіміра[d] нагрудны знак для асоб, якія скончылі вышэйшыя ваенна-навучальныя ўстановы Узброеных Сіл СССР[d]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сівакоў.

Біяграфія

У 1966 годзе скончыў Далёкаўсходняе Вышэйшае танкавае вучылішча, у 1977 — камандны факультэт Ваеннай акадэміі бронетанкавых войскаў, у 1995 — Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь.

Вайсковую службу праходзіў на розных камандных пасадах, працаваў у апараце Савета міністраў РБ, Савета бяспекі РБ.

У 1999—2000 гадах — міністр унутраных спраў.

У 2000—2001 гадах — намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта.

У 2003—2005 гадах — міністр спорту і турызму Беларусі.

Шэраг дзяржаўных ордэнаў і медалёў, ордэн Князя Уладзіміра III ступені Рускай праваслаўнай царквы.

Санкцыі

Сівакоў уключаны у Чорны спіс Еўрасаюза, бо яго імя звязваюць са знікненнямі людзей у Беларусі  (руск.)^[1][2]. Таксама Сівакоў знаходзіцца ў спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША^[3], у санкцыйных спісах Вялікабрытаніі^[4], Канады^[5] і Швейцарыі^[6].

Зноскі

1. Экс-глава МВД, который остался под санкциями ЕС: «Как к этому отношусь? Положительно» (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY. Архівавана з першакрыніцы 19 ліпеня 2017. Праверана 24 жніўня 2017.
2. Халип, Ирина. Тайна «расстрельного» пистолета. Бывший палач фактически обвинил высшее руководство Белоруссии в организации убийств политических оппонентов (руск.). Новая газета  (укр.) (19 лютага 2003). Праверана 8 верасня 2020.
3. OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША
4. CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk  (англ.). Праверана 25 снежня 2020.
5. Regulations Amending the Special Economic Measures (Belarus) Regulations: SOR/2022-167 (англ.). Canada Gazette (25 чэрвеня 2022). Праверана 10 красавіка 2023.
6. Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Staatssekretariat für Wirtschaft (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.