Анатоль Васільевіч Бажэнаў

Анатоль Васільевіч Бажэнаў (4 чэрвеня 1920 г. — 15 кастрычніка 1999 г.) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, памочнік камандзіра узвода пешай разведкі 270-га гвардзейскага стралковага палка 89-й гвардзейскай стралковай дывізіі 37-й арміі Стэпавага фронту, гвардыі сяржант^[1].

Анатоль Васільевіч Бажэнаў
Анатолий Васильевич Баженов
Дата нараджэння	4 чэрвеня 1920(1920-06-04)
Месца нараджэння	Дурой[d], Нерчынска-Завадскі павет[d], Забайкальская вобласць, Далёкаўсходняя рэспубліка
Дата смерці	15 кастрычніка 1999(1999-10-15) (79 гадоў)
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Гомель
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	Беларусь →  Беларусь
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1942—1945
Званне	Старшы сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Ордэн «За службу Радзіме» III ступені

Герой Савецкага Саюза (20.12.1943), гвардыі старшы сяржант запасу з 1945 года.

Біяграфія

Нарадзіўся 4 чэрвеня 1920 года ў вёсцы Дурой цяпер Прыаргунскага раёна Чыцінскай вобласці ў сялянскай сям’і. Рускі. Скончыў пачатковую школу, працаваў камбайнерам.

У Чырвонай арміі з 1942 года. У баях Вялікай Айчыннай вайны з 1942 года. Член ВКП(б), з 1944 года.

Памочнік камандзіра узвода пешай разведкі 270-га гвардзейскага стралковага палка (89-я гвардзейская стралковая дывізія, 37-я армія, Стэпавы фронт) гвардыі сяржант Анатоль Бажэнаў 28 верасня 1943 года з групай пешых разведчыкаў пад моцным неприятельским агнём адным з першых фарсіраваў раку Дняпро у раёне вёскі Келеберда Крэменчуцкага раена Палтаўскай вобласці Украіны.

Заняўшы плацдарм на правым беразе Дняпра, разведвальная група на працягу двух сутак адбіла шэсць контратак пераўзыходзячых сіл праціўніка, і выйшла пераможцай.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 снежня 1943 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і геройства гвардыі сяржанта Баженову Анатолю Васільевічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 1455).

Пасля вайны гвардыі старэйшы сяржант А. В. Бажэнаў дэмабілізаваны. Жыў у вёсцы Пірэвічы Жлобінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі. Да сыходу на пенсію працаваў у саўгасе. Апошнія гады жыў у горадзе Гомелі. Памёр 15 кастрычніка 1999 года.

Узнагароды

• Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза (№ 1455)
• Ордэн Леніна
• Два ордэна Айчыннай вайны I ступені
• Ордэн Айчыннай вайны II ступені
• Медалі, у тым ліку:
  • Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Трыццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Сорак гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
• Беларускі ордэн «За службу Радзіме» III ступені

Зноскі

1. Пасада і воінскае званне — на дату прадстаўлення к прысваенню звання Героя Савецкага Саюза.