Бружмель звычайны

Бружмель звычайны, Бружмель лясны^[1], Бружмель пушысты^[2], Бружмень звычайны^[3] (Lonicera xylosteum) — куст, від роду Бружмель (Lonicera) сямейства Бружмелевыя (Caprifoliaceae). У дзікім выглядзе сустракаецца ў паўночнай, цэнтральнай і ўсходняй абласцях Еўропы, на Урале і ў Заходняй Сібіры^[4]. Расце ў падлеску іглічных і змешаных лясоў, у зарасніках кустоўя ў ярах і каля рэк. Дэкаратыўная расліна.

Бружмель звычайны
Куст
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Варсянкакветныя Сямейства:  Бружмелевыя Род:  Caprifolioideae Род:  Бружмель Від:  Бружмель звычайны
Міжнародная навуковая назва
Lonicera xylosteum L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   35308 NCBI   439142 EOL   488737 GRIN   t:22658 IPNI   149194-1 TPL   kew-2343075

Назва

Бружмель лясны, бружэліна, сухадрэўка^[5], бружмель^[6][7][8], свідзіна, сухое дзерава^[9][10], бружнеўнік, жымалосць, жыламосць^[11].

Батанічнае апісанне

Lonicera xylosteum. Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926

Лістападны куст вышынёй да 2,5 м.

Маладыя парасткі зялёнага або чырвонага колеру, на старых кара шэрая або буравата-шэрая.

Лісце даўжынёй 3—7 см, шырынёй 2—5 см, супраціўнае, эліптычнай формы, коратка завостранае, цэльнакрайняе. Верхні бок ліставай пласцінкі цёмна-зялёны, матавы, ніжні — шараваты, густа апушаны мяккімі валасінкамі. Цэнтральная жылка ліста фіялетавая.

Кветкі растуць парамі ў пазухах лісця. Венчыкі даўжынёй 10-15 мм, жаўтлява-белыя, да канца цвіцення жоўкнуць. Час цвіцення — май—чэрвень.

Плады — сакавітыя, цёмна-чырвоныя, шарападобныя. Часта бываюць зрослымі ля асновы. Спеюць у канцы ліпеня. Неядомыя.

Значэнне і выкарыстанне

Часам выкарыстоўваецца як дэкаратыўная расліна. Добра пераносіць стрыжку.

Дае меданосным пчолам шмат нектару і пылок^[12].

Вельмі жаўтлявая цвёрдая драўніна выкарыстоўваецца для дробных вырабаў^[13].

• 
  Кветкі
• 
  Плады

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 77. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
3. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.
4. Деревья и кустарники СССР / Под ред П. И. Лапина. — М.: Мысль, 1966. — С. 539.
5. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927.
6. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927.
7. Носович И. И. Словарь белорусского наречия. СПб., 1870
8. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
9. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, СПб., 1878.
10. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
11. Добровольский В. Н. Смоленский областной словарь. Смоленск, 1914.
12. Абрикосов Х. Н. и др. Жимолость // Словарь-справочник пчеловода / Сост. Федосов Н. Ф.. — М.: Сельхозгиз, 1955. — С. 106. Архівавана 7 студзеня 2012.
13. Деревья, кустарники и лианы: Справочное пособие / Н. Б. Гроздова, В. И. Некрасов, Д. А. Глоба-Михайленко. Под ред. д-ра биол. наук В. И. Некрасова. — М.: Лесная пром-сть, 1986. — С. 123.