Магнітны момант
From Wikipedia, the free encyclopedia
Магнітны момант, магнітны дыпольны момант - асноўная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці рэчывы. Крыніцай магнетызму, згодна з класічнай тэорыі электрамагнітных з'яў, з'яўляюцца электрычныя макра- і мікратокі. Элементарнай крыніцай магнетызму лічаць замкнёны ток. Магнітным момантам валодаюць элементарныя часціцы, атамныя ядра, электронныя абалонкі атамаў і малекул. Магнітны момант элементарных часціц (электронаў, пратонаў, нейтронаў і іншых), як паказала квантавая механіка, абумоўлены існаваннем у іх ўласнай механічнага моманту - спіна.
Хуткія факты Магнітны момант, Размернасць ...
Магнітны момант | |
---|---|
Размернасць | L2I |
Адзінкі вымярэння | |
СІ | А⋅м2 |
Заўвагі | |
вектарная велічыня |
Закрыць
Хуткія факты Электрастатыка, Магнітастатыка ...
Закрыць
Магнітны момант вымяраецца ў А⋅м2 або Дж/Тл (СІ), альбо эрг/Гс (СГС), 1 эрг/Гс = 10-3 Дж/Тл. Спецыфічнай адзінкай элементарнага магнітнага моманту з'яўляецца магнетон Бора.