Βιλαέτι της Θεσσαλονίκης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης[1] (οθωμανικά τουρκικά: ولايت سلانيك, Vilâyet-i Selânik, Βιλαγέτ-ι Σελανίκ) ήταν διοικητική ενότητα (βιλαέτι) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1867[2] ως το 1912. Τον ύστερο 19ο αιώνα αναφερόταν ότι κάλυπτε ότι έκταση 33.500 τ.χλμ.[3]
Το βιλαέτι συνόρευε με την Ηγεμονία (αργότερα Βασίλειο) της Βουλγαρίας προς βορράν· με την Ανατολική Ρωμυλία στα νοτιοανατολικά (μετά τη Συνθήκη του Βερολίνου το 1878)· με το βιλαέτι της Αδριανούπολης στα ανατολικά· με το Αιγαίο Πέλαγος στο νότο· με το βιλαέτι του Μοναστηρίου και το ανεξάρτητο Σαντζάκι των Σερβίων στα δυτικά (μετά το 1881)· και το βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου στα βορειοδυτικά.
Το βιλαέτι διαλύθηκε μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και διαμοιράστηκε σύμφωνα με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου, μεταξύ του βασιλείου της Ελλάδας, του βασιλείου της Σερβίας και του βασιλείου της Βουλγαρίας το 1913.
Το βιλαέτι περιλάμβανε τα εδάφη που σήμερα ανήκουν στις έξης χώρες:
- στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του Σαντζακίου: στην κεντρική (Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Ημαθία, Πιερία, Πέλλα, Σέρρες και Χαλκιδική) και την ανατολική Μακεδονία (Δράμα, Καβάλα και Θάσος)
- στην Βόρεια Μακεδονία, ένα σημαντικό μέρος της έκτασης του Σαντζακίου: (Γευγελή, Καβάνταρτσι και Στρώμνιτσα), οι περιοχές που δόθηκαν το 1913 στο Βασίλειο της Σερβίας.
- στην Βουλγαρία, το μικρότερο μέρος της έκτασης του Σαντζακίου: Το τμήμα της σημερινής Επαρχία Μπλαγκόεβκραντ καθώς και τμήματα των Επαρχιών Κιουσεντίλ και Σμόλιαν, που ήταν τμήμα του βιλαετιού διαιρούνταν στους καζάδες του Τζουμαγί Μπαλά, Πετριτσίου, Νευροκοπίου, Μελενίκου, Ροπτσόζ και Ραζλίκ.[εκκρεμεί παραπομπή]
- Ο καζάς της Δοιράνης, μοιράστηκε μεταξύ του βασιλείου της Σερβίας και του βασιλείου της Ελλάδας, με το μεγαλύτερο τμήμα του να το παίρνει το βασίλειο της Σερβίας.
- Ο καζάς του Πετριτσίου, μοιράστηκε μεταξύ του βασιλείου της Σερβίας και του βασιλείου της Βουλγαρίας, με το μεγαλύτερο τμήμα του να το παίρνει το βασίλειο της Βουλγαρίας.
- Ο καζάς του Ντεμίρ Ισάρ, μοιράστηκε μεταξύ του βασιλείου της Βουλγαρίας και του βασιλείου της Ελλάδας, με το μεγαλύτερο τμήμα του να το παίρνει το βασίλειο της Βουλγαρίας.
Remove ads
Διοικητικές υποδιαιρέσεις

Σαντζάκια:[4]
- Σαντζάκι της Θάσου - Αρχικά ήταν μέρος του σαντζακίου της Δράμας και το κέντρο του ήταν το Βούλγκαρο.
Remove ads
Δημογραφικά στοιχεία

Μία δημοσίευση της 21ης Δεκεμβρίου 1912 στο Βελγικό περιοδικό Ons Volk Ontwaakt (Το έθνος μας αφυπνάται) υπολόγισε ότι στο βιλαέτι κατοικούσαν 922.000 κάτοικοι:[5]
- Τούρκοι Μουσουλμάνοι - 335,000 (στο σύνολο αυτό συμπεριλαμβάνονταν και Έλληνες μουσουλμάνοι που περιγράφονταν ως Τούρκοι)
- Βούλγαροι Μουσουλμάνοι - 99,000
- Ορθόδοξοι Βλάχοι - 180,000
- Ορθόδοξοι Έλληνες - 168,000
- Ορθόδοξοι Βούλγαροι - 446,050
- Εβραίοι - 55,000
- Μουσουλμάνοι Βλάχοι - 25,000
- Ανάμικτοι - 15,000
Σύμφωνα την 1881/82-1893 Οθωμανική απογραφή, το Βιλαέτι είχε έναν συνολικό πληθυσμό 1.009.992 ανθρώπων, που αποτελούταν από τις παρακάτω εθνότητες:
- Μουσουλμάνοι - 450.456
- Έλληνες - 282.013
- Βούλγαροι- 231.606
- Εβραίοι- 41.984
- Καθολικοί - 2.654
- Προτεστάντες - 329
- Αρμένιοι- 48
- Ξένοι πολίτες - 1.272
Σύμφωνα με την 1906/07 Οθωμανική απογραφή, το Βιλαέτι είχε έναν συνολικό πληθυσμό 921.359 ανθρώπων, που αποτελούταν από τις παρακάτω εθνότητες:
- Μουσουλμάνοι - 419.604
- Ορθόδοξοι Έλληνες - 263.881
- Ορθόδοξοι Βούλγαροι - 155.710
- Εβραίοι- 52.395
- Βλάχοι- 20.486
- Τσιγγάνοι - 4.736
- Καθολικοί Έλληνες - 2.693
- Ορθόδοξοι Αρμένιοι - 637
- Προτεστάντες - 329
- Καθολικοί Αρμένιοι - 58
- Λατίνοι - 31
- Σύριοι - 4
- Ξένοι πολίτες - 795
Remove ads
Σημειώσεις
Πηγές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads