Top Qs
Timeline
Chat
Perspective
manira
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Balinese
Etymology
From Old Javanese manira.
Pronoun
manira (Balinese script ᬫᬦᬶᬭ)
- I (for a king when speaking to his people)
References
- “manira”, in Balinese–Indonesian Dictionary [Kamus Bahasa Bali–Indonesia] (in Balinese), Denpasar, Indonesia: The Linguistic Center of Bali Province [Balai Bahasa Provinsi Bali]
Javanese
Romanization
manira
- romanization of ꦩꦤꦶꦫ
Malay
Etymology
Borrowed from Javanese ꦩꦤꦶꦫ (manira, “first person pronoun”).
Pronunciation
Pronoun
manira (Jawi spelling منيرا)
- (Classical Malay) I (me, my)
- (Classical Malay) we (us, our)
See also
Further reading
- "manira" in Pusat Rujukan Persuratan Melayu (PRPM) [Malay Literary Reference Centre (PRPM)] (in Malay), Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017
Remove ads
Old Javanese
Etymology
Pronunciation
Pronoun
manira
- I (first personal pronoun)
Descendants
Further reading
Serbo-Croatian
Alternative forms
Etymology
Borrowed from German Manier, adapted with the feminine suffix -a.
Pronunciation
Noun
maníra f (Cyrillic spelling мани́ра)
Declension
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads