Verb
mūniō (present infinitive mūnīre, perfect active mūnīvī or mūniī, supine mūnītum); fourth conjugation
- to provide with defensive works, fortify
- Synonym: immunīo
27 BCE – 25 BCE,
Titus Livius,
Ab Urbe Condita 29.4:
- mūnīre urbem, frūmentum convehere, tēla arma parāre
- to strengthen the defences of the city, to accumulate stores of corn, to prepare a supply of weapons and armour
- (of natural fortifications)
- to build (as) a fortification
- (of soldiers or sim.) to guard from attack, defend
- to strengthen, secure
- Synonyms: firmō, cōnfirmō, fortificō, cōnsolidō, fulciō, sistō
- Antonyms: dēterō, atterō, minuō, frangō, tenuō, afficiō
- (transferred sense) to protect with a covering
- (figurative) to safeguard, uphold or buttress (of a person, institution, etc.)
- (figurative) to defend, protect, secure
- Synonyms: prōtegō, dēfendō, tegō, cū̆stōdiō, tūtor, teneō, arceō, servō, adsum
- Antonyms: immineō, īnstō, obiectō
- to build up so as to give a firm surface to, to construct or repair (of a road, other raised areas)
- to provide with a road, make passable
Conjugation
More information indicative, singular ...
| indicative |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
mūniō |
mūnīs |
mūnit |
mūnīmus |
mūnītis |
mūniunt |
| imperfect |
mūniēbam |
mūniēbās |
mūniēbat |
mūniēbāmus |
mūniēbātis |
mūniēbant |
| future |
mūniam |
mūniēs |
mūniet |
mūniēmus |
mūniētis |
mūnient |
| perfect |
mūnīvī, mūniī |
mūnīvistī, mūniistī |
mūnīvit, mūniit |
mūnīvimus, mūniimus |
mūnīvistis, mūniistis |
mūnīvērunt, mūnīvēre, mūniērunt, mūniēre |
| pluperfect |
mūnīveram, mūnieram |
mūnīverās, mūnierās |
mūnīverat, mūnierat |
mūnīverāmus, mūnierāmus |
mūnīverātis, mūnierātis |
mūnīverant, mūnierant |
| future perfect |
mūnīverō, mūnierō |
mūnīveris, mūnieris |
mūnīverit, mūnierit |
mūnīverimus, mūnierimus |
mūnīveritis, mūnieritis |
mūnīverint, mūnierint |
| passive |
present |
mūnior |
mūnīris, mūnīre |
mūnītur |
mūnīmur |
mūnīminī |
mūniuntur |
| imperfect |
mūniēbar |
mūniēbāris, mūniēbāre |
mūniēbātur |
mūniēbāmur |
mūniēbāminī |
mūniēbantur |
| future |
mūniar |
mūniēris, mūniēre |
mūniētur |
mūniēmur |
mūniēminī |
mūnientur |
| perfect |
mūnītus + present active indicative of sum |
| pluperfect |
mūnītus + imperfect active indicative of sum |
| future perfect |
mūnītus + future active indicative of sum |
| subjunctive |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
mūniam |
mūniās |
mūniat |
mūniāmus |
mūniātis |
mūniant |
| imperfect |
mūnīrem |
mūnīrēs |
mūnīret |
mūnīrēmus |
mūnīrētis |
mūnīrent |
| perfect |
mūnīverim, mūnierim |
mūnīverīs, mūnierīs |
mūnīverit, mūnierit |
mūnīverīmus, mūnierīmus |
mūnīverītis, mūnierītis |
mūnīverint, mūnierint |
| pluperfect |
mūnīvissem, mūniissem |
mūnīvissēs, mūniissēs |
mūnīvisset, mūniisset |
mūnīvissēmus, mūniissēmus |
mūnīvissētis, mūniissētis |
mūnīvissent, mūniissent |
| passive |
present |
mūniar |
mūniāris, mūniāre |
mūniātur |
mūniāmur |
mūniāminī |
mūniantur |
| imperfect |
mūnīrer |
mūnīrēris, mūnīrēre |
mūnīrētur |
mūnīrēmur |
mūnīrēminī |
mūnīrentur |
| perfect |
mūnītus + present active subjunctive of sum |
| pluperfect |
mūnītus + imperfect active subjunctive of sum |
| imperative |
singular |
plural |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| active |
present |
— |
mūnī |
— |
— |
mūnīte |
— |
| future |
— |
mūnītō |
mūnītō |
— |
mūnītōte |
mūniuntō |
| passive |
present |
— |
mūnīre |
— |
— |
mūnīminī |
— |
| future |
— |
mūnītor |
mūnītor |
— |
— |
mūniuntor |
| mūnīre |
mūnīrī |
mūniēns |
— |
| mūnītūrum esse |
mūnītum īrī |
mūnītūrus |
mūniendus, mūniundus |
mūnīvisse, mūniisse |
mūnītum esse |
— |
mūnītus |
| — |
mūnītum fore |
— |
— |
| mūnītūrum fuisse |
— |
— |
— |
| mūniendī |
mūniendō |
mūniendum |
mūniendō |
mūnītum |
mūnītū |
Close
Further reading
- “munio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “munio”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “munio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to make a road: viam munire
- to make a fortified, entrenched camp: castra munire
- to fortify the camp with a rampart: castra munire vallo (aggere)