Receptor do complemento

Un receptor do complemento é un receptor unido a membrana pertencente ao sistema do complemento, o cal forma parte do sistema inmunitario innato. Os receptores do complemento únense a fragmentos de proteínas efectoras que se producen en resposta a complexos antíxeno-anticorpo ou moléculas asociadas a danos.^[1] A activación do receptor do complemento contribúe á regulación da inflamación, extravasación de leucocitos, e fagocitose; tamén contribúe á resposta inmune adaptativa.^[2][3] Receptores do complemento diferentes poden participar na vía clásica do complemento, na vía alternativa ou en ambas.^[4]

Receptor do complemento
Identificadores
Símbolo	Receptor do complemento
Membranome	116

Expresión e función

Os glóbulos vermellos, especialmente os monocitos e macrófagos, expresan receptores do complemento na súa superficie. Os receptores do complemento poden unirse a fragmentos do compoñente do complemento 3 (C3) ou do compoñente do complemento 4 (C4) que cobren a superfice do patóxeno, pero cada receptor causa diferentes actividades augas abaixo.^[1] Os receptores do complemento CR1, CR3 e CR4 funcionan como opsoninas que estimulan a fagocitose, mentres que CR2 exprésase só en células B como correceptor.

Os glóbulos vermellos tamén expresan CR1, que lles permite transportaren complexos antíxeno-anticorpo unidos ao complemento ao fígado e bazo para que sexan degradados.^[5]

CR #	Nome	Peso molecular (Da, aprox.)[1]	Ligando[4]	CD	Principais tipos de células[4]a	Principais actividades[1]
CR1	Receptor do complemento 1	190.000–250.000	C3b, C4b, iC3b	CD35	B, E, FDC, Mac, M0, PMN	Transporte de inmunocomplexos (E); fagocitose (PMN, Mac); adherencia inmunitaria (E); cofactor e aceleración da degradación; receptor do virus Epstein-Barr secundario
CR2	Receptor do complemento 2	145.000	C3d, iC3b, C3dg, virus de Epstein-Barr	CD21	B, FDC	Coactivador de célula B, receptor do virus de Epstein-Barr primario, receptor CD23
CR3	Antíxeno de macrófago 1 ou "integrina αMβ2"	cadea α de 170.000 + cadea β común de 95.000	iC3b	CD11b+CD18	FDC, Mac, M0, PMN	Adherencia de leucocitos, fagocitose de partículas unidas a iC3b
CR4	Integrina alfaXbeta2 ou "p150,95"	cadea α de 150.000 + cadea β común de 95.000	iC3b	CD11c+CD18	D, Mac, M0, PMN	Adhesión de leucocitos
C3AR1	Receptor de C3a	75.000	C3a	–	Endo, MC, Pha	Activación da célula
C5AR1	Receptor de C5a	50.000	C5a	CD88	Endo, MC, Pha	Activación da célula, polarización inmune, quimiotaxe
C5AR2	Receptor de C5a 2	36.000	C5a	–		Quimiotaxe

a.^B: célula B. E: eritrocito. Endo: célula endotelial. D: célula dendrítica. FDC: célula dendrítica folicular. Mac: macrófago. MC: mastocito. M0: monocito. Pha: fagocito. PMN: leucocito polimorfonuclear.

Importancia clínica

Artigos principais: Sistema do complemento#Papel en enfermidades , Vía clásica do complemento#Importancia clínica e Vía alternativa do complemento#Papel en enfermidades.

Os déficits na expresión do receptor do complemento poden causar enfermidades.^[6] As mutacións nos recpetores do complemento que alteran o funcionamento dos receptores poden tamén incrementar o risco de certas enfermidades.^[1]