Ատման
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ատման (սանսկր․ आत्मन्, ātman - շնչառություն, ոգի, բարձրագույն ես, ինքնություն (самость)), հնդկական փիլիսոփայության հիմնական հասկացություններից մեկը, հինդուիզմի կրոնական հիմնական հասկացություն, ընդհանուր առմամբ հասկացվում է որպես համընդգրկուն ոգի, մաքուր գիտակցություն, ինքնագիտակցություն։ Ատմանի մասին հասկացության աղբյուրները հանգում են «Ռիգվեդաներին», որտեղ այն նշանակում է շնչառություն՝ որպես կենսական ուժ, մարմնավորված բոլոր էակներում (միջինացված պատկերացում պրամանաների կենսական ուժերի մասին), ինչպես նաև ողջ տիեզերքին կենդանություն հաղորդող ոգի (այս իմաստով ատմանը մոտենում է Պուրուշա (հին հնդկերեն՝ पुरुष, puruṣa) աստվածային ոգու կոնցեպցիային)։
Հինդուիզմ |
Պատմություն · Պանթեոն |
---|
Ուղղություններ
Վայշնայություն · Շիվայություն |
Դհարմա · Արտհա · Կամա |
Սրբազան գրքեր
Վեդաներ · Ուպանիշադներ |
Համանման նյութեր
Հինդուիզմ ըստ երկրի · Հինդուիզմը Հայաստանում · Սրբապատկերագրություն · Ճարտարապետություն · Օրացույց · Տոներ · Կրեացիոնիզմ · Մոնոթեիզմ · Աթեիզմ · Այուրվեդա · Աստղագիտություն |
Պորտալ «Հինդուիզմ» |