Հինդուիզմի փիլիսոփայություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հինդուիզմի փիլիսոփայություն, տերմին, որը նշանակում է տարբեր փիլիսոփայական համակարգեր, որոնք վերադառնում են մեկ «գաղափարական աղբյուրի»՝ գաղափարների և հասկացությունների համալիրին, որոնք քիչ թե շատ բնորոշ են հինդուիզմի տարբեր դպրոցներին և համակարգերին։
Հինդուիզմ |
Պատմություն · Պանթեոն |
---|
Ուղղություններ
Վայշնայություն · Շիվայություն |
Դհարմա · Արտհա · Կամա |
Սրբազան գրքեր
Վեդաներ · Ուպանիշադներ |
Համանման նյութեր
Հինդուիզմ ըստ երկրի · Հինդուիզմը Հայաստանում · Սրբապատկերագրություն · Ճարտարապետություն · Օրացույց · Տոներ · Կրեացիոնիզմ · Մոնոթեիզմ · Աթեիզմ · Այուրվեդա · Աստղագիտություն |
Պորտալ «Հինդուիզմ» |
Հինդուիզմի փիլիսոփայությունը զարգացել է Հինդուստանում Վեդայական շրջանի ավարտից ավելի քան երկու հազարամյակ հետո։ Դրա հիման վրա հայտնվել են հնդկական կամ հինդու փիլիսոփայության վեց հիմնական ուղղափառ, թեիստական դպրոցներ, որոնք կոչվում էին աստիկա (սանսկրիտ՝ «Վեդաների հեղինակության ճանաչում»)։ Հետագայում այս դպրոցները նույնացվեցին դասական հինդուիզմի հետ, որը սկիզբ էր առել հին վեդայական կրոնից։