គ្រួសារអភ័យវង្ស
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
អភ័យវង្ស ( ថៃ: อภัยวงศ์ ; RTGS ៖ អាផាយវង្ស ) ជានាមត្រកូលអភិជន របស់ថៃ ប្រើដោយគ្រួសារថៃ [១] ដែលពីមុនគ្រប់គ្រងផ្នែកខ្លះនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលពេលនោះត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយសៀម។ បើទោះបីជាមានវត្តមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជាយូរមកហើយក៏ដោយ ក៏គេមិនដែលចាត់ទុកថាជាផ្នែកនៃ អភិជនខ្មែរ ដែរ។
គ្រួសារ អភ័យវង្ស បានគ្រប់គ្រង ខេត្តព្រះដំបង ប្រទេសថៃ ( ខេត្តបាត់ដំបង សម័យទំនើប ប្រទេសកម្ពុជា) អស់រយៈពេលប្រាំមួយជំនាន់ចាប់ពីចុងសតវត្សទី 18 នៅពេលដែលសៀមបញ្ចូលទឹកដី ខ្មែរ រហូតដល់ឆ្នាំ 1907 នៅពេលដែលតំបន់នេះត្រូវបានប្រគល់ឱ្យ ឥណ្ឌូចិនរបស់បារាំង បានបង្រួបបង្រួមវាជាមួយកម្ពុជា។ ងារដែលស្ដេចថៃប្រគល់ឲ្យចៅហ្វាយខេត្តព្រះតាបុង ដែលត្រូវបានប្រើដោយអភិបាលបន្តបន្ទាប់គ្នាគឺ អភ័យភូភេទ ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក គ្រួសារ អភ័យវង្ស បានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការតស៊ូប្រឆាំងបារាំងដើម្បីឯករាជ្យភាពរបស់កម្ពុជា ហើយកូនចៅម្នាក់បានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃប្រទេសថៃ។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ប្រទេសថៃបានគ្រប់គ្រងខេត្តភាគខាងលិចរបស់ខ្មែរឡើងវិញតាមរយៈការសម្របសម្រួលរបស់ជប៉ុន។ លោក ខួង អភ័យវង្ស ត្រូវបានជ្រើសរើសជានាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃប្រទេសថៃ ដែលជាការិយាល័យដែលលោកបានកាន់កាប់បីដងដាច់ដោយឡែកពីគ្នារវាងខែសីហា ឆ្នាំ 1944 និងខែមេសា ឆ្នាំ 1948 ។ តាមរយៈទំនាក់ទំនងអាជីវកម្មជាលក្ខណៈគ្រួសារ លោក ឃួង បានរក្សាទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយខេត្តភាគខាងលិចនៃប្រទេសកម្ពុជាក្នុងអំឡុងពេលកាន់តំណែង ហើយបានតស៊ូដើម្បីរក្សាពួកគេឱ្យស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ថៃ បន្ទាប់ពីការបាត់បង់របស់ជប៉ុន និងការងើបឡើងវិញនៃបារាំងនៅឥណ្ឌូចិន។ ប្អូនប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះ ចៅវ៉ាលីត អផៃវង្ស បានធ្វើការរហូតដល់ឆ្នាំ 1946 នៅក្នុង "គណៈកម្មការពិសេស" នៅខេត្តបាត់ដំបង ហើយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា "ប្រធានបន្ទាប់បន្សំនៃចលនា ខ្មែរឥស្សរៈ " ប្រឆាំងនឹង ការគ្រប់គ្រងរបស់បារាំងនៅកម្ពុជា ។ ប្រមុខចលនាខ្មែរឥស្សរៈផ្លូវការគឺ លោក ភិសិត ផានិត (ប៉ុក ឃុន) ជាបងថ្លៃរបស់លោក ឃួង។ របាយការណ៍បារាំងមួយពីសម័យកាលរហូតមកដល់ពេលនេះបានអះអាងថា «ចលនាខ្មែរឥស្សរៈជារឿងនយោបាយ និងពាណិជ្ជកម្មរបស់គ្រួសារអភ័យវង្ស»។ [២] ដូច្នេះហើយ នៅចុងទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៤០ ខ្មែរជាតិនិយម ប៊ុន ចាន់ម៉ុល បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងនៃអភ័យវង្ស។
Remove ads
សមាជិកគ្រួសារ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads