deve

 Binêre herwiha: devê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: de·ve

Navdêr

Tewandina deve
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	deve	deve
Îzafe	deveya deva	deveyên devên
Çemandî	deveyê devê	deveyan devan
Nîşandera çemandî	wê deveyê wê devê	wan deveyan wan devan
Bangkirin	deveyê devê	deveyino devino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	deveyek devek	deveyin devin
Îzafe	deveyeke deveke	deveyine devine
Çemandî	deveyekê devekê	deveyinan devinan

deve m

1. (guhandar) Dewarek piştqoz e bi taybetî li beriyan tê bikaranîn bo lêsiwarbûn û barhilgirtinê.

   Hevmane: hêştir

Herwiha

• deveh

Bi alfabeyên din

Etîmolojî

Dara etîmolojiyê

Proto-tirkî
(「hêştir」)

Osmanî
(「hêştir」)deyn.

Kurmancî
deve

Deyn ji osmanî (「hêştir」), ji proto-tirkî (「hêştir」). Hevreha azerî , başkîrî (), çuvaşî (), qazaxî (), kirgizî (), tirkmenî , oygurî () û ozbekî .

Werger

• Almanî:  →  nêr, ^? →  m
• Erebî: ^? → , ^? → 
• Farisî: ^? → , ^? → , ^? → 
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî: ^? → 

Daçek

deve

2. (Badînî) ba wê/wî/wan, bal wê/wî/wan, nik wê/wî/wan, cem wê/wî/wan, dev wê/wî wan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bikaranîn

• deve: Ez çûme deve.
• ji deve: Ez ji deve hatime.
• li deve: Ez li deve bûm.

Etîmolojî

Ji dev (2) + e.

Werger

Albanî

Navdêr

 m

1. (heywan) hêştir, deve
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên hêştir hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. deve, hêştir, lok
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Dara etîmolojiyê

Proto-tirkî
(「hêştir」)

Osmanî
(「hêştir」)

Tirkî

Ji osmanî (「hêştir」), ji proto-tirkî (「hêştir」).