Demeter

Demeter (-tros, f.)^[1] (Graece Δημήτηρ) in religione et mythologia Graeca antiqua est dea materna et messis, quae frumentis fertilitatique terrae praesidet, telluris vegetationem alens.

Didrachma in insula Paro in Cycladibus facta Demetra repraesentat.

Vide etiam paginam discretivam: Demeter (discretiva).

Demeter, in regali solio sedens, Metaniram genibus nitentem manu benedicit, quae triticum triplicem porrigit, permanens arcanorum signum (Pictor Varrese, hydria figurarum rubrarum ca. 340 a.C.n., ex Apulia).

Demeter praeterea sanctitati matrimonii, legibus sacris, et circulo vitae mortisque praesidet. Ea et filia Persephone erant figurae maximi momenti in Mysteriis Eleusinis, quae pantheon Olympicum anteerant. In tabulis Graecis Mycenaeis Linearibus B ex tempore circa 1400–1200 a.C.n. Pyli inventis, "duae dominae et rex" idem esse ac Demeter, Persephone, Posidonque putantur.^[2]

Triptolemus, Demeter, et Persephone. Pictura pictoris Triptolemi, circa 470 a.C.n.. Vas in Museo Lupariensi curatum.

Romani antiqui eam eandem ac deam suam Cererem habebant.

Alia nomina

Haec dea apud Graecos appellabatur Attice Δημήτηρ, Dorice Δαμάτηρ, Aeolice Δωμάτηρ,^[3] Alia eius nomina et epitheta erant:

• Deo (Δηώ), hypocorisma^[4]
• Sito (Σιτώ, a voce σίτος 'triticum') ut victús vel frumenti dator,^[5]
• Thesmophoros (θεσμοφόρος, a θεσμός 'ordo divinus, ius non scriptum') ut signum continuationis civilizatae societatis rusticae.^[6]
• Anesidora (ἀνησιδώρα), quae dona praebet
• Chloe (χλόη), quae significat 'virgam tenerem' (Pausanias, Descriptio Graeciae 1.22.3)
• Potnia (πότνια), quae significat 'dominam', in hymno Homerico in Cererem

Coniuges et liberi

1. Zeus
   1. Persephone
2. Posidon
   1. Despoina
   2. Arion
3. Iasion
   1. Pluto
   2. Philomelus
4. Karmanor
   1. Eubuleus
   2. Chrysothemis
5. Triptolemus
   1. Amphitheus I
6. Oceanus
   1. Dmia^[7]

Nexus interni

• 1108 Demeter, asteroides
• Dapidodigma demeter, papilio
• Despoena
• Mysius
• Phytalus
• Sacra Eleusinia