adalligo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

adalligō

API: /aˈdalligo/

(ecclesiastice)

Syllabificatio phonetica: ad·al·li·gō — morphologica: ad-al-lig-o

Notatio

Ab alligo cum ad duplice.

Verbum transitivum

ădăllĭg|ō, -āre, -āvī, -ātum

1. Alligare, affigere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
adallig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adalligō	adalligem		adalligābam	adalligārem	adalligābō
II. sing.	adalligās	adalligēs	adalligā!	adalligābās	adalligārēs	adalligābis	adalligātō!
III. sing.	adalligat	adalliget		adalligābat	adalligāret	adalligābit	adalligātō!
I. plur.	adalligāmus	adalligēmus		adalligābāmus	adalligārēmus	adalligābimus
II. plur.	adalligātis	adalligētis	adalligāte!	adalligābātis	adalligārētis	adalligābitis	adalligātōte!
III. plur.	adalligant	adalligent		adalligābant	adalligārent	adalligābunt	adalligantō!
Thema	Vox passiva
adallig-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adalligor	adalliger		adalligābar	adalligārer	adalligābor
II. sing.	adalligāris	adalligēris	adalligāre!	adalligābāris	adalligārēris	adalligāberis	adalligātor!
III. sing.	adalligātur	adalligētur		adalligābātur	adalligārētur	adalligābitur	adalligātor!
I. plur.	adalligāmur	adalligēmur		adalligābāmur	adalligārēmur	adalligābimur
II. plur.	adalligāminī	adalligēminī	adalligāminī!	adalligābāminī	adalligārēminī	adalligābiminī	—
III. plur.	adalligantur	adalligentur		adalligābantur	adalligārentur	adalligābuntur	adalligantor!

Thema	Vox activa
adalligāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	adalligāvī	adalligāverim	adalligāveram	adalligāvissem	adalligāverō
II. sing.	adalligāvistī	adalligāveris	adalligāverās	adalligāvissēs	adalligāveris
III. sing.	adalligāvit	adalligāverit	adalligāverat	adalligāvisset	adalligāverit
I. plur.	adalligāvimus	adalligāverimus	adalligāverāmus	adalligāvissēmus	adalligāverimus
II. plur.	adalligāvistis	adalligāveritis	adalligāverātis	adalligāvissētis	adalligāveritis
III. plur.	adalligāvērunt	adalligāverint	adalligāverant	adalligāvissent	adalligāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	adalligāre	adalligāvisse	adalligātūrum, -am, -um esse	adalligāns		adalligātūrus, -a, -um­
Vox passiva	adalligārī	adalligātum, -am, -um esse	adalligātum īrī		adalligātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
adalligandī		adalligandus, -a, -um			adalligātum	adalligātū

Translationes

Alligare, affigere	dilatare ▼

Alligare, affigere	collabi ▲

Anglice: attach (en), tie to (en) Francogallice: attacher (fr) Germanice: anbinden an (de) Hispanice: sujetar (es), amarrar (es)

Loci

Latinitas Romana

saec. I.

• 77 Naturalis Historia Plinii Maioris:
  • Tradunt in dolore dentium adalligatum bracchio, qua doleat, convertere dolorem. (l. 20)
  • In hoc crescente aestate vermiculos nasci tradit, quos pyxide conditos adalligari cum pane bracchio ab parte, qua dens doleat, mireque ilico dolorem tolli. —l. 27