construo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkoːnstruoː/, [ˈkõːstrʊoː]

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·stru·ō — morphologica: con-stru-o

Notatio

← con- + struō

Verbum transitivum

cōnstru|ō, -ere, cōnstrūxī, cōnstrūctum ^{[1][2][3][4][5]}

1. √ Aliud super aliud componendo reponere.^[1]
2. Struendo conjungere.^[1]

   aedificium construere

3. (Gramm.) unam partem orationis cum altera ita conjungere, ut Latini sermonis consuetudo servetur.^[1]

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cōnstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cōnstruō	cōnstruam		cōnstruēbam	cōnstruerem	cōnstruam
II. sing.	cōnstruis	cōnstruās	cōnstrue!	cōnstruēbās	cōnstruerēs	cōnstruēs	cōnstruitō!
III. sing.	cōnstruit	cōnstruat		cōnstruēbat	cōnstrueret	cōnstruet	cōnstruitō!
I. plur.	cōnstruimus	cōnstruāmus		cōnstruēbāmus	cōnstruerēmus	cōnstruēmus
II. plur.	cōnstruitis	cōnstruātis	cōnstruite!	cōnstruēbātis	cōnstruerētis	cōnstruētis	cōnstruitōte!
III. plur.	cōnstruunt	cōnstruant		cōnstruēbant	cōnstruerent	cōnstruent	cōnstruuntō!
Thema	Vox passiva
cōnstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cōnstruor	cōnstruar		cōnstruēbar	cōnstruerer	cōnstruar
II. sing.	cōnstrueris	cōnstruāris	cōnstruere!	cōnstruēbāris	cōnstruerēris	cōnstruēris	cōnstruitor!
III. sing.	cōnstruitur	cōnstruātur		cōnstruēbātur	cōnstruerētur	cōnstruētur	cōnstruitor!
I. plur.	cōnstruimur	cōnstruāmur		cōnstruēbāmur	cōnstruerēmur	cōnstruēmur
II. plur.	cōnstruiminī	cōnstruāminī	cōnstruiminī!	cōnstruēbāminī	cōnstruerēminī	cōnstruēminī	—
III. plur.	cōnstruuntur	cōnstruantur		cōnstruēbantur	cōnstruerentur	cōnstruentur	cōnstruuntor!

Thema	Vox activa
cōnstrūx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cōnstrūxī	cōnstrūxerim	cōnstrūxeram	cōnstrūxissem	cōnstrūxerō
II. sing.	cōnstrūxistī	cōnstrūxeris	cōnstrūxerās	cōnstrūxissēs	cōnstrūxeris
III. sing.	cōnstrūxit	cōnstrūxerit	cōnstrūxerat	cōnstrūxisset	cōnstrūxerit
I. plur.	cōnstrūximus	cōnstrūxerimus	cōnstrūxerāmus	cōnstrūxissēmus	cōnstrūxerimus
II. plur.	cōnstrūxistis	cōnstrūxeritis	cōnstrūxerātis	cōnstrūxissētis	cōnstrūxeritis
III. plur.	cōnstrūxērunt	cōnstrūxerint	cōnstrūxerant	cōnstrūxissent	cōnstrūxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cōnstruere	cōnstrūxisse	cōnstrūctūrum, -am, -um esse	cōnstruēns		cōnstrūctūrus, -a, -um­
Vox passiva	cōnstruī	cōnstrūctum, -am, -um esse	cōnstrūctum īrī		cōnstrūctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cōnstruendī		cōnstruendus, -a, -um			cōnstrūctum	cōnstrūctū

Dictiones collatae

• struō, struere

Composita

• astruō, astruere, (adstruō)
• cirumstruō, circumstruere
• exstruō, exstruere
• īnstruō, īnstruere
• interstruō, interstruere
• obstruō, obstruere
• perstruō, perstruere
• praestruō, praestruere
• restruō, restruere
• substruō, substruere
• superstruō, superstruere

Synonyma

1. coacervō, coacervāre
2. compōnō, compōnere, aedificō, aedificāre

Antonyma · contraria

• dēstruō, dēstruere

Dictiones derivatae

• cōnstrūctiō
• cōnstrūctīvus, cōnstrūctīvē

Translationes

Aliud super aliud componendo reponere

Anglice: heap (en), pile (en) up

Germanice: aufschichten (de), aufbauen (de)

Struendo conjungere

Anglice: build (en), erect (en), construct (en)

Germanice: erbauen (de), errichten (de), zusammensetzen (de), zusammenbauen (de)

Unam partem orationis cum altera coniungere

Anglice: connect (en), construct (en) Esperantice: konstrui (eo)

Germanice: verbinden (de), konstruieren (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 819 — “CONSTRŬO, strŭis, struxi, structum, strŭere, a. 3.”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 629 — “con-strŭo, uxi, uctum, ĕre, 1.”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — cōn-struo, strūxī, strūctum, ere (tom. 1, p. 1566)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — construere
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — construo