prostituo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /proːsˈtituoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prōs·ti·tu·ō — morphologica: pro-stitu-o

Notatio

← Latine: prō + statuō

Verbum transitivum

prōstĭtŭ|ō, -ere, -ī, prōstĭtūtum

1. √ Ante statuere, aut collocare.^[1]
2. Publice statuere, corpus suum, vel alienum quaestui exponere.^[1]
3. Corporis potestatem facere, pudicitiam venale habere, se, vel alium meretriciae arti dedere.^[1]

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
prōstitu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	prōstituō	prōstituam		prōstituēbam	prōstituerem	prōstituam
II. sing.	prōstituis	prōstituās	prōstitue!	prōstituēbās	prōstituerēs	prōstituēs	prōstituitō!
III. sing.	prōstituit	prōstituat		prōstituēbat	prōstitueret	prōstituet	prōstituitō!
I. plur.	prōstituimus	prōstituāmus		prōstituēbāmus	prōstituerēmus	prōstituēmus
II. plur.	prōstituitis	prōstituātis	prōstituite!	prōstituēbātis	prōstituerētis	prōstituētis	prōstituitōte!
III. plur.	prōstituunt	prōstituant		prōstituēbant	prōstituerent	prōstituent	prōstituuntō!
Thema	Vox passiva
prōstitu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	prōstituor	prōstituar		prōstituēbar	prōstituerer	prōstituar
II. sing.	prōstitueris	prōstituāris	prōstituere!	prōstituēbāris	prōstituerēris	prōstituēris	prōstituitor!
III. sing.	prōstituitur	prōstituātur		prōstituēbātur	prōstituerētur	prōstituētur	prōstituitor!
I. plur.	prōstituimur	prōstituāmur		prōstituēbāmur	prōstituerēmur	prōstituēmur
II. plur.	prōstituiminī	prōstituāminī	prōstituiminī!	prōstituēbāminī	prōstituerēminī	prōstituēminī	—
III. plur.	prōstituuntur	prōstituantur		prōstituēbantur	prōstituerentur	prōstituentur	prōstituuntor!

Thema	Vox activa
prōstitu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	prōstituī	prōstituerim	prōstitueram	prōstituissem	prōstituerō
II. sing.	prōstituistī	prōstitueris	prōstituerās	prōstituissēs	prōstitueris
III. sing.	prōstituit	prōstituerit	prōstituerat	prōstituisset	prōstituerit
I. plur.	prōstituimus	prōstituerimus	prōstituerāmus	prōstituissēmus	prōstituerimus
II. plur.	prōstituistis	prōstitueritis	prōstituerātis	prōstituissētis	prōstitueritis
III. plur.	prōstituērunt	prōstituerint	prōstituerant	prōstituissent	prōstituerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	prōstituere	prōstituisse	prōstitūtūrum, -am, -um esse	prōstituēns		prōstitūtūrus, -a, -um­
Vox passiva	prōstituī	prōstitūtum, -am, -um esse	prōstitūtum īrī		prōstitūtus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
prōstituendī		prōstituendus, -a, -um			prōstitūtum	prōstitūtū

Dictiones collatae

• statuō, statuere, statūtiō

Composita

• astituō, astituere
• cōnstituō, cōnstituere, cōnstitūtiō
• dēstituō, dēstituere, dēstitūtiō
• īnstituō, īnstituere, īnstitūtiō
• praestituō, praestituere
• restituō, restituere, restitūtiō
• substituō, substituere, substitūtiō

Dictiones derivatae

• prōstitūta
• prōstitūtiō
• prōstitūtor
• prōstitūtus

Translationes

Ante statuere, aut collocare

Anglice: set up in front (en)

Germanice: vorn hinstellen (de)

Publice statuere

Anglice: set up in public (en)

Germanice: öffentlich preisgeben (de), öffentlich zur Schau stellen (de)

Pudicitiam venale habere, se vel alium meretriciae arti dedere

Anglice: prostitute (en), whore (en) Esperantice: prostitui (eo)

Germanice: prostituieren (de), huren (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 936 — “PROSTĬTŬO, tŭis, tŭi, tūtum, tŭere, a. 3.”