restituo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /resˈtituoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: res·ti·tu·ō — morphologica: re-stitu-o

Notatio

← Latine: re- + statuō

Verbum transitivum

restĭtŭ|ō, -ere, -ī, restĭtūtum

1. Rursus statuere, rursus collocare.
2. In pristino loco aut statu reponere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
restitu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	restituō	restituam		restituēbam	restituerem	restituam
II. sing.	restituis	restituās	restitue!	restituēbās	restituerēs	restituēs	restituitō!
III. sing.	restituit	restituat		restituēbat	restitueret	restituet	restituitō!
I. plur.	restituimus	restituāmus		restituēbāmus	restituerēmus	restituēmus
II. plur.	restituitis	restituātis	restituite!	restituēbātis	restituerētis	restituētis	restituitōte!
III. plur.	restituunt	restituant		restituēbant	restituerent	restituent	restituuntō!
Thema	Vox passiva
restitu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	restituor	restituar		restituēbar	restituerer	restituar
II. sing.	restitueris	restituāris	restituere!	restituēbāris	restituerēris	restituēris	restituitor!
III. sing.	restituitur	restituātur		restituēbātur	restituerētur	restituētur	restituitor!
I. plur.	restituimur	restituāmur		restituēbāmur	restituerēmur	restituēmur
II. plur.	restituiminī	restituāminī	restituiminī!	restituēbāminī	restituerēminī	restituēminī	—
III. plur.	restituuntur	restituantur		restituēbantur	restituerentur	restituentur	restituuntor!

Thema	Vox activa
restitu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	restituī	restituerim	restitueram	restituissem	restituerō
II. sing.	restituistī	restitueris	restituerās	restituissēs	restitueris
III. sing.	restituit	restituerit	restituerat	restituisset	restituerit
I. plur.	restituimus	restituerimus	restituerāmus	restituissēmus	restituerimus
II. plur.	restituistis	restitueritis	restituerātis	restituissētis	restitueritis
III. plur.	restituērunt	restituerint	restituerant	restituissent	restituerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	restituere	restituisse	restitūtūrum, -am, -um esse	restituēns		restitūtūrus, -a, -um­
Vox passiva	restituī	restitūtum, -am, -um esse	restitūtum īrī		restitūtus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
restituendī		restituendus, -a, -um			restitūtum	restitūtū

Dictiones collatae

• statuō, statuere, statūtiō

Composita

• astituō, astituere
• cōnstituō, cōnstituere, cōnstitūtiō
• dēstituō, dēstituere, dēstitūtiō
• īnstituō, īnstituere, īnstitūtiō
• praestituō, praestituere
• prōstituō, prōstituere, prōstitūtiō
• substituō, substituere, substitūtiō

Synonyma

1. repōnō, repōnere
2. restaurō, restaurāre

Dictiones derivatae

• restitūtiō
• restitūtor, restitūtrīx
• restitūtōrius

Translationes

Rursus statuere, rursus collocare

Anglice: replace (en), restitute (en) Esperantice: restitui (eo)

Germanice: zurückstellen (de), zurückführen (de), zurückgeben (de), restituieren (de)

In pristino loco aut statu reponere

Anglice: restore (en), restitute (en), rebuild (en)

Germanice: wiederherstellen (de), restaurieren (de)