Кумарино

Кумарино — село во источниот дел на Општина Велес, во околината на градот Велес.

Кумарино
Поглед на селото од пругата Велес - Кочани
Кумарино Местоположба на Кумарино во Македонија Кумарино на карта
Општина	Велес
Население	52 жит. (поп. 2021)[1]
Шифра на КО	29036
Кумарино на општинската карта Атарот на Кумарино во рамките на општината
Кумарино на Ризницата

Географија и местоположба

Поглед на дел од селото Кумарино

Селото е ридско - рамничарско на надморска височина од 340 метри. Се наоѓа во сливното подрачје на реката Отовица, а од градот Велес е оддалечено 9 километри.

Историја

Стопанство

Селото Кумарино има изразито полјоделско стопанство при што најмногу е застапено одгледувањето на жита: пченица, јачмен на големи површини, пченка и градинарски култури како тикви за широка продажба и домати, краставици, марули претежно за сопствени потреби и индустриски култури како сончоглед и маслодајна репка на поголеми површини во околината. Во помал дел се одгледува и добиток.

Население

Население во минатото

Година Нас. ±% 1948 185 —     1953 219 +18.4% 1961 201 −8.2% 1971 124 −38.3% 1981 102 −17.7%	Година Нас. ±% 1991 74 −27.5% 1994 79 +6.8% 2002 74 −6.3% 2021 52 −29.7%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Кумарино живееле 130 жители, од кои 70 Македонци и 60 Турци.^[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Кумарино имало 80 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.^[3]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 50 Турци и 50 Македонци.^[4]

Според пописот од 2002 година, селото Кумарино има 74 жители, од кои 73 Македонци и 1 Србин.^[5]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 52 жители, од кои 46 Македонци и 6 лица без податоци.^[6]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	130	80	185	219	201	124	102	74	79	74	52

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[7]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[8]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[9]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[10]

Родови

По истражувањата од 1929 година, родови во селото биле:

Македонски:

• Доселеници: Секуловци (3 к.) најстар род во селото, не го знаат потеклото; Арсовци (4 к.) доселени се од селото Ново Село; Петрушевци или Пантовци (2 к.) доселени од селото Чалошево; Петковци (1 к.) доселени од селото Отовица; Божиновци (1 к.) доселени од селото Караслари. таму се викале Николовци; Јовановци (1 к.) доселени биле од селото Сојаклари, подалечно потекло од овчеполското село Трстеник.^[11]

Турски: (денес целосно иселени)

• Доселеници: Салиовци или Боримечкалар (2 к.) не го знаат потеклото; Елмазовиќ (1 к.) доселени биле од Мамутчево; Кичик (1 к.) доселени биле од Кишино; Ферадовиќ (1 к.) доселени биле во 1910 година од овчеполското село Ќоселари; Алимлар или Алимовиќ (4 к.) не го знаат потеклото.

Општествени установи

Самоуправа и политика

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 2186 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на објект во сопственост на давитков стојан.^[12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 49 гласачи.^[13]

Културни и природни знаменитости

Археолошки наоѓалишта

• Огради — населба од доцноантичко време
• Рупи — некропола од доцноантичко време

Култура и Спорт

Иселеништво

Иселеници Турци од селото има во Турција.