Бакингемшир
грофовија во Англија From Wikipedia, the free encyclopedia
Бакингемшир [1] (англиски: Buckinghamshire) (кратенка Бакс) — традиционална неметрополска, церемонијална и матична грофовија која е организирана како унитарна управа и се наоѓа во северниот дел на Југоисточна Англија.Грофовијата граничи со Голем Лондон на југоисток, Беркшир на југ, Оксфордшир на запад, Нортхемптоншир на север, Бедфордшир на североисток и Хертфордшир на исток.Градовите како Хај Вајкомб,[2] Амершам[3] и Чешам[4] на истокот и југоисточниот дел на грофовијата се дел од предградијата на Лондон, што ги прави некои од најгусто населените делови на грофовијата.Административно средиште е Ејлсбери,[5] и е на околу 60 километри северозападно од Лондон.
| Бакингемшир Buckinghamshire | |
|---|---|
| Церемонијална грофовија | |
The Чилтерн Хилс во Бледлоу кум Сандертон; Готски храм во Стоу Гарденс; и Конкрит Кауз во Милтон Кејнс | |
 | |
| Држава | Обединето Кралство |
| Составна држава | Англија |
| Регион | Југоисточен |
| Основана | Традиционална |
| Час. појас | Средно време по Гринич (UTC±00:00) |
| • Лето (ЛСВ) | Британско летно време (UTC+01:00) |
| Пратеници | 7 члена на Парламентот |
| Полиција | Полиција на долината на Темза |
.jpg)
Името Бакингемшир е од англосаксонско потекло и значи Баков дом (дом на Бака).[6] Домот на Бака се однесува на Бакингем[7] (град во северниот дел на грофовијата) + шир[8] (округ), и бил именуван по англосаксонски земјопоседник. Грофовијата го носи тоа име приближно од 12 век, меѓутоа, постои уште од времето на поделбата на кралството Мерсија (585-919).
На грбот на Бакингемшир[9] прикажан е бел лебед со војводска коронета[10] околу вратот која е прикачена на тежок златен синџир. Овој лебед бил белег на древните семејства Де Бон[11] и Гифардс[12] кои биле грофови од Бакингем, а потоа и на семејството Стафорд[13] кои биле првите војводи од Бакингем. Овие две последни семејства поседуваа важен дворец[14] во Бакингем.Над лебедот има златна лента со белолисен крст[15] во средината, додека на гребенот е прикажана бука.Буковите шуми на Чилтерн Хилс[16] се можеби најпознатата особеност на грофовијата, бидејќи тие се она по што е позната грофовијата. Круната што го опкружува стеблото на дрвото е јасно саксонска круна и алудира на фактот дека Саксонците биле првите доселеници во поголемиот дел од грофовијата. Еленот (the buck) од левата страна на штитот навестува алузија на името на грофовијата, но животното нема врска со името Бакингем, бидејќи истото потекнува од името на саксонско семејство. На десната страна е слободен див лебед, каков што може да се види на Темза, ослободен е од стегите на златниот венец и синџирот.
Праисторија
Некои населби во Бакингемшир потекнуваат од пред доаѓањето на Англосаксонците. На пример, Ејлсбери постои од најмалку 1500 г.пр.н.е. Некои места сè уште ги носат нивните имиња од бритскиот јазик (Пен,[17] Вендовер [18]) или имаат име изведено од мешавина на британски и англосаксонски јазици (Брил,[19] Четвод,[20] Велики Брикхил[21]).
Римско раздобје
Римското влијание во Бакингемшир е најочигледно по римските патишта што минувале низ грофовијата. Тргнуајќи од исток кон запад низ Бакингемшир, улицата Вотлинг[22] и улицата Акеман[23] биле важни трговски патишта што го поврзувале Лондон со остатокот од Римското Царство во Британија.Икнилд Веј[24] е древна патека што се протега од источноанглиската област Норфолк до западната грофовија Вилтшир, а Римјаните ја користеле како одбранбена линија и ги следи спилите што го вклучуваат Беркшир Даунс[25] и Чилтерн Хилс.[16]
Англосаско раздобје
Доселениците од германските племиња на Англи и Саси веројатно имале најголемо влијание врз Бакингемшир. Тие не само што ѝ го дале своето име на грофовијата и на многу градови во неа, туку и модерната географија на грофовијата е слична на онаа од англо-саскоото раздобје. Една од големите битки споменати во англосаската хроника се водела помеѓу Сердик од Весекс [26] и Бритите во Черсли. Во доцното англосаско раздобје, во Брил била изградена кралска палата[19]. Големиот просперитет на грофовијата бил спомнат и во Книгата за Судниот ден, пописна книга на имот од 1086 година.
Норманско раздобје
Вилијам I Освојувачот, кој бил првиот крал на Англија од норманската династија и владеел со Англија од 1066 до 1154, ги припоил повеќето од имотите за себе и на своето семејство. Полубратот на Вилијам, бискупот Одо од Баје, кому Вилијам I му ја дал титулата гроф, станал најголемиот земјопоседник, така што во периодот од 1067 до 1076 година стекнал имоти низ цела Англија, вклучително и големи делови од земјиштето што се наоѓа во грофовијата. од Бакингемшир, и во тоа раздобје, многу стари ловишта станале сопственост на кралот.Поради спорот меѓу водечките феудалци, меѓу кои се издвојуваат грофот Одо, полубратот на кралот Вилијам Освојувачот од едната страна, и Ланфранк[27] (1005/1010) - 24 мај 1089 година ), надбискуп од Кантербери од друга страна, дошло до судење во 1076 година[28] во Пенеден Хит после што на стварните земјопоседници им биле потврдени преднорманските права и привилегии.Една од старите традиции на Бакингемшир е одгледувањето лебеди за кралеви, за што сведочи и грбот на грофовијата.
Раздобје на Хенри VIII
Династијата Анжу-Плантагенет која владеела со Англија од 1154 до 1485 година, исто така, обилно го користела богатството на земјата.Со доаѓањето на династијата Тјудор, која владеела со Англија од 1485 до 1603 година, понатамошните настани биле во корист на круната, особено во времето на распуштањето на манастирите,[29] која била збир на административни и правни процеси воведени помеѓу 1536 и во 1541 година, Хенри VIII ги распуштил сите манастири и опатии во Англија, Велс и Ирска, чија причина била експропријацијата на црковните приходи и располагањето со нивниот имот, па речиси една третина од грофовијата станала лична сопственост на кралот Хенри VIII. Исто така, Хенри VIII му доделил статус на главен град на Бакингемшир на Ејлсбери наместо претходниот Бакингем бидејќи Ана Болејн наводно поседувала имот во истиот град. Се вели дека кралот Хенри VIII го направил Ејлсбери[30] престолнина на грофовијата наместо Бакингем, бидејќи тој бил редовен посетител таму и ѝ се додворувал на Ана.
Англиска граѓанска војна
Во Англиската граѓанска војна (1642-1649). Бакингемшир бил главно во рацете на парламентарците. Нивниот херој Џон Хемпден, (околу јуни 1595 – 24 јуни 1643 година) кој бил англиски земјопоседник и политичар чиешто противење на произволните даноци наметнати од Чарлс I го направиле национален херој, бил од Бакингемшир и помогнал во одбраната на Ејлсбери во битката[31] што се одиграла на 1 ноември 1642 година, кога ројалистичките сили под команда на принцот Руперт[32] (17 декември 1619 – 29 ноември 1682 година ) се бореле против парламентаристичкиот гарнизон на Ејлсбери кај Холмановиот мост неколку километри северно од Ејлсбери.Некои места на запад од грофовијата (на пр. Брил[19] и Боарстал[33] ) биле во постојан судир поради еднаквото растојание од парламентаристичкиот Ејлсбери и ројалистичкиот Оксфорд. Многу од овие конфликтни места биле ефективно избришани од мапата, но подоцна биле обновени. Во северниот дел на грофовијата, Стони Стратфорд [34] бил ројалистички, а Њупорт Пагнел [35] парламентаристички: линијата на „раздвојување“ меѓу партиите минувала низ Данегелд[36].
Индустриската револуција
Индустриската револуција и изградбата на железницата целосно го промениле крајоликот во некои делови на грофовијата. Вулвертон[37] кој се наоѓа на север на грофовијата и денес е дел од градот Милтон Кејнс, станал национално средиште за изградба на вагони, додека производството на мебел и производството на хартија биле сместени на југ. Во средиштето на грофовијата, се развило тантеларството, кое брзо растело бидејќи им нудело работа на жените и децата од сиромашните семејства. Бакингем сè уште има добри железнички врски со Лондон, Бирмингем и Манчестер, а производството на мебел сè уште е една од главните гранки на стопанството на југот на грофовијата.
Викторијанско раздобје
Во раната викторијанска доба, во периодот од 1832 до 1866 година, имало четири епидемии [38] на колера, чие жариште било во пренатрупаниот Лондон, кој поради неконтролираната имиграција, дури и за тоа време, имал крајно нецивилизирани хигиенски и санитарни услови. Покрај тоа, земјоделството претрпело сериозни неуспеси на посевите, што предизвикало масовна глад. Ова принудило многу жители да го напуштат Бакингемшир и да се населат во околните градови, па индивидуалните земјопоседници ја искористиле можноста да ја добијат поевтина земја што останала во понудата.Во тоа време, семејството Ротшилд, едно од највлијателните семејства во земјата, дошло во Бакингемшир, каде што стекнале огромни имоти, а меѓу најзначајните се:
- Куќа Аскот[39] – во близина на селото Аскот,
- Куќа на Астон Клинтон[40] – во историскиот град Астон Клинтон,
- Ејтроп [41] – селски имот во парохијата Вадесдон,
- Куќа Халтон[42] – селска куќа на ридовите Чилтерн над селото Халтон,
- Ментмор Тауерс [43] – селска вила во селото Ментмор,
- Вадесдон манор[44] во селото Вадесдно кое е во сопственост на Националниот траст и управувано од Фондацијата Ротшилд.
20 век
Во 20 век, северот и југот на грофовијата ја доживеале урбанизацијата како природна низа на настани по индустријализацијата на грофовијата, а тоа резултирало со развој на градовите како Милтон Кејнс [45] и Слаф.[46] Двата града, заедно со околните подрачја, станале унитарни управи од 1997 година и административно се разликуваат од областа контролирана од Советот на Бакингемшир. Милтон Кејнс останал во границите на церемонијалната грофовија Бакингемшир, додека Слаф бил преместен во соседната грофовијаг Беркшир во 1974 година. Денес, Бакингемшир многумина го сметаат за идиличен рурален крајолик на едвардијанската [47] фантастика, и колоквијално се нарекува Лиснати Бакс. Оваа гледна точка заслужува поголем дел од подрачјето да се класифицира како Зелен појас, што довело до тоа многу делови од грофовијата да бидат многу популарни кај посетителите од Лондон, што пак довело до зголемување на општите трошоци за живот на локалното население.
Бакингемшир е родното место и/или последното почивалиште на неколку значајни поединци. Света Осгит[48] е родена во Кварендон,[49] и била погребана во Ејлсбери во 700 година, додека околу истото време Св. Рамволд[50][51] бил погребан во Бакингем. Во средновековното раздобје, хроничарот од 13 век, Роџер од Вендовер бил, како што сугерира името, од Вендовер.За време на Втората светска војна, одреден број европски политичари и државници биле протерани во Англија. Многу од нив се населиле во Бакс поради неговата близина до Лондон. Претседателот на Чехословачка, Едвард Бенеш, кој ја водел чехословачката влада во егзил, живеел во Астон Аботс[52] со своето семејство, додека некои од неговите службеници биле сместени во блиските села Адингтон и Вингрејв. Во меѓувреме, војсководецот Владислав Сикорски [53] како премиер на полската влада во егзил, живеел во Ивер,[54] а албанскиот крал Ахмед I Зогу [55] во Фрит.[56]
Многу порано, францускиот крал Луј XVIII живеел во емиграција во куќата Хартвел[57] од 1809 до 1814 година.
Службената резиденција на британските премиери во близина на местото Елсбороу од 1921
Палатата Вадестдон на семејството Ротшилд во Ејлсбари.
Олд каунти гаол во Бакингем, изграден во 1748 година. Сега е Бакингемски музеј Олд гаол.
Тврдината Борстал во Борстал, во долината Ејлсбари.
Халтон хауз, палата на семејството Ротшилд во брдата Чилтерн над селото Халтон.
Ментмор тауерс, вила на семејството Ротшилд во местото Ментмор.
.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
