Punt interior

Lo punt interior (o ponch interior) un signe tipografic semblabla al punt mas plaçat en dessús de la linha de basa. Los usatges mai ancians remontan a l’epigrafia: serviguèt, dins d'escrituras anticas, a separer los mots. En latin e en grèc ancian, son utilizacion frequenta pasmens jamai foguèt sistematica, e es subretot utilizat per l'escritura en majuscula. Vaquí un exemple:

ΝΙΨΟΝ·ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ·ΜΗ·ΜΟΝΑΝ·ΟΨΙΝ

·
Ponctuacion
Acolada	{ }
Parentèsi	( )
Cabrons	< >
Parentèsis cairadas	[ ]
Verguetas	« » o “ ”
Apostròf	' o ’
Virgula	,
Barra oblica	/
Barra oblica inversada	\
Espaci
Punt	.
Punts de suspension	…
Punt-virgula
Dos punts
Punt d'exclamacion	!
Punt d'interrogacion	?
Punt exclarrogatiu	‽
Punt d'ironia	⸮
Jonhent	-
Tiret	–
Simbòls diacritics
Accent agut	´
Accent agut doble	̋
Accent grèu	`
Accent grèu doble	̏
Accent circonflèxe	^
Haček	ˇ
Barra inscrita	-
Brèva	˘
Macron	ˉ
Cedilha	¸
Ogonek	˛
Punt interior	·
Bana	̛
Croquet en cap	̉
Punt sosescrit	ִ
Punt susescrit	˙
Redond en cap	˚
Tilde	~
Trèma	¨
Tipografia
Arròba	@
Eta	&
Asterisc
Asterisme	⁂
Coissinet
Numèro	№
Copyright	©
Marca	®
Gra	°
Gra Celsius	℃
Prima (1a, 2a, 3a)	′ ″ ‴
Obelisc	† o ‡
Paragraf	§
Per consequent	∴
Perque	∵
Pè de mosca	¶
Piuse	•
Tiret bas	_
Simbòls matematics
Mai e mens	+ -
Mai o mens	±
Multiplicat	× o ·
Devesit	÷
Egala	=
Per cent	%
Per mila	‰
Cairat	²
Cube	³
Micro	µ
Vinculum	◌̅
Simbòl monetari

(grèc: «lava meus pecats e non solament meus uèlhs», palindrom que se pòt gravar suls batistèris).

Foguèt remplaçat per l’espaci.

Lo punt interior servís tanben de diacritic dins las ortografes actualas del gascon e del catalan e dins de romanisacions d’autres sistèms d’escritura.

Utilizacion en occitan

S'utiliza sonque en occitan gascon.

• Destria lo grafema <nh> (donant lo le son [ɲ] equivalent al francés <gn>, al catalan <ny>, al castelhan <ñ>) e la sequéncia <n·h>, n seguida de h fricativa.

Per exemple: castanha [kas'taɲɔ] / in·hèrn [in.'hɛɾ]).

• Dinstinguís lo grafema sh (donant lo le son [ʃ] equivalent al francés <ch> de chemin, al catalan <x> de deixar, a l'anglés <sh> de shy) e la sequéncia <s·h>, s seguida de h fricativa.

Per exemple: floreish [flu'ɾejʃ] / des·har [des.'ha].

Aquela <h> fricativa de l'occitan gascon equival a <f> dins las autras varientas d'occitan (in·hèrn = infèrn, des·har = desfar, gahar = gafar).

Utilizacion en catalan

Fa la distinccion entre <ll> e <l·l>. Lo punt interior (punt volat en catalan) se plaça pas qu'entre entre doas <l> o <L> en capitalas, per obtenir lo digrama modificat <l·l> o <L·l> en capitalas.:

• <ll> val mai sovent [ʎ] coma en occitan dins familha;
• <l·l> val [ll]. Per exemple: Parallèl (oc) → Paral·lel (ca).

Utilizacion en arpitan

En arpitan: lo punt interior distinguís:

• Lo <j> prononciat [dz] e lo <j·> prononciat [ʒ].
• Lo <g> prononciat [dz] dabant <e> o <i> e <g·> prononciat [ʒ] dabant de <e> o <i>.
• Lo <ch> prononciat [ts] e lo <ch·> prononciat [ʃ].

Utilizacion en grèc ancian e grèc modèrne

En grèc ancian e modèrne, lo punt interior es utilizar al luòc del punt virgula.

Articles connèxes

• Alfabet latin