Biblioteka Narodowa Australii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Narodowa Australii (ang. National Library of Australia) – australijska biblioteka narodowa, założona w 1960 w Canberze.
 Biblioteka Narodowa Australii (2004) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium | |
| Miejscowość |
Canberra |
| Adres |
National Library of Australia |
| Dyrektor |
Anne-Marie Schwirtlich |
| Data założenia |
1960 |
Położenie na mapie Australijskiego Terytorium Stołecznego  | |
Położenie na mapie Australii  | |
 35°17′46,96″S 149°07′46,01″E | |
| Strona internetowa | |
Biblioteka ma za zadanie gromadzenie, przechowywanie i udostępnianie (na zasadzie współpracy z innymi bibliotekami) dokumentów źródłowych o znaczeniu ogólnonarodowym związanych z Australią i Australijczykami; dysponuje największym na świecie zbiorem takich dokumentów.
Początki National Library of Australia sięgają pierwszych lat po powstaniu Związku Australijskiego w 1901 roku, kiedy to ówczesna Commonwealth Parliamentary Library (Parlamentarna Biblioteka Wspólnoty Narodów) służyła zarówno Parlamentowi jak i społeczeństwu. Obowiązki dyrektora powierzono Arthurowi Wadsworthowi. W 1927 roku w związku z przeniesieniem stolicy z Melbourne do Canberry przeniesiono również Bibliotekę parlamentarną[1].
National Library of Australia została założona w 1960 roku na mocy ustawy National Library Act[2], która określa jej rolę, zbiorowy zarząd i ramową gospodarkę finansową[3]. Wtedy też oddzielono Bibliotekę Narodową od Biblioteki Parlamentarnej[1].
31 marca 1966 roku były premier Australii, Robert Menzies położył kamień węgielny pod nowy budynek biblioteki, zaprojektowany przez Waltera Bunninga, mający 34 000 m² powierzchni, przewidzianej dla pomieszczenia 1 miliona książek i innych materiałów bibliotecznych[4]. W 1968 roku budynek został ukończony. W maju do nowej siedziby przeniesiono z różnych miejsc w Canberze ponad 1 milion książek, co było jednym z największych tego typu przedsięwzięć w skali światowej. Do sierpnia w nowej siedzibie znalazło się wiele tysięcy broszur, 35 000 kartonów aktualnych gazet, 2 000 zbiorów rękopisów, 170 000 map, 400 000 fotografii lotniczych, 100 000 fotografii, 3 300 000 metrów taśmy filmowej z filmami oraz inne pozycje z kolekcji archiwum historycznego[5].
15 sierpnia 1968 roku premier Australii John Gorton dokonał otwarcia nowego budynku National Library. Budynek, opisany przez swego projektanta jako twór współczesny w grecko-rzymskim stylu, miał długość 104 m, szerokość 45,5 m i składał się z 5 kondygnacji. Koszt jego budowy wyniósł 8 milionów dolarów[6].
W 2001 roku, z okazji stulecia Biblioteki wydano książkę Remarkable Occurrences: The National Library of Australia's First 100 Years 1901-2001. Przedstawiona w niej została historia Biblioteki Narodowej i jej zbiory, zgromadzone na przestrzeni 100 lat. Treść wydawnictwa uzupełnia 270 ilustracji, w większości kolorowych, towarzyszącym poszczególnym aspektom historii biblioteki i zbiorów, przedstawianych przez czołowych australijskich uczonych i historyków[7].
9 lutego 2011 roku nowym dyrektorem generalnym National Library of Australia została mianowana (na 5-letnią kadencję) Anne-Marie Schwirtlich[8].
National Library of Australia ma za zadanie gromadzenie, przechowywanie i udostępnianie (na zasadzie współpracy z innymi bibliotekami) dokumentów źródłowych o znaczeniu ogólnonarodowym związanych z Australią i Australijczykami, a także znaczących materiałów bibliotecznych nie związanych Australią[9].
National Library of Australia posiada największą na świecie kolekcję materiałów związanych z Australią i Australijczykami. Jej zbiory obejmują okres od najwcześniejszych prac europejskich na temat Terra Australis (ang. Great Southern Land) do publikacji najnowszych. Kolekcja obejmuje wszystkie rodzaje materiałów, jak: manuskrypty, książki, czasopisma, obrazy, fotografie, mapy, nuty i inne[10].
Zbiory biblioteki są powszechnie dostępne za pośrednictwem Treasures Gallery i Exhibition Gallery. Program kulturalny (adresowany do różnych grup wiekowych) obejmuje ponadto tzw. zwiedzanie za kulisami (behind-the-scenes tours), spotkania autorskie, imprezy muzyczne i pokazy filmowe[11].
Zbiory liczą około 10 milionów pozycji. W latach 2013–2014 przybyło 61 900 nowych pozycji. W czerwcu 2014 roku w katalogu online znajdowało się 92% zasobów bibliotecznych. Zbiory podlegają systematycznej digitalizacji. W czerwcu 2014 roku zdigitalizowano 227 472 pozycje, w tym: mapy, nagrania muzyczne, książki, gazety, obrazy, archiwa, relacje ustne i folklor. Digitalizacja obejmuje również gazety australijskie. W czerwcu 2014 stan ich digitalizacji wynosił: 13 milionów stron lub 130 milionów artykułów, udostępnionych publiczności za pośrednictwem bazy danych Trove. W tym samym miesiącu rozmiar zdigitalizowanych zbiorów przekraczał 3 petabajty[12].
Historia zbiorów
Początki zbiorów związane są z utworzeniem Parlamentarnej Biblioteki Wspólnoty Narodów w 1901 roku. Ogromne znaczenie dla ich rozwoju miał Copyright Act z 1912 roku, nakładający na australijskich wydawców obowiązek złożenia jednej kopii każdej publikacji w Bibliotece Parlamentarnej. Z kolei National Library Act z 1960 roku zakładał przejęcie niemal całej kolekcji Biblioteki parlamentarnej przez Bibliotekę Narodową. W 1968 roku, wraz z oddaniem do użytku nowego budynku Biblioteki nastąpiło scalenie rozproszonego dotychczas zbioru książek, broszur, publikacji ciągłych, rękopisów, map, fotografii, obrazów, filmów, mikrofilmów i nagrań dźwiękowych. Od tamtego czasu kolekcja stale jest rozwijana. Wraz z ustanowieniem National Film and Sound Archive (NFSA) w 1984 roku odpowiedzialność biblioteki za przechowywanie filmoteki państwowej przeniesiona została na tę instytucję[13].
Pierwszą ważną pozycją zbiorów stała się kolekcja Edwarda Augusta Pethericka, przekazana w 1909 roku jako dar na rzecz Biblioteki Parlamentarnej. Składało się na nią blisko 10 000 tomów i 6 500 broszur, map, rękopisów i obrazów związanych z Australią i strefą Oceanu Spokojnego. Jednym z pierwszych cennych nabytków był zakup w 1923 roku dziennika i innych rękopisów Jamesa Cooka. Kolekcja Johna Alexandra Fergusona, przenoszona do Biblioteki przez wiele lat, zawiera około 34 000 drukowanych i rękopiśmiennych pozycji związanych z Australią i strefą Oceanu Spokojnego. Kolekcja Rexa Nana Kivella, zakupiona w 1962 roku, obejmuje obrazy, grafiki, mapy, rękopisy, książki, ulotki i fotografie związane z odkryciem i zasiedleniem ziem w strefie Oceanii[13].
Tworzenie kolekcji było, w różnych okresach, wspierane przez delegatury placówki w Londynie, Nowym Jorku i Dżakarcie. Zainicjowany w 1947 roku Australian Joint Copying Project, mający na celu zapis w postaci mikrofilmu zagranicznych repozytoriów dotyczących Australii, Nowej Zelandii i strefy Oceanii przetrwał do 1990 roku. Inne inicjatywy obejmowały: systematyczne nabywanie publikacji na temat Azji i Oceanu Spokojnego po drugiej wojnie światowej, rozbudowę kolekcji rękopisów, w szczególności związanych z australijską polityką i literaturą. W latach 1936–1996 realizowano program budowy narodowej bazy bibliograficznej, znany pod nazwą Australian National Bibliography, przejęty później przez Australian National Bibliographic Database (ANBD), opracowany po 1981 roku przez Bibliotekę Narodową i w niej przechowywany. Baza danych dostępna jest za pośrednictwem usługi Libraries Australia oraz serwisu Trove, prowadzonego przez Bibliotekę Narodową. Utrzymywanie zbioru publikacji online związanych z Australią odbywa się za pośrednictwem archiwum internetowego Pandora Archives[13].
Działy
Rękopisy
Rękopisy w zbiorach Biblioteki zawierają relacje i opisy działań jednostek i organizacji, umożliwiając bezpośrednie zapoznanie się z wydarzeniami, postaciami i miejscami ważnymi dla historii Australii. W dziale rękopisów gromadzone są zarówno pojedyncze dokumenty, jak i obszerne kolekcje, zawierające różne niepublikowane materiały, w tym listy, pamiętniki, szkice i dzieła sztuki, notatniki, mapy, fotografie, dzieła literackie, zapisy organizacyjne i wiele innych typów dokumentów, sporządzanych zarówno w formie papierowej i cyfrowej. Najwcześniejsze pozycje pochodzą jeszcze z epoki kolonialnej. Zbiory odnoszą się głównie do Australii, ale w kolekcji znajdują się ważne zasoby związane z Papuą-Nowej Gwineą, Nową Zelandią i Oceanem Spokojnym. Ich zadaniem jest odzwierciedlanie różnorodności australijskiego społeczeństwa i jego kultury, środowisk i systemów politycznych. Do najważniejszych pozycji tego działu zbiorów należą:
- dziennik pokładowy Jamesa Cooka, zawierający relacje z jego pierwszej wyprawy do Australii,
- notatnik Williama Bilgha, napisany po buncie na HMS Bounty,
- dokumenty Edmunda Bartona, pierwszego premiera Australii,
- dokumenty Johna Monasha, australijskiego dowódcy wojskowego z okresu I wojny światowej,
- dokumenty dotyczące Mem Fox, autorki literatury dziecięcej,
- dokumenty dotyczące Miriam Hyde, kompozytorki, pianistki i poetki[14].
Druki akcydensowe
Na ten dział zbiorów składają się druki akcydensowe (broszury, ulotki, karty wizytowe, ulotki reklamowe, zaproszenia, programy teatralne, katalogi), gromadzone wybiórczo od lat 60. XX wieku, dotyczące życia w Australii (a także częściowo w Azji i Oceanii), zwyczajów społecznych, kultury społecznej i wydarzeń państwowych i społecznych jak: Igrzyska Olimpijskie w Sydney, Światowe Dni Młodzieży 2008, Year of the Surf Life Saver, Forgotten Australians.
Do najważniejszych pozycji zbioru druków akcydensowych należą:
- materiały związane z kampaniami wyborczymi na poziomie federalnym (ulotki reklamowe, broszury wyborcze, plakaty wyborcze, oświadczenia prasowe, komunikaty policji, instrukcje dotyczące głosowania i tym podobne),
- katalogi handlowe różnych branż przemysłowych,
- programy występów gwiazd opery (Nellie Melba, Joan Sutherland i Richard Bonynge, teatru (Bangarra Dance Theatre) i impresariów teatralnych (J.C. Williamson, Garnet H. Carroll, William Anderson),
- artykuły na temat tego działu kolekcji w postaci zdigitalizowanej,
- katalogi dotyczące sposobów zwalczania plagi królików[15].
Mapy
Ten dział kolekcji obejmuje zbiór, dostępny zarówno w formie drukowanej jak i cyfrowej, ponad 600 000 map, od dawnych map europejskich po współczesne mapy Australii. Wśród tych ostatnich znajduje się 200 000 map topograficznych, sporządzonych przez państwowe i stanowe urzędy geodezyjne. Ponadto w kolekcji znajdują się mapy szczegółowe każdego stanu i terytorium, mapy tematyczne (drogowe, geologiczne, planistyczne i wojskowe), ponad 800 000 zdjęć lotniczych Australii, Papui-Nowej Gwinei i Antarktyki, mapy regionów położonych w sąsiedztwie Australii oraz plany miast, atlasy i inne, podobne wydawnictwa. Ozdobą kolekcji jest zbiór dawnych holenderskich map pokrywających terytorium obecnej Australii oraz Atlas Coelestis – największy atlas nieba, jaki kiedykolwiek wydano[16].
Gazety
W dziale gazet w National Library of Australia znajdują się czasopisma, zarówno dawne jak i współczesne, dostępnych w wersjach online, mikrofilmowych i papierowych. Na zbiór składają się:
- gazety australijskie – dzienniki stołeczne, gazety głównych miast regionalnych, gazety miejskie, gazety wydawane przez grupy etniczne i organizacje polityczne i gazety reprezentujące różne zainteresowania. Biblioteka współpracuje w ramach Australian Newspaper Plan z bibliotekami państwowymi i terytorialnymi w celu gromadzenia gazet australijskich, ich ochrony i zapewnienia dostępu do nich z każdej biblioteki,
- gazety w formie cyfrowej (wśród nich pierwsze gazety wydane w Australii: Sydney Gazette i New South Wales Advertiser), dostępne za pośrednictwem Trove,
- gazety zagraniczne – największy tego typu zbiór w Australii, obejmujący zwłaszcza gazety Azji i regionu Oceanu Spokojnego,
- internetowe, gazetowe bazy danych (Factiva, Times Digital Archive, China Core Newspaper Database)[17].
Rose Holley z National Library of Australia podczas prezentacji swego programu digitalizacji gazet australijskich (Australian Newspapers Digitisation Program)
Fragment The West Australian (1885), zawierający szczegółową relację z meczu krykieta Anglia-Australia
Wycinki z gazet The Mercury (1873) i The Argus (1904 i 1864) poświęcone atakom strusi emu
Wycinki z różnych gazet z lat 1923–1944 na temat ataku kangurów
Relacje ustne, folklor
Zbiór relacji ustnych i folkloru sięga swymi początkami lat 50. XX wieku, kiedy dostępny stał się magnetofon stanowiąc dźwiękowy zapis życia kulturowego, intelektualnego i społecznego mieszkańców Australii. Bogata i zróżnicowana kolekcja składa się z około 45 000 godzin nagrań, a jej zasoby każdego roku powiększają się o ponad 1 000 godzin. Kolekcja jest dostępna za pośrednictwem katalogu oraz, w coraz większym zakresie, w trybie online (za pośrednictwem Trove). Na kolekcję składają się:
- nagrania folklorystyczne, między innymi tradycyjne pieśni, tańce, muzyka i opowiadania,
- wywiady z wybitnymi Australijczykami – naukowcami, pisarzami, artystami, politykami i sportowcami,
- wywiady z ludźmi, którzy doświadczyli w swym życiu znaczących zmian, jak bezrobocie, odebranie dzieci rodzinom, kryzys i emigracja do Australii,
- zapis dźwięków środowiska naturalnego i sztucznego[18]
Muzyka
Kolekcja muzyki zawiera ponad 300 000 partytur i jest największym zbiorem muzycznych zasobów badawczych w Australii. W jej skład wchodzą:
- australijskie partytury (publikowane i niepublikowane) nuty obejmujące wachlarz stylów muzycznych (niektóre zdigitalizowane),
- partytury muzyki dawnej i współczesnej,
- archiwa kompozytorów, wykonawców i organizacji muzycznych,
- pamiątki i fotografie wykonane podczas występów i targów muzycznych,
- archiwalne nagrania dźwiękowe muzyki ludowej i tańca,
- muzyczne materiały informacyjne,
- dostęp do oprogramowania notacji muzycznej i klawiatury w czytelniach.
Biblioteka gromadzi przede wszystkim w muzykę zapisaną w formie partytury, natomiast gromadzeniem komercyjnych nagrań muzycznych zajmuje się Australia’s National Film and Sound Archive. W kolekcji wyróżniają się:
- Australian Sheet Music (dekoracyjne okładki partytur dokumentujących historię sztuki wykonawczej, zawierających też reklamy produkcji scenicznych i kinowych oraz najnowsze instrumenty muzyczne i nagrania),
- State Theatre Collection – ponad 13 000 opublikowanych orkiestracji, aranżacji na zespół oraz muzyka instrumentalna komponowana i aranżowana na małą orkiestrę, stosowana jako podkład do filmów niemych (głównie w australijskich kinach w trzech pierwszych dekadach XX wieku),
- kolekcja australijskiej muzyki symfonicznej, kameralnej, chóralnej, operowej, fortepianowej i wokalnej, tworzonej przez australijskich kompozytorów i aranżerów od czasów kolonialnych do lat 70. XX wieku[19],
- Helm Collection – kolekcja blisko 7 600 partytur XVIII- i XIX-wiecznej muzyki europejskiej wokalnej i około 1 100 książek, poświęconych historii i teorii muzyki,wydanych w latach 1800–1970. Kolekcja należała przedtem do amerykańskiego kompozytora, muzykologa i niezależnego krytyka muzycznego Everetta Helma. Została zakupiona do Biblioteki Narodowej w 6 etapach w latach 1975–1989[20].
Taniec
W zbiorach związanych z tańcem znajdują się portrety tancerzy, rękopisy, wywiady, fotografie i dzieła sztuki, nuty, dokumenty osobiste, dokumentacja występów wykonawców australijskich i zagranicznych, programy teatralne, ulotki, broszury, pamiątki i nagrania dźwiękowe ludowej muzyki tanecznej. Zadaniem kolekcji jest zachowanie materiałów dotyczących tańca w Australii. Do najważniejszych pozycji tego działu należą:
- Australian Dance Theatre – materiały badawcze dotyczące najstarszego ze współcześnie istniejących australijskich zespołów tanecznych,
- archiwum dotyczące występów Ballets Russes pod kierownictwem Wassily de Basila w Australii i Nowej Zelandii w latach 1936–1940,
- dokumenty związane z historią Borovansky Ballet – pierwszego profesjonalnego zespołu tanecznego w Australii,
- dokumenty dotyczące Gertrud Bodenwieser – najstarszego zespołu tańca nowoczesnego w Australii,
- zbiór krótkich artykułów opisujących historię poszczególnych produkcji tworzonych w Australii, australijskie wykonania repertuaru międzynarodowego oraz przedstawienia zagraniczne w Australii[21].
Obrazy
Kolekcja obrazów zawiera materiał, w różnych formach, dokumentujący znaczące postacie, miejsca i wydarzenia z historii państwa i społeczeństwa australijskiego, a także, do pewnego stopnia, działalność Australijczyków za granicą, zwłaszcza w Antarktyce i Papui-Nowej Gwinei. Zakres chronologiczny obejmuje okres od początku europejskiej eksploracji Południowego Pacyfiku do wydarzeń współczesnych. W skład kolekcji wchodzą: fotografie, grafiki, rysunki, akwarele, kreskówki, miniatury, obrazy, plany architektoniczne, obiekty i rzeźby. Chociaż eksponaty zostały nabyte przede wszystkim pod kątem ich wartości dokumentalnej, to kolekcja zawiera również wiele wspaniałych dzieł sztuki. Obszerne zbiory fotograficzne pochodzą z czasów wynalezienia fotografii, od połowy XIX wieku do współczesności, od wczesnych dagerotypów po współczesne obrazy cyfrowe. Szczególnie bogato reprezentowana jest australijska fotografia dokumentalna XX wieku[22].
W kolekcji wyróżniają się:
- Ducie collection of First Fleet art – zbiór 53 akwarel poświęconych australijskiej florze i faunie, przypisywanych angielskiemu marynarzowi i artyście George'owi Raperowi, namalowanych w okresie Pierwszej Floty (1788–1790). Kolekcja obejmuje również 3 rysunki ptaków, wykonane prawdopodobnie podczas którejś z jego trzech wizyt na terenie Afryki Południowej pomiędzy 1787 a 1792 rokiem. Kolekcja została nabyta przez Bibliotekę w październiku 2005 roku od rodzin Ducie/Moreton[23].
Wa-ra-ta (Telopea speciosissima), 1789?
Handsome flat-pea (Platylobium formosum), 1789?
Crinum pedunculatum (fragment)
Phaps chalcoptera
_-cropped.jpg)
.jpg)
- Ellis Rowan and Australian flora and fauna – 952 akwarele poświęcone kwiatom i ptakom Australii i Papui-Nowej Gwinei, namalowane przez Ellis Rowan w latach 1870–1921[24].
Rothschild's Bird of Paradise (Astrapia rothschildi), Papua-Nowa Gwinea, ok. 1917
Elliot's Bird of Paradise (Paradisaea rudolphi), Papua-Nowa Gwinea, ok. 1917
Alyogyne huegelii, 188-?
Verticordia pennigera, 188-?
.jpg)
.jpg)
- Jeff Carter collection – XX-wieczne fotografie Australii i Australijczyków, wykonane przez Jeffa Cartera[25].
- Peter Dombrovskis collection - kolekcja 21 fotografii mających za temat pustkowia Tasmanii, wykonanych przez Petera Dombrovskisa w latach 1978–1995[26].
- Buckland collection - zbiór około 25 000 fotografii, dokumentów i pamiątek i książek związanych z koleją, wykonanych przez Johna Leonarda Bucklanda, przekazanych Bibliotece jako dar przez niego oraz wykonawców jego testamentu w 1989 roku[27].
Zbiory dotyczące ludów tubylczych
Historia ludów tubylczych w Australii obejmuje ponad 50 000 lat; jest zawarta w literaturze ustnej, obrzędach i sztuce, a także zapisywana w wielu formach dokumentalnych. Biblioteka gromadzi i chroni materiał rejestrując historię ludności rdzennej, jej doświadczenia i kulturę. Eksponaty w kolekcji mają różnoraki charakter: od zarejestrowanych podań ustnych, poprzez fotografie, mapy do archiwum stron internetowych i wszelkiego rodzaju publikacji w języku angielskim i języku ludności tubylczej. Opublikowane zbiory Biblioteki Narodowej obejmują również kopie wszystkich słowników ludności tubylczej Australii, listy słów i leksykonów opublikowane do dnia dzisiejszego, obejmujące setki języków i dialektów oraz znaczną liczbę słowników interaktywnych.
Główne pozycje tego działu zbiorów to:
- Bringing Them Home Oral History Projec – ponad 300 wywiadów zebranych w latach 1998 – 2002, przeprowadzonych z ludnością rdzenną i innymi oraz z misjonarzami, policją i administratorami,
- Mura Gadi – bibliografia materiałów związanych z rdzennymi mieszkańcami Australii,
- Eddie Koiki Mabo's papers – materiał dotyczący historii, genealogii i własności gruntów rodzin Mabo i innych rodów, zamieszkujących Wyspy w Cieśninie Torresa,
- Tommy McRae drawings – zapis tradycyjnego życia, myślistwa, rybołówstwa, tańca i konfliktów Aborygenów z plemienia Wahgunyah nad rzeką Murray,
- Współczesne i historyczne fotografie misji prezbiteriańskiej Ernabella na południu Australii, gdzie ma siedzibę jedna z najdłużej działających organizacji artystycznych Aborygenów[28].
Zbiory azjatyckie
Zbiory w językach azjatyckich obejmują okres począwszy od XIX wieku do współczesności. Systematyczne gromadzenie eksponatów rozpoczęło się w latach 50. i obejmuje szeroki wachlarz tematyczny (historia, polityka, sprawy bieżące, społeczeństwo i kultura) koncentrując się na współczesnej Azji. Materiał zawarty w książkach, czasopismach, publikacjach rządowych, czasopismach i gazetach uzupełniają internetowe bazy danych zawierające kompletne artykuły oraz e-książki, strony internetowe i archiwalne materiały akcydensowe. Największa część zbiorów dotyczy krajów Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, bogate są też zasoby materiałów dotyczących Azji w języku angielskim.
Zbiory zostały podzielone według kryterium językowego. Zbiory w językach: chińskim, japońskim, koreańskim, tajskim, laotańskim, khmerskim i birmańskim są przechowywane oddzielnie od głównych zbiorów Biblioteki, natomiast kolekcje takich krajów jak: Indonezja, Malezja, Singapur, Brunei, Filipiny i Wietnam są zintegrowane z główną kolekcją biblioteki, podobnie jak zbiory azjatyckie w języku angielskim.
Wyróżniające się eksponaty to:
- Da ban ruo bo luo mi duo jing – najstarsza drukowana książka w zbiorach Biblioteki (XII-wieczne pisma buddyjskie w języku chińskim),
- London Missionary Society collection – materiały na temat działalności misyjnej w XIX-wiecznych Chinach,
- kolekcja XIX-wiecznych japońskich drzeworytów[29].
Zbiory pacyficzne
W tym dziale zbiorów znajdują się materiały dotyczące strefy Oceanu Spokojnego, Nowej Zelandii i Papui-Nowej Gwinei odzwierciedlające silne więzy historyczne tego regionu z Australią. W zbiorach znajdują się:
- materiały drukowane (książki, gazety i czasopisma),
- rękopisy - dokumenty wielu Australijczyków, którzy byli zaangażowani, osobiście lub profesjonalnie, ze strefą Oceanu Spokojnego i Papuą-Nową Gwineą (w tym Ernest and Sarah Chinnery collection),
- obrazy i fotografie (dawne i współczesne)
- mapy
- archiwalne strony internetowe (począwszy od 2007 roku)[30].
Zarchiwizowane strony internetowe
Biblioteka Narodowa gromadzi i przechowuje dla potrzeb dostępu długoterminowego, zrzuty ekranu stron internetowych, które dokumentują i odzwierciedlają stan społeczeństwa australijskiego i jego kultury. Selektywny zbiór stron i dokumentów internetowych, nadzorowany przez Bibliotekę i jej organizacje partnerskie jest ogólnie dostępny i znany jest jako PANDORA Archive. Biblioteka prowadzi również drugą usługę o nazwie Australian Government Web Archive (AGWA).
Ponadto Biblioteka Narodowa współpracuje z Internet Archive w gromadzeniu i przechowywaniu dla potrzeb dostępu długoterminowego wybranych stron internetowych Azji i regionu Oceanu Spokojnego, związanych z konkretnymi wydarzeniami lub grupami społeczno-politycznymi[31].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
