Loading AI tools
starcie militarne polskiej II Brygady Litewsko-Białoruskiej płk. K. Rybickiego z sowiecką 5 Dywizją Strzelców (II ofensywa Frontu Zachodniego M. Tuchaczewskiego, wojna polsko-bolszewicka; 1920) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Zarębami Kościelnymi – walki polskiej II Brygady Litewsko-Białoruskiej płk. Kazimierza Rybickiego z sowiecką 5 Dywizją Strzelców w czasie II ofensywy Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego w okresie wojny polsko-bolszewickiej.
Wojna polsko-bolszewicka | |||
Czas |
5 sierpnia 1920 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
ofensywa Frontu Zachodniego | ||
Wynik |
zwycięstwo II BL-B | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Siły | |||
|
W pierwszej dekadzie lipca 1920 przełamany został front polski nad Autą, a wojska Frontu Północno-Wschodniego gen. Stanisława Szeptyckiego cofały się pod naporem ofensywy Michaiła Tuchaczewskiego[1]. Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego nakazało powstrzymanie wojsk sowieckiego Frontu Zachodniego na linii dawnych okopów niemieckich z okresu I wojny światowej[2]. Sytuacja operacyjna, a szczególnie upadek Wilna i obejście pozycji polskich od północy, wymusiła dalszy odwrót wojsk polskich[3]. 1 Armia gen. Gustawa Zygadłowicza cofała się nad Niemen, a 4 Armia nad Szczarę[4]. Obrona wojsk polskich na linii Niemna i Szczary również nie spełniła oczekiwań. W walce z przeciwnikiem oddziały polskie poniosły duże straty i zbyt wcześnie rozpoczęły wycofanie na linię Bugu[5][6].
Plan polskiego Naczelnego Dowództwa zakładał, że 1. i 4. Armia oraz Grupa Poleska powstrzymają bolszewików i umożliwią przygotowanie kontrofensywy z rejonu Brześcia[7]. Rozstrzygającą operację na linii Bug, Ostrołęka, Omulew doradzał też gen. Maxime Weygand[8].
Jednostka | Dowódca | Podporządkowanie |
Wojsko Polskie | ||
---|---|---|
Dywizja Litewsko-Białoruska | gen. Stefan Latour | 1 Armia |
II Brygada Litewsko-Białoruska | płk Kazimierz Rybicki | Dywizja Lit.-Biał. |
⇒ Grodzieński pułk strzelców | ppłk Bronisław Bohaterewicz | |
⇒ Nowogródzki pułk strzelców | mjr Władysław Oziewicz | |
2 szwadron Ułanów Grodzieńskich | ppor. Jan Pietraszko | |
Armia Czerwona | ||
5 Dywizja Strzelców | komdyw. Karl Griunsztejn |
Broniąca przedmościa w Wyszkowie grupa gen. Lucjana Żeligowskiego uwikłała się w walki z oddziałami Armii Czerwonej. Aby odciążyć załogę przedmościa, dowódca 1 Armii przerzucił pod Małkinią na prawy brzeg Bugu część grupy generała Jana Rządkowskiego z zadaniem uderzenia na skrzydło sowieckich oddziałów maszerujących na Wyszków. 5 sierpnia II Brygada Litewsko-Białoruska podpułkownika Kazimierza Rybickiego, wzmocniona 2 szwadronem Ułanów Grodzieńskich, przeprawiła się przez Bug pod Małkinią[9]. Grodzieński pułk strzelców uderzył od czoła na pozycje 5 DS przy drodze Małkinia – Ostrów, a Nowogródzki ps wraz z 2 szwadronem Ułanów Grodzieńskich wykonał obejście i skierował się na Zaręby Kościelne[10][11]. Jego I i III batalion uderzyły na nieprzyjaciela rozwiniętego pod wsią, a II batalion ubezpieczał zgrupowanie uderzeniowe od wschodu[10]. Zdobyto wieś i rozbrojono stacjonujący tam sztab 5 Dywizji Strzelców. Ułani grodzieńscy ścigali rozproszonego przeciwnika na przestrzeni kilku kilometrów[12].
Porażka pod Zarębami Kościelnymi sparaliżowała przejściowo dowodzenie oddziałami sowieckiej 5 Dywizji Strzelców i zmusił ją do wstrzymania marszu w kierunku Wyszkowa. Tym samym poprawione zostało położenie grupy gen. Lucjana Żeligowskiego[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.