Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
13. Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne, które odbywały się od 27 sierpnia do 4 września 2011 roku w Daegu w Korei Południowej. Areną zmagań sportowców był Daegu Stadium. Impreza była największym sportowym wydarzeniem na świecie w roku 2011[2]. Relacje telewizyjne z mistrzostw były nadawane w 200 krajach i terytoriach na całym świecie[3].
| |||
Data |
27 sierpnia – 4 września 2011 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Stadion | |||
Liczba zawodników |
1945[1] | ||
Liczba reprezentacji |
202[1] | ||
Strona internetowa |
Lekkoatletyczne mistrzostwa świata pierwszy raz odbywały się w Korei, a trzeci raz gospodarzem tych zawodów był kraj azjatycki[4][5]. Zawody poprzedził kongres IAAF, który miał miejsce 24 i 25 sierpnia 2011[6]. Od 2005 roku w celu promocji lekkoatletyki w Daegu odbywa się rokrocznie Colorful Daegu Pre-Championships Meeting, który obecnie znajduje się w kalendarzu IAAF World Challenge Meetings[6][7].
Do zawodów zgłoszono 1945 zawodników z 202 krajów[8] – najwięcej w historii rozgrywanych od 1983 roku mistrzostw[1]. Dotychczas najwięcej reprezentacji wystąpiło w mistrzostwach w 1999 w Sewilli (201), a najwięcej sportowców podczas zawodów w 2009 w Berlinie (1895)[1].
Po raz pierwszy w historii lekkoatletycznych mistrzostw globu od wszystkich uczestników pobrano próbki krwi, celem przeprowadzenia badań antydopingowych[9].
W mistrzostwach nie wzięło udziału pięciu obrońców tytułu: południowoafrykański ośmiusetmetrowiec Mbulaeni Mulaudzi (kontuzja), złota medalistka w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z Berlina – Hiszpanka Marta Domínguez (macierzyństwo), chińska maratonka Bai Xue, rosyjski skoczek wzwyż Jarosław Rybakow oraz niemiecka oszczepniczka Steffi Nerius (zakończenie kariery)[10][11][12].
Procedura wyboru gospodarza mistrzostw rozpoczęła się w 2006 roku[13]. Na początku kwietnia do Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) zgłosiło się dziewięć krajów z pięciu kontynentów, które chciały zorganizować zawody[13]. W gronie ofert znalazły się propozycje Australii (Brisbane), Chorwacji (Split), Hiszpanii (Madryt lub Walencja), Korei Południowej (Daegu), Maroka (Casablanca), Rosji (Moskwa), Stanów Zjednoczonych, Szwecji oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich[13][14]. 1 grudnia 2006 swoje kandydatury do organizacji mistrzostw w 2011 lub 2013 roku potwierdziły cztery miasta – australijskie Brisbane, koreańskie Daegu, szwedzki Göteborg oraz stolica Rosji Moskwa[15]. Kilkanaście dni później, w związku odmową wsparcia finansowego przez szwedzki rząd, z walki o prawo do goszczenia czempionatu wycofał się Göteborg[16][17]. Ostateczny wybór Rada IAAF podjęła 27 marca 2007 na spotkaniu w Mombasie, tuż po rozegranych tamże mistrzostwach świata w biegu na przełaj[18]. Podjęto wówczas decyzję, że gospodarzem edycji mistrzostw w 2011 roku będzie Daegu, a w 2013 Moskwa[19][20]. Daegu pokonało w walce o organizację imprezy Brisbane m.in. dzięki pomocy firmy Samsung, która w owym czasie została sponsorem IAAF[21].
Specjalnie na potrzeby mistrzostw w Daegu powstała wioska lekkoatletyczna, w której zamieszkają sportowcy – na powierzchni ponad 63 tysięcy metrów kwadratowych powstały budynki mieszkalne oraz stadion treningowy[22]. Jej budowa rozpoczęła się w kwietniu 2009[23]. 14 kwietnia 2010 – pięćset dni przed rozpoczęciem mistrzostw – zaprezentowano plakat promujący zawody oraz przedstawiono maskotkę czempionatu[24]. 7 i 8 czerwca 2010 miasto gościło kolejną edycję czempionatu Korei Południowej[25], podczas której Kim Gook-young poprawił 31-letni rekord kraju w bieg na 100 metrów[26]. Równo na rok przed zawodami rozpoczęła się dystrybucja biletów[27]. We wrześniu prezydent Korei Południowej Lee Myung-bak odwiedził obiekt w Daegu i zapoznał się z aktualnym etapem przygotowań do zawodów[28]. Na posiedzeniu Rady IAAF w listopadzie 2010 w Monako zatwierdzono wzór medali jakie będą otrzymywać zawodnicy[29][30]. W grudniu 2010 stadion w Daegu zyskał nową – niebieską – nawierzchnię typu Mondo[31]. W ceremonii prezentacji odświeżonej bieżni wzięli udział lokalni politycy oraz koreańscy lekkoatleci, którzy kilka tygodni wcześniej zdobyli medale igrzysk azjatyckich[31]. 7 kwietnia 2011 na konferencji prasowej Komitet Organizacyjny zaprezentował oficjalną piosenkę mistrzostw – utwór Let’s Go Together[32][33][34]. Do 22 sierpnia 2011 sprzedano 94% biletów[35].
Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) ogłosiło jesienią 2010, że za zgodą krajowych federacji mistrzowie kontynentów będą mogli bez konieczności wypełnienia minimum wystąpić w Daegu[36]. Z przyznania tzw. „dzikich kart” będą mogli skorzystać złoci medaliści rozegranych w 2010 mistrzostw Afryki, mistrzostw Europy i mistrzostw Oceanii oraz zaplanowanych na 2011 mistrzostw Ameryki Południowej, mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów i mistrzostw Azji[37].
24 i 25 sierpnia w Exco-Hotel w Daegu odbywał się 48. Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych[38]. Pierwszego dnia obrad wybrano nowe władze IAAF – na kolejną kadencję na stanowisku prezydenta pozostał Senegalczyk Lamine Diack[39][40]. Diack pełni funkcję szefa IAAF od 1999 roku[39]. Nowymi wiceprezydentami IAAF zostali wybrani Dahlan Jumaan Al-Hamad (Katar), Robert Hersh (Stany Zjednoczone) i Sebastian Coe (Wielka Brytania)[5][39][41]. Wybory utrudniła awaria elektronicznego sprzętu do głosowania[42]. Początkowo okazało się, że na kolejną kadencję wiceprezydentem federacji nie został wybrany Serhij Bubka jednak po ponownym przeliczeniu głosów Ukrainiec pozostał na swoim stanowisku[41][43].
WR – rekord świata | CR – rekord mistrzostw | AR – rekord kontynentu | NR – rekord kraju |
WL – najlepszy wynik na listach światowych w sezonie 2011 | PB – rekord życiowy | SB – najlepszy wynik w sezonie |
Według podziału na kontynenty, najwięcej medali zdobyli Europejczycy (52), a najwięcej złotych – 17 zawodnicy z Ameryki Północnej[142].
Miejsce | Reprezentacja | Złoto |
Srebro |
Brąz |
Razem |
1. | Stany Zjednoczone | 12 | 9 | 7 | 28 |
2. | Kenia | 7 | 8 | 3 | 18 |
3. | Jamajka | 4 | 4 | 1 | 9 |
4. | Niemcy | 3 | 4 | 1 | 8 |
5. | Wielka Brytania | 3 | 3 | 2 | 8 |
6. | Rosja | 3 | 1 | 3 | 7 |
7. | Chiny | 2 | 2 | 4 | 8 |
8. | Południowa Afryka | 1 | 2 | 1 | 4 |
9. | Australia | 1 | 2 | 0 | 3 |
10. | Etiopia | 1 | 0 | 4 | 5 |
11. | Kolumbia | 1 | 0 | 1 | 2 |
Ukraina | 1 | 0 | 1 | 2 | |
Polska | 1 | 0 | 1 | 2 | |
14. | Botswana | 1 | 0 | 0 | 1 |
Brazylia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Grenada | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Czechy | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Tunezja | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Japonia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Nowa Zelandia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
21. | Francja | 0 | 1 | 3 | 4 |
Kuba | 0 | 1 | 3 | 4 | |
23. | Włochy | 0 | 1 | 1 | 2 |
24. | Chorwacja | 0 | 1 | 0 | 1 |
Estonia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Łotwa | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Kanada | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Kazachstan | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Norwegia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Portoryko | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Sudan | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Węgry | 0 | 1 | 0 | 1 | |
33. | Saint Kitts i Nevis | 0 | 0 | 2 | 2 |
34. | Bahamy | 0 | 0 | 1 | 1 |
Belgia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Hiszpania | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Iran | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Słowenia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Trynidad i Tobago | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Korea Południowa | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Zimbabwe | 0 | 0 | 1 | 1 | |
RAZEM | 47 | 47 | 47 | 141 |
W maju 2011 poinformowano, że udział w mistrzostwach zadeklarowało 201 z 212 federacji skupionych w IAAF[143]. Na opublikowanych tydzień przed mistrzostwami listach zgłoszonych znalazło się 1945 sportowców z 203 krajów[144]. W zawodach – w porównaniu z poprzednimi mistrzostwami z 2009 roku – nie wystąpiła Andora, Gruzja, Jordania, Korea Północna, Libia i Luksemburg[144]. Nowymi uczestnikami zawodów będą reprezentacje Aruby, Czadu, Guamu, Gwinei Bissau, Mali, Nepalu oraz Timoru Wschodniego[144]. Najliczniejszą ekipą była reprezentacja USA licząca 155 członków[145].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.