Répertoire International des Sources Musicales
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Répertoire International des Sources Musicales (RISM, ang. International Inventory of Musical Sources, niem. Internationales Quellenlexikon der Musik, pol. Międzynarodowy Katalog Źródeł Muzycznych) – międzynarodowa organizacja non-profit założona w Paryżu w 1952 roku. Celem organizacji jest możliwie szerokie dokumentowanie źródeł muzycznych na całym świecie[1]. RISM jest największą tego typu organizacją oraz jedyną, która działa globalnie w celu katalogowania źródeł muzycznych. RISM jest też jednym z czterech projektów bibliograficznych wspieranych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Muzykologiczne(inne języki) oraz Międzynarodowe Stowarzyszenie Bibliotek Muzycznych(inne języki) obok takich przedsięwzięć jak Międzynarodowa Bibliografia Literatury Muzycznej(inne języki) (RILM, założony w Warszawie w 1966), Międzynarodowa Bibliografia Ikonografii Muzycznej (RIdIM, założony w 1971), oraz Międzynarodowa Bibliografia Czasopism Muzycznych(inne języki) (RIPM, założony w 1980 roku).
Wkrótce po założeniu RISM, A.H. King nazwał go „jednym z najodważniejszych długoterminowych przedsięwzięć, jakie kiedykolwiek podjęto w zakresie opracowania materiału źródłowego, na gruncie którejkolwiek z dziedzin humanistyki.”[2]
W bazie RISM katalogowane są rękopisy muzyczne, druki, traktaty teoretyczne oraz Libretta. Są to źródła, które przechowywane są w Bibliotekach, Archiwach, Kościołach, kolekcjach prywatnych i in. RISM ustala, jakie źródła istnieją oraz gdzie są przechowywane. Przez wielu badaczy RISM jest uznawany za główne źródło informacji na temat źródeł muzycznych na świecie.
Praca RISM w tworzeniu kompleksowego katalogu spełnia dwojaki cel: z jednej strony kumulowana jest wiedza na temat źródeł muzycznych, a z drugiej strony informacje te są udostępniane uczonym i wykonawcom.