Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Andreas Felder
austriacki skoczek narciarski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Andreas Felder (ur. 6 marca 1962 w Solbad Hall) – austriacki skoczek narciarski i trener, srebrny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach, były współrekordzista świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, zdobywca Pucharu świata w skokach, Pucharu świata w lotach i Puchar KOP.
Remove ads
Przebieg kariery
Podsumowanie
Perspektywa
4 stycznia 1980 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w skokach, zajmując 68. miejsce. Pierwszy sukces osiągnął w lutym 1980, gdy zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów (wyprzedzili go Steve Collins oraz Władimir Bojarincew).
W 1982 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Oslo. W tamtej drużynie obok niego wystąpili Armin Kogler, Hans Wallner oraz Hubert Neuper. W 1985 na mistrzostwach świata w Seefeld zdobył srebrny medal w konkursie na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Jensem Weißflogiem. Na tych samych mistrzostwach zdobył również srebrny medal drużynowo z Ernstem Vettorim, Güntherem Strannerem oraz Arminem Koglerem.
W 1986 zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. W jednym ze skoków osiągnął 191m, czym wyrównał ówczesny rekord świata w długości skoku (w 1985 taką odległość w Planicy osiągnął Matti Nykänen). Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie został mistrzem świata na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w konkursie drużynowym (w drużynie Austrii skakali również: Ernst Vettori, Richard Schallert oraz Franz Neuländtner). Złoty medal w konkursie drużynowym wywalczył też na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (razem skakali: Heinz Kuttin, Ernst Vettori i Stefan Horngacher).
Na igrzyskach olimpijskich w Albertville zdobył srebrny medal w drużynie. Obok Feldera w skład drużyny wchodzili: Heinz Kuttin, Ernst Vettori oraz Martin Höllwarth.
W swojej karierze 51 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Odniósł 25 zwycięstw, 15 razy był drugi oraz 9 razy trzeci. Sześć razy stał na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, w tym raz na najwyższym stopniu w sezonie 1990/1991. W sezonie 1984/1985 zajął drugie miejsce (za Mattim Nykänenem). Zwyciężył w czterech konkursach z rzędu, stając się jednym z pierwszych skoczków w historii Pucharu Świata, którzy triumfowali w czterech kolejnych zawodach (wcześniej dokonali tego Ole Bremseth w 1982 i Jens Weißflog w 1984 roku). W sezonie 1985/1986 zajął trzecie miejsce, ustępując ponownie Nykänenowi oraz swojemu rodakowi Ernstowi Vettoriemu. W następnym sezonie znowu zajął trzecie miejsce (triumfował Vegard Opaas, drugi ponownie był Vettori). Kolejne trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął w sezonie 1989/1990. Znowu wyprzedził go Vettori, a triumfatorem został Ari-Pekka Nikkola. Czwarty raz trzecie miejsce przypadło mu w sezonie 1991/1992, który był ostatnim w jego karierze. Kryształową Kulę zdobył wówczas Toni Nieminen, a drugie miejsce zajął Werner Rathmayr. Jest jedynym skoczkiem w historii, który odniósł zwycięstwo w swoich ostatnich zawodach Pucharu Świata. 29 marca 1992 roku w Planicy pokonał Heinza Kuttina o 23,1 punktu.
W 39. Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce. Zdobył Puchar KOP w sezonie 1985/1986, w sezonach 1980/1981 oraz 1986/1987 był drugi, a w sezonie 1991/1992 zajął trzecie miejsce.
Po sezonie 1991/1992 zakończył sportową karierę.
Remove ads
Igrzyska olimpijskie
Remove ads
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata w lotach
Remove ads
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Podsumowanie
Perspektywa
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | razem |
1979/1980 | - | - | - | - |
1980/1981 | - | 2 | 1 | 3 |
1981/1982 | - | - | 1 | 1 |
1982/1983 | - | - | - | - |
1983/1984 | - | - | - | - |
1984/1985 | 6 | - | 1 | 7 |
1985/1986 | 3 | 3 | 1 | 7 |
1986/1987 | 2 | 2 | 2 | 6 |
1987/1988 | - | - | 1 | 1 |
1988/1989 | - | 1 | 1 | 2 |
1989/1990 | 3 | 3 | 1 | 7 |
1990/1991 | 7 | 2 | - | 9 |
1991/1992 | 4 | 2 | 2 | 8 |
suma | 25 | 15 | 11 | 51 |
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
Sezon 1991/1992 |
![]() |
![]() | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | ||||||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 poniżej 3 - – zawodnik nie wystartował |
Remove ads
Puchar Świata w lotach narciarskich
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1990/1991: 10.
- sezon 1991/1992: 3.
Kariera trenerska
Podsumowanie
Perspektywa
Andreas Felder po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1992–1997 pracował w reprezentacji Austrii w skokach narciarskich, a w latach 1995–1997 był w niej trenerem głównym[9][10]. Od 1997 do 2000 prowadził reprezentację Niemiec w kombinacji norweskiej[9]. Od 2000 do 2006 trenował reprezentację Austrii w kombinacji[9]. W latach 2014–2018 był trenerem kadry kobiet Austrii[10]. Od kwietnia 2018 do marca 2020 prowadził kadrę mężczyzn reprezentacji Austrii.
Sukcesy podopiecznych Feldera w Austrii w latach 1995–1997 oraz w latach 2018–2020 (chronologicznie)
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads