Daniel Tschofenig

Daniel Tschofenig (ur. 28 marca 2002 w Villach^[2]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Achomitz. Srebrny medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym z 2025 oraz brązowy z 2023 w drużynie męskiej. Zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2024/2025. Zwycięzca 73. Turnieju Czterech Skoczni. Czterokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów (2021–2022). Dwukrotny złoty medalista Igrzysk Europejskich 2023. Medalista mistrzostw kraju.

Daniel Tschofenig

Daniel Tschofenig (2023)
Data i miejsce urodzenia	28 marca 2002 Villach
Klub	SV Achomitz
Debiut w PŚ	6 stycznia 2021 w Bischofshofen (30. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	6 stycznia 2021 w Bischofshofen (30. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 lutego 2023 w Lake Placid (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	7 grudnia 2024 w Wiśle
Rekord życiowy	239,0 m na Letalnicy w Planicy (30 marca 2025)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Mistrzostwa świata srebro Trondheim 2025 duża druż. brąz Planica 2023 duża druż. Mistrzostwa świata juniorów złoto Lahti 2021 drużynowo złoto Zakopane 2022 indywidualnie złoto Zakopane 2022 drużynowo złoto Zakopane 2022 druż. miesz. Igrzyska europejskie złoto Zakopane 2023 normalna złoto Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata Kryształowa kula 2024/2025 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2024/2025

Przebieg kariery

Początki

W FIS Cupie zadebiutował w lipcu 2018 w Villach, zajmując 44. miejsce, a pierwsze punkty tego cyklu zdobył w październiku 2019 na tej samej skoczni dzięki zajęciu 29. pozycji^[3].

Sezon 2020/2021

W grudniu 2020 zajął 3. miejsce w zawodach FIS Cupu w Kanderstegu, a następnie w swoim pierwszym występie w Pucharze Kontynentalnym, w zawodach w Ruce, zajął 19. pozycję. 6 stycznia 2021 zadebiutował w Pucharze Świata w ramach zawodów 69. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen i zdobył pierwszy w karierze punkt cyklu, zajmując 30. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021, zajmując 4. pozycję w rywalizacji indywidualnej oraz zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym. 19 lutego 2021 zajął 9. miejsce w konkursie indywidualnym Pucharu Świata rozgrywanym w Râșnovie, a dzień później drużynowy konkurs mieszany ukończył na 3. pozycji. W marcu 2021 zajął 2. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Czajkowskim^[4].

Sezon 2021/2022

We wrześniu 2021 dwukrotnie stanął na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego, w zawodach w Bischofshofen zajmując 2. i 1. miejsce. W sezonie zimowym 2021/2022 startował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty cyklu. Trzy razy kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce, a najwyżej sklasyfikowany był na 5. pozycji, w styczniu 2022 w Zakopanem^[5]. Sezon 2021/2022 Pucharu Świata ukończył na 25. miejscu w klasyfikacji generalnej z 251 punktami^[6]. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022, na których zdobył złote medale we wszystkich trzech konkursach: indywidualnym oraz drużyn męskich i mieszanych^[5].

Sezon 2022/2023

W sierpniu 2022 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 4. miejsce w zawodach w Courchevel^[7]. Na Mistrzostwach Austrii w Skokach Narciarskich 2022 zdobył srebrny medal na dużej skoczni^[8] oraz brązowy na normalnej^[9].

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata większość występów ukończył w pierwszej dziesiątce. 11 lutego 2023 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów indywidualnych cyklu, zajmując 3. lokatę w Lake Placid. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 14. pozycję na skoczni normalnej i 12. na dużej, a w drużynie męskiej, w której wystąpił z Michaelem Hayböckiem, Janem Hörlem i Stefanem Kraftem, zdobył brązowy medal. W marcu 2023 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w konkursach Raw Air 2023 w Lillehammer i Vikersund^[7]. Sezon 2022/2023 zakończył na 9. pozycji w klasyfikacji generalnej PŚ z 851 punktami^[6].

Sezon 2023/2024

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zdobył złoty medal indywidualnie na skoczni normalnej, a także w drużynie mieszanej, w której wystąpił z Maritą Kramer, Janem Hörlem i Jacqueline Seifriedsberger. We wszystkich trzech występach indywidualnych w Letnim Grand Prix 2023 stawał na podium, na przełomie września i października zajmując 3. miejsce w obu konkursach w Hinzenbach oraz w Klingenthal^[10]. Na Mistrzostwach Austrii 2023 zdobył złoto zarówno na skoczni dużej^[11], jak i na normalnej^[12].

Sezon 2023/2024 Puchar Świata rozpoczął od 5. lokaty w Ruce. Na podium po raz pierwszy stanął 2 grudnia 2023 w Lillehammer po zajęciu 3. pozycji. W kolejnych tygodniach w pierwszej dziesiątce ukończył jedynie zawody w Innsbrucku 3 stycznia 2024, zajmując 8. miejsce^[10]. Po konkursach 72. Turnieju Czterech Skoczni znalazł się poza reprezentacją Austrii na zawody najwyższej rangi. Po treningach powrócił do składu na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2024 na Kulm, ale ostatecznie nie wystąpił tam w żadnym konkursie^[10][13].

W dalszej części sezonu regularnie występował w Pucharze Świata, zajmując głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. W lutym 2024 najwyżej sklasyfikowany był w Willingen, na 4. pozycji. W marcu raz stanął na podium, w ramach Raw Air 2024 zajmując 2. lokatę w drugim konkursie w Trondheim^[10]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2023/2024 ukończył na 11. miejscu z 747 punktami^[6].

Sezon 2024/2025

W ramach Letniego Grand Prix 2024 zwyciężył w konkursie w Hinzenbach 28 września^[14].

Przez cały sezon 2024/2025 Pucharu Świata regularnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce cyklu. Otworzył go dwoma miejscami na podium: 23 listopada 2024 w Lillehammer zajął 2. miejsce, a dzień później na tej samej skoczni znalazł się na 3. pozycji^[14]. 7 grudnia w Wiśle odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. Został tym samym pierwszym skoczkiem narciarskim urodzonym w XXI wieku z triumfem w zawodach cyklu^[15]. W kolejnych tygodniach stawał na podium w Titisee-Neustadt, gdzie był 3. w pierwszym konkursie, a także w Engelbergu, gdzie w pierwszych zawodach zajął 2. miejsce, a w drugich zwyciężył^[14].

73. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął 3. lokatą w Oberstdorfie^[14]. Następnie w Garmisch-Partenkirchen odniósł trzecie w karierze zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata i objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej tego cyklu oraz TCS^[16]. W Innsbrucku zajął 3. miejsce i stracił prowadzenie w turnieju na rzecz Stefana Krafta^[17]. W kończących go zawodach w Bischofshofen awansował z 5. pozycji zajmowanej po pierwszej serii na 1., wyprzedzając bezpośrednio konkurentów w walce o Złotego Orła, Jana Hörla i Krafta. Zwycięstwo w ostatnim konkursie pozwoliło Tschofenigowi na triumf w całym turnieju z przewagą 1,4 punktu nad Hörlem^[18].

W kolejnych tygodniach utrzymywał prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. 19 stycznia 2025 zwyciężył w zawodach w Zakopanem. Następnie przerwał serię 7 podiów w PŚ, zajmując 4. i 6. lokatę na skoczni mamuciej w Oberstdorfie. W lutym w sześciu startach czterokrotnie kończył zawody cyklu w najlepszej trójce: w Willingen dwukrotnie wygrał, zaś w Lake Placid w pierwszym konkursie zajął 3. miejsce, a w drugim zwyciężył. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2025. Indywidualnie zajął 21. pozycję na skoczni normalnej i 9. na dużej, a w drużynie męskiej zdobył wraz z Maximilianem Ortnerem, Stefanem Kraftem i Janem Hörlem srebrny medal^[14].

W marcowych zawodach indywidualnych Pucharu Świata nie stawał już na podium cyklu. Najwyżej znalazł się na 4. pozycji, którą zajął dwukrotnie w Planicy^[14]. Raw Air 2025 ukończył na 11. miejscu^[6]. Utrzymał jednak prowadzenie w Pucharze Świata, zapewniając sobie zdobycie Kryształowej Kuli w przedostatnich zawodach^[19]. Sezon zakończył z 1805 punktami w klasyfikacji generalnej. Drugiego Hörla wyprzedził o 153, a trzeciego Krafta o 515 punktów^[6].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2023 Planica	–	14. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-125)
2025 Trondheim	–	21. miejsce (K-94), 9. miejsce (K-124)

Drużynowo

2023 Planica	–	brązowy medal (K-125)[a]
2025 Trondheim	–	srebrny medal (K-124)[b]

Starty D. Tschofeniga na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	99,0 m	92,0 m	242,7 pkt	19,1 pkt	Piotr Żyła
12.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	134,0 m	130,0 m	261,6 pkt	25,9 pkt	Timi Zajc
3.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.[a]	136,5 m	135,5 m	1139,4 pkt (283,7 pkt)	39,5 pkt	Słowenia
21.	2 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	indywid.	97,0 m	96,5 m	224,6 pkt	40,9 pkt	Marius Lindvik
2.	6 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	druż.[b]	127,0 m	133,0 m	1067,4 pkt (271,2 pkt)	13,4 pkt	Słowenia
9.	8 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	indywid.	127,0 m	134,5 m	262,5 pkt	39,3 pkt	Domen Prevc

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2021 Lahti	–	4. miejsce
2022 Zakopane	–	złoty medal

Drużynowo

2021 Lahti	–	złoty medal[c]
2022 Zakopane	–	złoty medal[d], złoty medal (drużyna mieszana)[e]

Starty D. Tschofeniga na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
4.	11 lutego	2021	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	94,0 m	94,5 m	256,9 pkt	7,0 pkt	Niklas Bachlinger
1.	12 lutego	2021	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.[c]	94,0 m	92,0 m	986,2 pkt (241,9 pkt)	–
1.	3 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	102,0 m	107,0 m	311,5 pkt	–
1.	5 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.[d]	104,5 m	102,5 m	1038,5 pkt (277,0 pkt)	–
1.	6 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.[e]	105,0 m	98,0 m	884,4 pkt (242,6 pkt)	–

Igrzyska europejskie

Indywidualnie

2023 Kraków/Zakopane[f]

–

złoty medal (K-95), 4. miejsce (K-125)

Drużynowo

2023 Kraków/Zakopane[f]

–

złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Starty D. Tschofeniga na igrzyskach europejskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	104,0 m	104,5 m	270,3 pkt	–
1.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.[g]	98,0 m	104,0 m	939,3 pkt (243,3 pkt)	–
4.	1 lipca	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	130,5 m	134,0 m	266,9 pkt	12,2 pkt	Dawid Kubacki

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2020/2021	51.
2021/2022	25.
2022/2023	9.
2023/2024	11.
2024/2025	1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	7 grudnia	2024	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,0 m	135,5 m	276,8 pkt
2.	22 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	135,0 m	137,5 m	274,8 pkt
3.	1 stycznia	2025	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	141,5 m	143,0 m	298,9 pkt
4.	6 stycznia	2025	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	136,0 m	140,5 m	308,6 pkt
5.	19 stycznia	2025	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,0 m	139,5 m	316,7 pkt
6.	1 lutego	2025	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	135,5 m	142,0 m	288,9 pkt
7.	2 lutego	2025	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	150,0 m	148,0 m	310,5 pkt
8.	9 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	127,0 m	132,5 m	275,1 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2020/2021	–	–	–	–
2021/2022	–	–	–	–
2022/2023	–	–	3	3
2023/2024	–	1	1	2
2024/2025	8	2	5	15
Suma	8	3	9	20

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 lutego	2023	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	129,0 m	120,0 m	255,4 pkt	3.	9,1 pkt	Andreas Wellinger
2.	16 marca	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	136,5 m	134,0 m	273,9 pkt	3.	9,2 pkt	Dawid Kubacki
3.	18 marca	2023	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	216,5 m	229,5 m	390,1 pkt	3.	34,8 pkt	Halvor Egner Granerud
4.	2 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	97,5 m	94,0 m	287,3 pkt	3.	9,4 pkt	Stefan Kraft
5.	13 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	135,0 m	132,5 m	290,8 pkt	2.	1,0 pkt	Stefan Kraft
6.	23 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	132,5 m	132,5 m	309,2 pkt	2.	7,9 pkt	Pius Paschke
7.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	136,5 m	135,0 m	273,8 pkt	3.	11,5 pkt	Jan Hörl
8.	7 grudnia	2024	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	132,0 m	135,5 m	276,8 pkt	1.	–
9.	14 grudnia	2024	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,5 m	137,0 m	281,7 pkt	3.	12,4 pkt	Pius Paschke
10.	21 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	142,5 m	135,5 m	304,0 pkt	2.	6,5 pkt	Jan Hörl
11.	22 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	135,0 m	137,5 m	274,8 pkt	1.	–
12.	29 grudnia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,0 m	140,5 m	323,6 pkt	3.	11,5 pkt	Stefan Kraft
13.	1 stycznia	2025	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	141,5 m	143,0 m	298,9 pkt	1.	–
14.	4 stycznia	2025	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	132,5 m	127,5 m	263,3 pkt	3.	10,0 pkt	Stefan Kraft
15.	6 stycznia	2025	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	136,0 m	140,5 m	308,6 pkt	1.	–
16.	19 stycznia	2025	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,0 m	139,5 m	316,7 pkt	1.	–
17.	1 lutego	2025	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	135,5 m	142,0 m	288,9 pkt	1.	–
18.	2 lutego	2025	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	150,0 m	148,0 m	310,5 pkt	1.	–
19.	8 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	122,5 m	125,0 m	255,0 pkt	3.	4,5 pkt	Johann André Forfang
20.	9 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	127,0 m	132,5 m	275,1 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[20][21]
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9	-	-	-	30
Sezon 2021/2022
																												punkty
40	40	24	21	23	38	36	17	10	21	18	40	19	10	5	19	23	-	-	31	17	-	-	-	23	20	14	22	251
Sezon 2022/2023
																																punkty
6	24	12	8	23	33	17	17	8	7	8	18	9	16	5	7	-	-	28	14	3	8	-	14	5	4	3	3	9	4	9	12	851
Sezon 2023/2024
																																punkty
5	7	3	13	19	16	dq	21	20	18	8	17	-	-	6	4	23	16	5	11	22	15	7	46	31	15	14	2	14	6	6	11	747
Sezon 2024/2025
																													punkty
2	3	6	4	1	4	3	15	2	1	3	1	3	1	1	4	6	1	1	3	1	4	4	9	14	15	7	4	4	1805
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[20][21]
Sezon 2020/2021
					-	-	-	3	-
Sezon 2021/2022
			-	-	4	-	-	-	3
Sezon 2022/2023
			-	1	-	2	-	1	1
Sezon 2023/2024
				-	-	-	-	2	1
Sezon 2024/2025
			3	2	1	2	3	-	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2021/2022	20.
2022/2023	10.
2023/2024	11.
2024/2025	6.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2020/2021	50.
2021/2022	18.
2022/2023	8.
2023/2024	13.
2024/2025	1.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2023	5.
2024	7.
2025	11.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[21]
2022	18.
2023	8.
2024	7.
2025	4.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[22]
2022	7.
2023	8.
2024	7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	28 września	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	93,0 m	93,5 m	270,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	30 września	2023	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	90,0 m	88,5 m	257,2 pkt	3.	5,7 pkt	Andreas Wellinger
2.	1 października	2023	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	90,5 m	86,0 m	244,0 pkt	3.	2,6 pkt	Gregor Deschwanden
3.	7 października	2023	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	136,5 m	131,5 m	269,4 pkt	3.	13,0 pkt	Manuel Fettner
4.	28 września	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	93,0 m	93,5 m	270,4 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[20][21]
2022
						punkty
-	-	4	5	11	7	155
2023
									punkty
-	-	-	-	-	-	3	3	3	180
2024
									punkty
-	-	-	-	-	-	1	4	7	186
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. duet[h]	92,0 m	103,0 m	96,5 m	739,5 pkt (382,6 pkt)	1.	–
2.	18 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. miesz.[i]	94,0 m	–[j]	—	416,9 pkt (113,1 pkt)	1.	–
3.	8 października	2023	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	druż. miesz.[k]	137,5 m	137,0 m	—	923,1 pkt (273,3 pkt)	3.	53,1 pkt.	Niemcy

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[20][21]
2022
							1	1	5
2023
									3
2024
									3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[23]
2020/2021	14.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	126,5 m	138,5 m	246,3 pkt	2.	0,5 pkt	Stefan Hula

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[20][21]
Sezon 2020/2021
																			punkty
19	17	7	13	8	26	15	-	-	-	-	-	-	-	-	4	11	6	2	329
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[23]
2021	6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 września	2021	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	139,5 m	142,0 m	251,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 września	2021	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	130,0 m	127,0 m	254,9 pkt	2.[l]	4,6 pkt	Manuel Fettner
2.	12 września	2021	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	139,5 m	142,0 m	251,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[20][21]
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	2	1	6	9	13	17	283
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[24]
2019/2020	129.
2020/2021	47.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	13 grudnia	2020	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	109,5 m	100,0 m	267,7 pkt	3.	14,5 pkt	Niklas Bachlinger

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[20][21]
Sezon 2018/2019
																		punkty
-	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42	40	0
Sezon 2019/2020
																						punkty
-	-	-	-	38	48	-	-	-	-	42	29	-	-	-	-	-	-	-	-	38	14	20
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	30	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	61
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Daniel Tschofenig, Michael Hayböck, Jan Hörl i Stefan Kraft
2. Skład zespołu: Daniel Tschofenig, Maximilian Ortner, Stefan Kraft i Jan Hörl
3. Skład zespołu: David Haagen, Daniel Tschofenig, Elias Medwed i Niklas Bachlinger
4. Skład zespołu: David Haagen, Markus Müller, Jonas Schuster i Daniel Tschofenig
5. Skład zespołu: Vanessa Moharitsch, Daniel Tschofenig, Julia Mühlbacher i David Haagen
6. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
7. Skład zespołu: Marita Kramer, Jan Hörl, Jacqueline Seifriedsberger i Daniel Tschofenig
8. Skład zespołu: Daniel Tschofenig i Manuel Fettner
9. Skład zespołu: Julia Mühlbacher, Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Daniel Tschofenig
10. Seria konkursowa została odwołana.
11. Skład zespołu: Marita Kramer, Daniel Tschofenig, Jacqueline Seifriedsberger i Manuel Fettner
12. Ex aequo z Fredrikiem Villumstadem