Ponikło słodkie

Ponikło słodkie, ponikło bulwiaste (Eleocharis dulcis) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje na terenach podmokłych w tropikalnej i południowej Afryce, w południowej i wschodniej Azji, w Australii i na wyspach Oceanii. Poza tym rozpowszechniony jest w strefie tropikalnej jako roślina uprawna^[3]. Jadalne podziemne bulwy nazywane są „kasztanami” lub „orzechami” (ang. chinese water-chestnut)^[5]. Bulwy tworzą się na końcach poziomo rozrastających się kłączy, z nich też wyrastają nadziemne, rurkowate pędy i liście osiągające do 2 m wysokości^[5]. Spożycie surowej rośliny grozi infekcją larwami przywry Fasciolopsis buski.

Kwiatostany

Jadalne bulwy

Ponikło słodkie

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	ponikło
Gatunek	ponikło słodkie
Nazwa systematyczna
Eleocharis dulcis (Burm. f.) Trin. ex Hensch. Vita Rumphii 186. 1833[3]
Synonimy
Andropogon dulcis Burm. f. Eleocharis tuberosa (Roxb.) Schult. Scirpus tuberosus Roxb.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Zastosowania kulinarne

Bulwy cenione są jako składnik potraw orientalnych, wykorzystywane są np. w kuchni chińskiej i wietnamskiej. Lekko słodkawe w smaku, charakteryzują się trwałą chrupkością. Gotowane kasztany wodne podawane są z sosami lub przyprawami z daniami z ryżu. Wykorzystywane są też w nadzieniu pierogów.