Espen Bredesen

Espen Odd Bredesen (ur. 2 lutego 1968 w Oslo) – norweski skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny mistrz świata, wicemistrz świata w lotach, zdobywca Pucharu Świata oraz zwycięzca 42 Turnieju Czterech Skoczni.

Espen Bredesen

Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1968 Oslo
Klub	Oppsal Idrettsforening
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	16 grudnia 1989 w Sapporo (45. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	16 grudnia 1990 w Sapporo (10. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	7 marca 1993 w Lahti (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	11 marca 1993 w Lillehammer
Rekord życiowy	210,0 m na Velikance w Planicy (22 marca 1997)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Lillehammer 1994 skoki narciarskie (skocznia normalna) srebro Lillehammer 1994 skoki narciarskie (duża skocznia) Mistrzostwa świata złoto Falun 1993 duża skocznia złoto Falun 1993 drużynowo Mistrzostwa świata w lotach srebro Planica 1994
Inne nagrody
Puchar świata w skokach Kryształowa kula 1993/1994 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 1993/1994 Inne Medal Holmenkollen 1994

Życiorys

Jako dziecko interesował się wieloma dyscyplinami sportowymi. W zimie jeździł na nartach, latem grał w piłkę nożną, uprawiał także hokej, pływanie, koszykówkę i tenis. Narty po raz pierwszy założył w wieku dwóch lat. Trenował na położonej koło domu małej skoczni Bjartbakken. W wieku 10 lat zapisał się do klubu Oppsal IF. Podczas swych pierwszych zawodów wystąpił w kombinezonie uszytym przez matkę. Choć wygrał ten konkurs, w latach dziecięcych był raczej przeciętnym skoczkiem. Nigdy nie udało mu się dostać do Hovedlandsrennet – konkursu, w którym startują nastolatkowie z całej Norwegii. W wieku 21 lat zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Norwegii. Tytuł ten zdobył później jeszcze ośmiokrotnie^[2].

W Pucharze świata w skokach zadebiutował w sezonie 1989/1990, zajmując 45. miejsce w konkursie rozegranym 16 grudnia 1989 w Sapporo. W sezonie tym wystartował jeszcze ośmiokrotnie, jednak punktów nie wywalczył, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. Pierwsze punkty w karierze zdobył na początku sezonu 1990/1991, 16 grudnia 1990 zajmując 10. miejsce w Sapporo, dokładnie rok po swoim debiucie. Pierwszą wielką imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991, gdzie był szesnasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął na 52. miejsce. W konkursie drużynowym Norwegowie z Bredesenem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Niemiec. Sezon ten zakończył na 34. miejscu.

Zimą następnego roku pojechał na igrzyska olimpijskie w Albertville, gdzie zajął ostatnie, 58. miejsce na skoczni normalnej i 57. miejsce (trzecie od końca) na dużej. Norweskie media wzywały Espena do zakończenia kariery i niepojawiania się na międzynarodowych zawodach. Pewien szwedzki dziennikarz porównał Norwega do Eddiego „Eagle” Edwardsa, nazywając go „Espen the Eagle”^[2]. W tym samym roku zajął 11. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie.

Przełom w jego karierze nastąpił w 1993. Na mistrzostwach świata w Falun zwyciężył w konkursie indywidualnym na dużej skoczni, wyprzedzając Jaroslava Sakalę oraz Andreasa Goldbergera. Ponadto wspólnie z Bjørnem Myrbakkenem, Helge Brendryenem i Øyvindem Bergiem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 19. miejsce. 6 marca 1993 w Lahti po raz pierwszy stanął na podium zawodów PŚ, zajmując trzecie miejsce, a cztery dni później, w Lillehammer odniósł pierwsze pucharowe zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej sezonu 1992/1993 zajął piąte miejsce.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1993/1994. Drugie miejsce w Oberstdorfie, zwycięstwo w Garmisch-Partenkirchen, piąte miejsce w Innsbrucku i zwycięstwo w Bischofshofen dało mu zwycięstwo w 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Norweski dziennik Adresseavisen zamieścił długi reportaż o Turnieju. Triumf ten podniósł oczekiwania norweskich kibiców wobec Bredesena w związku ze zbliżającymi się igrzyskami w Lillehammer. Już po pierwszej serii skoków na normalnej skoczni Bredesen prowadził po skoku na odległość 100,5 m. Jego młodszy rodak Lasse Ottesen skoczył co prawda 2 metry dalej, jednak otrzymał niższe oceny za styl; na trzecim miejscu znajdował się Noriaki Kasai. W drugiej serii Bredesen ustanowił rekord skoczni wynikiem 104,0 m i zapewnił sobie pierwszy złoty medal dla Norwegii od czasu wprowadzenia stylu „V”. Wyprzedził drugiego w konkursie Ottesena o 14 punktów, a trzeciego Dietera Thomę o ponad 20 punktów. Rekord Norwega na normalnej skoczni w Lillehammer pozostał niepobity aż do 3 grudnia 2011, kiedy to o pół metra dalej skoczył Andreas Kofler podczas zawodów Pucharu Świata. Bredesen prowadził także po pierwszej serii skoków na dużej skoczni, po skoku na 135,5 m, wyprzedzając Jensa Weißfloga i Andreasa Goldbergera. Jednakże jego skok w drugiej kolejce na odległość 122,0 metrów wystarczył do zajęcia drugiego miejsca. Zwyciężył Weißflog, który skoczył 11 metrów dalej, trzecie miejsce utrzymał Goldberger. W konkursie drużynowym Norwegowie nie zdobyli medalu, zajmując czwarte miejsce po przegranej walce o brązowy medal z reprezentantami Austrii. W sezonie 1993/1994 Bredesen łącznie dwunastokrotnie stawał na podium, w tym cztery razy zwyciężał, sześć razy był drugi i dwa razy trzeci, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej PŚ. Ponadto zajął drugie miejsce w sezonie 1993/1994 Pucharu Świata w lotach i zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w lotach w Planicy, w obu przypadkach ulegając jedynie Jaroslavowi Sakali.

Podczas treningu w lecie 1994 doznał kontuzji karku, która spowodowała, że nie mógł trenować z pełnym obciążeniem^[3]. W sezonie 1994/1995 tylko raz stanął na podium, 5 lutego 1995 w Falun odniósł swoje ostatnie zwycięstwo w karierze. Miesiąc później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay zajął siedemnaste miejsce na dużej skoczni, na normalnym obiekcie zajął 24. miejsce, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce w konkursie drużynowym. Siódme miejsce zajął także na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz w 1996.

Ostatni raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął na początku sezonu 1996/1997 – 1 grudnia 1996 zajął drugie miejsce w Lillehammer. W klasyfikacji generalnej zajął 16. miejsce. Na odbywających się w 1997 mistrzostwach świata w Trondheim prowadził po pierwszej rundzie skoków na skoczni normalnej, jednak zepsuł drugi skok i zajął ostatecznie 15. pozycję. Na dużej skoczni indywidualnie zajął 34. miejsce, a drużynowo Norwegowie z Bredesenem w składzie zajęli piąte miejsce. Mimo tych niepowodzeń 23 marca 1997 na Velikance w Planicy ustanowił nieoficjalny rekord świata w długości skoku narciarskiego wynikiem 210 metrów^[1]. Jego ostatnim dużym sukcesem było drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix w 1997 roku.

Wystartował także na igrzyskach olimpijskich w Nagano i odbywających się w tym samym roku mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, jednakże w obu przypadkach zajmował odległe lokaty. Ostatni oficjalny start Bredesen zaliczył 19 grudnia 1999 na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, gdzie zajął 30. miejsce. Był to jedyny punkt jaki wywalczył w sezonie 1999/2000, co dało mu 79. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Łącznie 21 razy stawał na podium, z czego ośmiokrotnie zwyciężał, dziewięć razy był drugi i cztery razy trzeci. W 1994 otrzymał medal Holmenkollen wraz z rosyjską biegaczką narciarską Lubow Jegorową i kazachskim biegaczem Władimirem Smirnowem.

Emerytura

Karierę zakończył w 2000 roku. Wielokrotnie służył radą norweskim trenerom, był nawet kandydatem do objęcia stanowiska trenera reprezentacji Norwegii, do czego w końcu nie doszło. Obecnie Espen mieszka w miejscowości Kvaal w pobliżu Trondheim. Pracuje jako specjalista od marketingu i organizacji w drużynie Troenderhopp. Jest także komentatorem skoków dla norweskiej telewizji NRK^[4]. Ma żonę - Vibeke i córkę - Aurorę^[2].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
58.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	127.1 pkt	-95.7 pkt	Ernst Vettori
7.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo[a]	538.0 pkt	-106.4 pkt	Finlandia
57.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	74.1 pkt	-165.4 pkt	Toni Nieminen
2.	20 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża indywidualnie	266.5 pkt	-8.0 pkt	Jens Weißflog
4.	22 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża drużynowo[b]	898.8 pkt	-71.3 pkt	Niemcy
1.	25 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia normalna indywidualnie	282.0 pkt	-	-
36.	11 lutego	1998	Nagano	Skocznia normalna indywidualnie	82.4 pkt	-152.0 pkt	Jani Soininen

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
16.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	183.2 pkt	-34.3 pkt	Franci Petek
4.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo[c]	526.6 pkt	-41.0 pkt	Austria
52.	16 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	139.8 pkt	-83.1 pkt	Heinz Kuttin
1.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	241.4 pkt	-	-
1.	23 lutego	1993	Falun	Skocznia duża drużynowo[d]	821.5 pkt	-	-
19.	27 lutego	1993	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	198.8 pkt	-39.0 pkt	Masahiko Harada
24.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	197.5 pkt	-68.5 pkt	Takanobu Okabe
7.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo[e]	655.4 pkt	-233.6 pkt	Finlandia
17.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	178.4 pkt	-94.2 pkt	Tommy Ingebrigtsen
15.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	243.5 pkt	-20.0 pkt	Janne Ahonen
5.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo[f]	799.0 pkt	-156.3 pkt	Finlandia
34.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	85.3 pkt	-166.8 pkt	Masahiko Harada

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	22 marca	1992	Harrachov	Loty indywidualnie	312.0 pkt	-80.5 pkt	Noriaki Kasai
2.	20 marca	1994	Planica	Loty indywidualnie	329.8 pkt	-21.5 pkt	Jaroslav Sakala
7.	11 lutego	1996	Tauplitz	Loty indywidualnie	671.2 pkt	-66.9 pkt	Andreas Goldberger
31.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	351.0 pkt	-425.4 pkt	Kazuyoshi Funaki

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[5]
1990/1991	34.
1991/1992	34.
1992/1993	5.
1993/1994	1.
1994/1995	15.
1995/1996	13.
1996/1997	16.
1997/1998	43.
1998/1999	101.
1999/2000	79.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	7 marca 1993	Lahti	Salpausselkä K-114	207.8 pkt	3.	-16.9 pkt	Ivan Lunardi
2.	11 marca 1993	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	217.9 pkt	1.	-	-
3.	14 marca 1993	Oslo	Holmenkollbakken	232.0 pkt	1.	-	-
4.	28 marca 1993	Planica	Bloudkova velikanka	254.7 pkt	1.	-	-
5.	11 grudnia 1993	Planica	Srednija velikanka	268.5 pkt	1.	-	-
6.	12 grudnia 1993	Planica	Bloudkova velikanka	270.0 pkt	3.	-4.7 pkt	Jens Weißflog
7.	14 grudnia 1993	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-90	231.5 pkt	2.	-7.0 pkt	Jens Weißflog
8.	30 grudnia 1993	Oberstdorf	Schattenbergschanze	230.0 pkt	2.	-8.1 pkt	Jens Weißflog
9.	1 stycznia 1994	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	238.6 pkt	1.	-	-
10.	6 stycznia 1994	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	245.0 pkt	1.	-	-
11.	9 stycznia 1994	Murau	Hans-Walland-Großschanze	208.8 pkt	2.	-5.4 pkt	Noriaki Kasai
12.	15 stycznia 1994	Liberec	Ještěd A	248.6 pkt	1.	-	-
13.	16 stycznia 1994	Liberec	Ještěd A	210.7 pkt	2.	-8.2 pkt	Jaroslav Sakala
14.	23 stycznia 1994	Sapporo	Ōkurayama	244.0 pkt	2.	-9.4 pkt	Jens Weißflog
15.	20 marca 1994	Planica	Velikanka	329.8 pkt	2.	-21.5 pkt	Jaroslav Sakala
16.	27 marca 1994	Thunder Bay	Normal Thunder	266.0 pkt	3.	-8.0 pkt	Jens Weißflog
17.	5 lutego 1995	Falun	Lugnet K-90	224.0 pkt	1.	-	-
18.	1 stycznia 1996	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	227.3 pkt	2.	-1.3 pkt	Reinhard Schwarzenberger
19.	6 stycznia 1996	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	237.2 pkt	2.	-14.0 pkt	Jens Weißflog
20.	14 stycznia 1996	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	238.1 pkt	3.	-7.8 pkt	Andreas Goldberger
21.	1 grudnia 1996	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	267.2 pkt	2.	-0.4 pkt	Kristian Brenden

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[6]
Sezon 1986/1987
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	80	57	0
Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	45	47	-	-	-	-	34	46	26	70	58	55	-	-	-	-	-	-	46	-	-	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	19	10	16	45	10	30	21	12	16	30	17	-	-	15	22	17	32	-	17
Sezon 1991/1992
																					punkty
28	30	8	15	24	23	54	31	-	-	-	-	-	-	-	-	10	41	42	11	-	20
Sezon 1992/1993
																	punkty
14	10	9	13	5	25	31	34	60	31	6	4	6	3	1	1	1	151
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 1993/1994
																			punkty
1	3	2	10	22	2	1	5	1	2	1	2	9	2	8	19	2	4	3	1203
Sezon 1994/1995
																					punkty
31	8	11	47	18	14	19	q	9	-	-	19	44	24	12	1	32	10	8	17	16	356
Sezon 1995/1996
																												punkty
17	19	27	32	37	40	44	q	q	2	10	2	17	3	39	15	5	6	7	12	10	6	32	23	17	17	16	10	592
Sezon 1996/1997
																									punkty
10	2	25	29	27	21	40	9	35	19	-	-	4	11	32	33	14	41	16	q	19	63	13	10	4	384
Sezon 1997/1998
																											punkty
18	36	30	28	-	-	-	q	15	45	q	-	-	-	-	11	q	36	23	32	44	q	-	-	-	-	-	65
Sezon 1998/1999
																													punkty
49	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	36	31	-	-	q	35	-	-	-	-	1
Sezon 1999/2000
																										punkty
-	-	-	-	-	47	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[6]
Sezon 1992/1993
								7	2
Legenda
1 2 3 poniżej 3  -  – zawodnik nie wystartował
Sezon 1993/1994
								3	3
Sezon 1994/1995
									5
Sezon 1995/1996
						3	5	5	2
Legenda
1 2 3 4-6 poniżej 6  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1990/1991	21.	[7]
1991/1992	26.	[8]
1992/1993	27.	[5]
1993/1994	1.
1994/1995	21.
1995/1996	21.	[9]
1996/1997	20.	[5]
1997/1998	45.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1997	31.	[10]
1999	54.	[11]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[5]
1990/1991	23.
1991/1992	18.
1992/1993	5.
1993/1994	2.
1994/1995	13.
1995/1996	10.
1996/1997	11.
1997/1998	26.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[12]
1994	37.
1995	47.
1996	10.
1997	2.
1998	39.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	14 sierpnia 1997	Courchevel	Tremplin du Praz	231.4 pkt	2.	-7.8 pkt	Masahiko Harada
2.	17 sierpnia 1997	Trondheim	Granåsen	254.4 pkt	3.	-11.2 pkt	Takanobu Okabe
3.	31 sierpnia 1997	Stams	Brunnentalschanze	244.7 pkt	1.	-	-

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[6]
1994
			punkty
48	49	9	330,9
1995
				punkty
32	?	q	35	282,6
1996
					punkty
14	20	q	4	8	111
1997
					punkty
2	3	19	12	1	274
1998
						punkty
39	48	q	20	-	-	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
1993/1994	43.
1994/1995	93.
1998/1999	114.
1999/2000	118.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	3 grudnia 1993	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	273.3 pkt	1.	-	-
2.	5 grudnia 1993	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-90	241.5 pkt	3.	-8.0 pkt	Hiroya Saitō
3.	3 grudnia 1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-90	242.0 pkt	3.	-10.0 pkt	Lasse Ottesen
4.	13 marca 1999	Vikersund	Vikersundbakken K-90	257.0 pkt	2.	-4.5 pkt	Wilhelm Brenna
5.	12 grudnia 1999	Trondheim	Granåsen	252.4 pkt	3.	-15.1 pkt	Thomas Hörl

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[6]
Sezon 1993/1994
																																	punkty
1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Sezon 1994/1995
																																							punkty
3	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	82
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	-	-	-	-	-	-	104
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	96
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład drużyny: Rune Olijnyk, Magne Johansen, Lasse Ottesen, Espen Bredesen
2. Skład drużyny: Øyvind Berg, Lasse Ottesen, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen
3. Skład drużyny: Espen Bredesen, Kent Johanssen, Jon Inge Kjørum, Rune Olijnyk
4. Skład drużyny: Bjørn Myrbakken, Helge Brendryen, Øyvind Berg, Espen Bredesen
5. Skład drużyny: Arve Vorvik, Lasse Ottesen, Espen Bredesen, Tommy Ingebrigtsen
6. Skład drużyny: Håvard Lie, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen, Lasse Ottesen